چه دوست داشته باشید و چه نداشته باشید،خشم و عصبانیت رئیس جمهورنیز بخشی از راه کار تدبیر و امید است،واقعیت این است که ما سال هاست در توسعه ی متوازن تاخیر کرده ایم،حتی افق چشم انداز1404 که سند مورد علاقه رهبر انقلاب است، هم به درستی تحقق نیافته است.
من زمانی که به برخی کشورهای توسعه یافته منطقه می نگرم و آرامش و آسایش مردمانش را می بینم و شرایط ایران را با آن ها مقایسه می کنم از این همه تاخیر بیهوده در توسعه متاسف می شوم. اکنون همین وضع را رئیس جمهور در سطحی کلان می بیند،او میراث بر دولتی با اشکالات فراوان بوده است و با این همه کمبود و کاستی و توقع مردمانش حق دارد از جماعتی اندک و در اقلیت که معلوم نیست بر سر چه پافشاری و سنگ اندازی می کنند،خشمگین و عصبانی باشد،جماعتی تحت نام اصول گرا یا پایداری هر چه می خواهند می گویند و می کنند: بی پاسخ! و اولین واکنش خشمگینانه ی یک رئیس جمهور که پای بر منافع ملی می فشارد،این چنین آن ها را برآشفته می سازد.رئیس جمهور حق دارد زمانی که عهدی با مردمش ببنددبرآن عهد پایدار باشد،چه با تدبیر و چه با حمله به منتقدان جاه طلب سیاسی ، اصول گرا و حزب الله واقعی و بی جنجال اگر واقعا به اهل بیت علاقه دارد پس این تفسیر را در حکومت شیعه از امام صادق (ع)را که با توسعه هماهنگ است چراغ راهش قرار دهد،آن جا که می فرماید:"پنج چیز است که هرکسی یکی از آن ها را نداشته باشد،پیوسته زندگی اش لنگ،خردش سرگشته و فکرش مشغول است،اول تندرستی،دوم امنیت،سوم فراخی در روزی،چهارم همدم سازگار و پنجم آسایش."
و تقاضاهای مردمان ما از این 5عنوان خارج نیست. جمهوری اسلامی در مسیر پیش رو و نقشه ی راه آینده باید با وحدت کامل و پرهیز از اختلاف و تفرقه این 5 خواسته ی مردمانش را اجابت کند.آن کسانی که خلاف فرمایش امام صادق(ع) اصل اولیه را بر حفظ دین داری مردم تحت هرشرایطی می دانندو با تفسیرهای پراکنده و شخصی راه نوآوری و تحول در سیاست خارجی و داخلی و فرهنگی را بر دولت می بندندو به هرشکل کارشکنی می کنند،بی گمان به خطا می روندو از خوارج زمانه اند ،چرا که پس از این رفاه دنیاست که طبق کلام امام علی (ع)دیندار دین و بهشت خود را می یابد و کافر بهره ی خود را می جوید:" در پرتوحکومت و در سایه ی حکومت است که مومن برای خدا کار می کندو کافر بهره ی دنیای خود را می برد و کارها به پایان می رسد"
نظر شما