معتقدم آقاي روحاني و دولت ايشان بيش از حدي كه قانون الزام مي‌كرد با نمايندگان تعامل دارند. دولت فراتر از مسائل قانوني كه وظيفه نمايندگان است در مسائل مختلف مانند انتخاب وزرا، انتخاب استانداران، فرمانداران، مديران اداره‌ها با نمايندگان حوزه‌هاي انتخابي مشورت مي‌كند و نظرات آنها را جذب مي‌كند.
ما از اول هم نگران بوديم و اعلام كرديم كه چرا دولت و بويژه وزارت كشور نسبت به نمايندگاني كه اكثرا در جناح مقابل آقاي روحاني قرار گرفته‌اند تا به اين اندازه خضوع و خشوع از خود نشان مي‌دهد. ضمن اينكه از اين نكته نيز نبايد غافل شد كه اغلب اين نمايندگان در سال‌هاي آخر نمايندگي خود هستند و تلاش مي‌كنند با انتقاد نسبت به عملكرد دولت خودي نشان بدهند تابتوانند در انتخابات مجلس آينده به موفقيتي برسند.
من فكر مي‌كنم هيچ كدام از دولت‌ها تا اين حد با نمايندگان تعامل نداشته است. اين در حالي است كه متاسفانه برخی نمايندگان تا توانستند و با توسل به همه ابزارها در برابر دولت سنگ اندازي كرده‌اند. شما به حجم تذكراتي كه مجلس تاكنون به دولت، وزرا و رئيس‌جمهور داده توجه كنيد؛ سوال‌هايي كه از وزرا كردند، استيضاح‌هايي كه مطرح كردند اصلا قابل مقايسه با دولت‌هاي گذشته نيست. درنطق‌هاي قبل از دستور يا در مصاحبه‌ها در برابر دولت و رئيس‌جمهور ايستادگي مي‌كنند و حرف‌هاي تند مي‌زدند. اين در حالي است كه دولت تا آنجا كه جا داشته است تعامل خود را با مجلس بيشتر كرده بلكه بتواند اين تندروي‌ها را تعديل كند. اين رفتار دولت باعث شده كه آنها خود را پيروز ميدان تصور کنند. يكي از اقدامات به وجود آوردن بدعت «كارت زرد» بوده است. «كارت زرد»هيچ گونه پشتوانه حقوقي ندارد و اصلأ جايگاه قانوني ندارد. نمايندگان از وزرا سوال مي‌كنند؛ وقتي كه آنها توضيح دادند مي‌گويند كه ما قانع نشديم و كارت زردي را به آنها مي‌دهند. اين رفتار چه معني مي‌تواند داشته باشد؟انگار برنامه‌ريزي شده است كه وزراي حساس دولت كه تعيين‌كننده ترند به هر حال يا كارت زرد گرفته يا در آينده بگيرند.
سوالي كه مطرح مي‌كنند وزير موظف است كه در زمان مشخص توضيح دهد؛ چه آنها قانع بشوند و چه قانع نشوند. بعد سراغ استيضاح مي‌روند. هدف از اين كار اگر درراستاي وظايف نمايندگي است، همه مي‌پذيرند. اما برخي نمايندگان تلاش كرده‌اند برخي از وزراي خوب دولت را استيضاح كنند. در اين زمينه حتي رئيس مجلس و هيات رئيسه تلاش مي‌كنند كه بين وزرا و استيضاح‌كنندگان تعامل ايجاد كنند، اما برخي پافشاري مي‌كنند، اين طرف وآن طرف مصاحبه مي‌كنند و مي‌گويند ما پاي استيضاح خود ايستاده‌ايم.
بنده معتقدم با اينكه بيش از يك سال از انتخابات رياست‌جمهوري گذشته است برخي همچنان درانديشه جبران شكست در انتخابات هستند. اين عده راه را هم به نادرستي انتخاب كرده‌اند و به جاي كمك به دولت برآمده از مردم و مهيا كردن فضاي رقابت سالم براي انتخابات آينده تلاش مي‌كنند نسبت به راهي كه مردم انتخاب كردند مقاومت كنند. اين عده كانديداي خاصي داشتند كه به شكست خورد و رأي بسيار اندكي آورد. اينها عصباني شدند و درصدد انتقام‌گيري از دولت هستند. اينها به جاي اينكه در وضعيت شكست و ناكامي نسبت به عملكرد گذشته خود تجديد نظر كنند، تلاش مي‌كنند با سنگ اندازي دولت را ناكارآمد جلوه دهند و در نهايت اعلام كنند كه ما كه كانديداي ديگري براي رياست‌جمهوري داشتيم حساب شده كار كرديم و همچنان هم دلسوز مردم هستيم، اما دولت آقاي روحاني توان اداره كشور را ندارد.
علاوه بر همه اين موارد اين عده قصد دارند قهرمان شوند و دنبال«قهرمان بازي» هستند. مي‌خواهند در مقابل دولت بايستند و خود را نماد و قهرمان نشان دهند تا اگر در انتخابات مجلس آينده رأي نداشتند، حداقل به صورت قهرمان از عرصه سياسي كنار بروند. من فكر مي‌كنم اكثر اين گروه به اين نكته پي برده‌اند كه مردم ديگر به آنها رأي نخواهند داد و شكست آنها در انتخابات آينده حتمي خواهد بود. به‌فرض اين هم كه صلاحيت آنها تاييد شود مردم به آنها رأي نمي‌دهند؛ لذا مي‌خواهند در سال‌هاي آخر نمايندگي چهره قهرماني از خود به جا بگذارند و به اشكال مختلف در حال تلاشند كه جلوي حركت دولت را بگيرند.
17302
نظر شما