جریان اصولگرا، به‌جای تلاش برای نزدیک‌ترشدن به برخی نیروهای دارای پایگاه اجتماعی این جناح، روی فعالان سیاسی‌ای که بدنه اجتماعی نیرومندی ندارند- مانند محمدباقر قالیباف- سرمایه‌گذاری می‌کند. ایراد کار این است که قالیباف در مفهوم کنش سیاسی، رویه واحدی ندارد، یک‌روز به سمت‌وسوی اصلاح‌طلبی نزدیک می‌شود و روز دیگر پاپس‌کشیده و به‌سوی اصولگرایان می‌رود. او بدون تردید همواره نیروی سیاسی‌ا بوده اما نیروی سیاسی که هیچ‌گاه تجربه موفقی در بازیگری سیاسی نداشته است.
چرخش تندروهای اصولگرای بهارستان به سمت «محمدباقر قالیباف»؛ نه‌تنها، نشان از ضعف اصولگرایان در ساختن چهره‌های مردمی و جدید دارد که نمادی از نزدیکی شخص قالیباف به جریان «جبهه پایداری» در مجلس نهم است. قالیباف یک‌بار روی خط اصولگرای‌اصلاح‌طلب رفت و لباس سفید خلبانی پوشید و عکس‌های شیک گرفت، بعدتر بیشتر اصولگرا شد و البته همیشه شبه‌میانه باقی ماند. در انتخابات ریاست‌جمهوری از توجه به مسایل زنان گفت و البته در یک بازی لفظی به حسن روحانی باخت تا مسیر انتخابات جور دیگری شود.
او نه کاریزمای لازم برای ایجاد انسجام سیاسی در میان نیروهای اصولگرا را دارد و نه کارنامه‌اش نکته قابل‌اعتنایی برای افکار عمومی. البته، شهردار تهران، هنوز جوان است و آینده سیاسی‌اش هم دورودراز، اما بی‌گمان تصمیم‌های خلق‌الساعه و عجیب‌وغریب این سال‌های وی در اذهان مردم به‌جا خواهد ماند و چشم‌انداز موفقیت آینده وی را کدر خواهد کرد.
17302
روزنامه شرق نوشت:
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 368420
نظر شما