آيت الله اکبر هاشمي رفسنجاني رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام در يادداشتي که براي ويژه نامه يک سالگي دولت يازدهم در روزنامه ايران منتشر کرده است نوشت:
در تاریخ ملل جهان، مخصوصاً ملت بزرگوار ایران که سابقه تمدنی درخشان و تلفیق آن با فرهنگ اسلامی به عنوان عصاره ادیان آسمانی را دارند، فراز و فرودهایی است که ترکیب نقاط مثبت و منفی و نگاه مردم به آنها، مصداقی روشن در استفاده از تجربیات گذشته در حال و برای ترسیم آینده است.
اتفاقاتی که گاه مردم ایران در آن نقش نداشتند، مانند سوءاستفاده دشمنان خارجی از بی‌تدبیری حاکمان و حمله و اشغال تمامی یا قسمت‌هایی از این سرزمین که متأسفانه تاریخ اسناد فراوانی از جدا شدن بخش‌هایی از کشور را در سینه خویش دارد. نوع دیگر اتفاقات به مصداق آیه شریفه «لیس للانسان الاّ ما سعی» برخاسته از اراده جمعی مردم ایران است که اگر از تشرف قلبی به مذهب تشیع در دوره‌های گذشته بگذریم، حضور معنادار و همگانی مردم در مبارزه و همراهی آنان با زبرالحدید قیام و رهبر دینی و سیاسی آن، یعنی امام راحل، بهترین نمونه در تاریخ معاصر است.
انقلابی که قدرت‌های خارجی سعی در حمایت از رژیم سابق و کارشکنی در مبارزات مردم داشتند و حتی پس از پیروزی نیز، مستشاران خارجی و انبوهی از آدم‌هایی که به بهانه کارهای اقتصادی مشغول چپاول منابع غنی ایران، از جمله نفت بودند، وقتی رفتند، چمدان‌هایشان را باز نمی‌کردند و چنین القا می‌کردند که بزودی برمی‌گردند. اما وقتی اراده مردم و روحانیت را برای اداره کارآمد جامعه دیدند، شروع به انواع توطئه‌ها کردند که اسناد فراوان تاریخی در شورش‌ها، تجزیه‌طلبی‌ها و ترورهای غیرقابل انکار است و وقتی در اتاق‌های فکر خود از تطمیع و تهییج حزب بعث برای حمله به ایران اسلامی مطمئن شدند، صراحتاً اعلام کردند که این بار انقلاب اسلامی ساقط یا بخش‌های مهمی از کشور جدا می‌شوند که بعدها وقتی نقشه‌های شوم آنها را در ستادهای فرماندهی ارتش بعث دیدیم، اشغال یک هفته‌ای تهران یا سقوط استان خوزستان و حداقل تا بهبهان و مسجد سلیمان از اهداف آنها بود.
هشت سال دفاع مقدس و پیروزی‌های نظامی و سیاسی آن، حتی در بین‌المللی‌ترین سازمان جهانی که صاحبان حق ناحق وتو، دشمنی‌های آشکاری با ایران داشتند و به کرات از ارتش بعث حمایت‌های مالی، نظامی، تبلیغاتی و اطلاعاتی می‌کردند، تفسیر عملی آن آیه شریفه است که «ان تنصرالله ینصرکم» بعد از جنگ، چشمان طمع دشمنان به ویرانی‌های پنج استان و تعطیلی تولید و عقب‌ماندگی‌های تاریخی ایران بود و فکر می‌کرد ایرانیان دست نیاز به سوی آنها دراز می‌کنند، اما دوران 8 ساله سازندگی اثبات قابلیت‌های فرزندان ایران بود که طی چند برنامه توسعه‌ای، زیربناهای کشور را برای جهشی بزرگ ساختند و این خارجی‌ها بودند که برای درآمدهای اقتصادی خود، طرح‌های بزرگ کشور را فاینانس می‌کردند که البته در دنیای فراصنعتی امروز، یک شیوه متداول است.
در گام بعدی که همه پایه‌ها برای توسعه سیاسی و فرهنگی آماده بود، رهبری نظام تصمیم به اجرای بندهایی از قانون اساسی در جهت تدوین سیاست‌های کلی نظام گرفت که مهمترین دستاوردهای این دوره سند چشم‌انداز بیست ساله و اصلاح سیاست‌های اصل 44 قانون اساسی بود که اگر درست اجرا می‌شد، جهان شاهد نوعی انقلاب اقتصادی در ایران بود.
در هشت سالی که به خاطر درآمدهای نفتی می‌توانستم با نقشه راهی که داشتیم، به سوی قله‌های دانش و تکنولوژی برویم و مقام اول کشورهای منطقه باشیم، متأسفانه کشور به سیاست‌های پوپولیستی روی آورد و روزمرگی چنان مسئولان اجرایی را گرفتار کرد که اسناد بالادستی کشور را نادیده می‌گرفتند و برای پوشش ضعف خویش در جهت اقدامات کلان، برنامه‌های توسعه‌ای را خمیر کاغذی می‌پنداشتند و در پایان 8 سال با درآمدهای بی‌نظیر در تاریخ اکتشاف نفت در ایران، شاهد بی‌نظیرترین رکود تورمی و افزایش بیکاری بودیم که اقتصاددانان می‌دانند، بلای هر جامعه است و از آن به «فلاکت» تعبیر می‌کنند. خدا را شکر که ملت بزرگوار ایران در پایان آن 8 سال، روی به هوشیاری تاریخی خویش آوردند و با انتخاب فرهنگ اعتدال، جلوی ابتذال افراط و تفریط را گرفتند و به جهانیان ثابت کردند آن 8 سال، مقطعی ناهمگون در تاریخ ایران بود و هر کشوری چنین سیاست‌های
اشتباهی دارد.
دولت تدبیر و امید، برخاسته از اراده جمعی مردم ایران برای جبران عقب‌افتادگی‌های اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، دینی و سیاسی، حتی در بعد خارجی است و الحمدلله در یک سال گذشته، با آواربرداری از بخش‌های مختلف کشور، مخصوصاً اصلاح سیاست خارجی براساس عزت، حکمت و مصلحت، جوانه‌های امید را در کشور نشان داده و ان‌شاءالله از تجربیات منفی این یک سال، در جهت بهبود امور در سال‌های آینده استفاده خواهد کرد.
نباید فراموش کنیم که رمز موفقیت‌های ملت ایران در مبارزه، پیروزی، تثبیت و تداوم انقلاب وحدت قومی، قبیله‌ای و مذهبی، حفظ تمامیت ارضی، اعتماد به مسئولان و پیروی از رهبری نظام بود و دیدیم در هر مقطع که دشمنان از یکی از دریچه‌ها وارد شدند، رخنه در صفوف مردم افتاد و هنوز هم به این راه امید دارند و متأسفانه افراطیون، مانند همیشه تاریخ بر طبل اختلاف می‌کوبند.
البته مردم ایران آن بشارت خداوندی را در قرآن با جان و دل دریافتند که «یستمعون القول فیتبعون احسنه» و شرط جاودانگی یک جامعه پویا و به اصطلاح دموکراسی همین است که همگان حرف‌های خود را بزنند و حکومت، به معنای واقعی مردم بر مردم باشد. هرچند اقلیت افراطی به مدد تریبون‌هایی که دارند، صدای اکثریت را هیاهو می‌خوانند و خود را مانند خوارج نهروان عصاره حق می‌دانند که زمانی مرد خیبرشکن اسلام را متهم به انفعال در مقابل دشمنان می‌کردند و زمانی مبارزه با قرآن بر سر نیزه کردن را کفر می‌پنداشتند و زمانی دیگر جهاد را در عهدشکنی مولای متقیان می‌دیدند و سرانجام محراب مسجد کوفه را به خون ایشان و در دفاع از اسلام! خونین می‌کردند که این روزها هنوز در غم آن مصیبت عظما قرار داریم.
با تسلیت شهادت امام بر حق، امیدوارم نتیجه یک ماه عبادت بندگان مسلمان، مخصوصاً در ایران تزکیه فردی و اجتماعی بوده باشد و از فرصت در بند بودن شیطان و بسته بودن درهای جهنم در ماه رمضان استفاده کرده باشیم و در آخرین جمعه ماه مبارک رمضان که به تدبیر امام راحل روز جهانی قدس است، ثابت کردیم که مردم مظلوم فلسطین، مخصوصاً زنان و کودکان آواره غزه، تنها نیستند و امت اسلامی یک پیکر واحد هستند.
2929
نظر شما