وقتی بامداد جمعه ظریف و اشتون مذاکره کنندگان ارشد ایران و 1+5 بیانیه مشترکی را خواندند و از تمدید مذاکرات سخن گفتند مشخص شد مذاکرات طولانی مدت هنوز برای رسیدن به توافق موانع مهمی پیش رو دارد.
محمود عزیزی:نتیجه توافق ایران و 1+5 این بود که مذاکرات با هدف دستیابی به یک توافق جامع، 4 ماه دیگر تمدید شود. بامداد 3 آذر 92 بود که توافق ژنو بین ایران و اعضای 1+5 منعقد شد و روزی تاریخی در تاریخ ایران تبدیل شد. روزی تاریخی که موافقان و مخالفان جدی دارد. گروهی آن را فتح الفتوح می خوانند و جمعی که بابت سرانجام آن دلواپس هستند. حالا دلواپسی به یک کلید واژه برای معرفی منتقدان توافق ژنو تبدیل شده است.
تمدید مذاکرات تا 3 آذر 93 بدین معنی است که سرنوشت نهایی این مذاکرات باید تا این تاریخ روشن شود. تا آن زمان قرار است مذاکرات دوباره از سر گرفته شود.
مرداد و شهریور ماههایی است که به عنوان مراحل آغاز مجدد مذاکرات عنوان شده است. تاریخ هایی که هنوز از سوی منابع رسمی تائید نشده است. تا قبل از این تاریخ ها هم به گفته کاترین اشتون قرار است ایران و 1+5 با یکدیگر در ارتباط باشند و محورهای مذاکره را نهایی کنند. به نتیجه نرسیدن مذاکرات می تواند به معنی شکست دیپلماسی باشد. با این تفاوت که تحریم ها دیگر به مانند سابق نمی تواند ایران را تحت فشار قرار دهد. دلیل واضح این مساله هم آن است که بعد از آذر 92 یک به یک هیات های اقتصادی آلمانی، فرانسوی و حتی آمریکایی به تهران آمدند تا در خصوص فرصت های سرمایه گذاری با مقامات ایران تبادل نظر کنند.اگر چه مقامات آمریکا با تهدید از فرا نرسیدن زمان برقراری روابط تجاری با ایران سخن می گویند، اما دیگر این اهرم هم برای متقاعد کردن اقتصاد های اروپایی کافی نیست.
در داخل کشور اما رسانه های اصولگرا و اصلاح طلب واکنش های متفاوتی به این توافق داشته اند. اصولگرایان منتقد دولت تمدید مذاکرات را بازگشت به نقطه اول خواندند و روزنامه های اصلاح طلب آن را پنجره ای برای باز ماندن روزنه دیپلماسی و به نتیجه رسیدن مذاکرات خواندند.
بخشی از موضع گیری های روزنامه های صبح را در جدول ذیل مطالعه فرمائید.
|
نام روزنامه |
موضع |
|
کیهان |
مشخص نیست که در صورت اتمام این موعد 4 ماهه و عدم حصول توافق جامع که با توجه به اصرار طرف غربی بر مواضع زیاده‌خواهانه خود بعید نیز به نظر نمی‌رسد، مذاکرات هسته‌ای ایران و گروه 1+5 چه فرجامی خواهد یافت. این در حالی است که جمهوری اسلامی ایران ضمن عمل به تمام تعهدات خود در توافقنامه ژنو که تناسب متوازنی نیز میان میزان «داده» و «ستانده» در آن توافقنامه وجود نداشت، در پایان موعد مقرر ( 29 تیر) این طرف غربی بود که می‌بایست به تعهدات وعده داده شده خود عمل می‌کرد اما با شرایط موجود غرب عملا 4 ماه دیگر زمان به نفع خود برای تعلل در عمل به تعهدات خرید. |
|
ایران |
با تمدید گفت‌وگوها تا 24 نوامبر 2014 تعهدات طرفین به توافق ژنو به مدت چهار ماه دیگر ادامه می‌یابد و همه تحریم‌هایی که بر اثر توافق ژنو تعلیق شده بود، معلق خواهد ماند. از جمله توافقات دور اخیر مذاکرات وین، پرداخت چهار قسط هرکدام به مبلغ 500 میلیون دلار و دو قسط هر یک به مبلغ 400 میلیون دلار از دارایی‌های مسدود شده ایران است که از اول ماه آگوست- دهم مرداد- به فاصله هر سه هفته، به ایران پرداخت خواهد شد. |
|
جام جم |
ماراتن هجده روزه وین 6 سرانجام جمعه شب پایان یافت و ایران و 1+5 در اولین دقایق بامداد دیروز با صدور بیانیه‌ای اعلام کردند که برای چهار ماه دیگر به مذاکرات هسته‌ای ادامه می‌دهند تا برای آن بخش از اختلافات که هنوز باقی مانده است، راه‌حلی بیابند. |
|
مردم سالاری |
با توجه به عزم جدي دو طرف با تمديد مذاکرات اميدها زنده نگه داشته شد زيرا در صورت عدم تمديد مذاکرات شرايط به شش ماه گذشته برمي‌گشت اما با توجه به اين اصل که ديپلماسي زمان بر است تمديد مذاکرات نشان از مثبت بودن مذاکرات دارد. |
|
جوان |
ايران و 1+5 بعد از 18 روز مذاكره نفس‌گير، نتوانستند اختلافات موجود بر سر توافق متن پيش نويس توافق جامع را به صفر برسانند و مجبور شدند توافق قبلي را به مدت چهار ماه ديگر با شرايطي جديد تجديد كنند. |
|
شرق |
مذاکرات هسته‌ای که امید می‌رفت یکشنبه با توافق جامع به پایان برسد، بر سر اختلافاتی که همچنان باقی است، ناکام ماند و به تمدید کشید. |
|
وطن امروز |
اگرچه برخی معتقد بودند ایران و 1+5 در دقیقه 90 به توافق خواهند رسید اما این موضوع محقق نشد. اختلاف اصلی میان طرفین نیز همان چیزی بود که در جریان مذاکرات وین 6 درباره آن بیش از سایر موضوعات اظهارنظر می‌شد. موضوع ظرفیت غنی‌سازی ایران اصلی‌ترین موضوع اختلافی بود و بیشترین وقت مذاکرات را به خود اختصاص داد. |
|
اعتماد |
تب و تاب مذاكرات هسته يي چهار ماه ديگر هم ادامه دارد، اين تنها راهي بود كه ايران و 6 قدرت جهاني براي غلبه بر «بن بست »ها مي توانستند انتخاب كنند. به ويژه كه هر دو طرف از «پيشرفت هاي ملموس» در جريان مذاكرات وين 6 خبر داده اند اما تاكيد مي كنند كه «فاصله »ها و «اختلاف نظر»هاي «معنادار» هنوز توافق جامع را نهايي نكرده است. |
/212 27
نظر شما