*آقاي روحاني در بدترين شرايط بعد از انقلاب اداره دولت را به دست گرفته است. از لحاظ اقتصادي و عمراني و حتي به لحاظ فرهنگي و اجتماعي و اخلاقي جامعه ما در شرايط بسيار بدي بود. در اين هشت سال بحث كشور ما فقط بحث سقوط اقتصادي و سياست خارجي و لبه پرتگاه جنگ و اين طور مسائل نبوده، بحث اصلي اين بود كه در اين هشت سال شرايطي را به وجود آوردند كه يك فاجعه سقوط اخلاقي در جامعه شكل گرفت. از منظر همان مسائل اقتصادي هم بحث اصلي فقط تورم و سقوط ارزش پول ملي و امثال اينها نبود و نيست. در هشت سال دولت آقاي احمدي‌نژاد ساختار اجرايي كشور ما ضربه خورد و مستهلك شد و مراكز تصميم‌گيري ما از بين رفتند.
* آقاي روحاني مهم‌ترين كاري كه مي‌كند اين است كه تلاش دارد سياست و كار دولت را از آسمان به زمين بياورد و آن حالت قدسي را از كار دولت دور كند و به دولت معنايي زميني بدهد.
*آقاي روحاني مشخصا در جاهايي كه از سوي برخي جريان‌هاي تندرو مورد انتقاد قرار مي‌گيرد، مي‌خواهد بگويد كه نه تنها انتقاد را قبول ندارد بلكه آن را در راستاي خواست‌هاي عمومي هم نمي‌بيند، پس ترجيح مي‌دهد بايستد و به وظيفه‌اش عمل كند. آن زبان تند و صريح نه تنها در مغايرت با مسووليت‌پذيري نيست، بلكه درست در همان راستا قرار دارد و بسيار خوب است كه آقاي روحاني تا جايي كه مي‌تواند، نمي‌گذارد نظر عمومي توسط عده‌يي از مخالفان سياسي او مصادره شود. به هر حال پذيرش مسووليت نياز به سختي و پايداري خاص خود هم مي‌باشد.
*اينكه بخواهيم موفقيت دولت را ارزيابي كنيم، بايد بگوييم اين دولت در مورد مجموعه آن چيزي كه وعده داده يا در دوره انتخابات مطرح كرده ، خوب جلو رفته است. چون حرف‌هاي معقول، شدني و پذيرفتني از اين دولت شنيده‌ايم و در عين حال دولت سعي كرده از روياپردازي فرار كند و حتي در كارهاي اجرايي و سفرها هم ادعاي آقاي روحاني اين است كه من آنچه را مي‌گويم چيزهايي است كه حداقل در مدت مسووليت من اين كارها شدني است.
*در بن‌بست سياست خارجي كسي فكر نمي‌كرد كه دولت بتواند به اين زودي و راحتي روابط خود را با دنيا تلطيف كند و حداقل در همين مدت و به سرعت گفت‌وگوي خود را با دنيا شروع كند و آثار اوليه‌اش را چه در زندگي مردم، چه در روابط خارجي و چه در آرامش رواني جامعه و مردم مي‌بينيم. من فكر مي‌كنم آنچه وعده داده‌اند و گفته‌اند شدني است. همين بحث سياست خارجي يكي از اصلي‌ترين بن بست‌هاي ايجاد شده در كشور بود كه اتفاقا بر بستر يك سياست غيرواقع‌نگرانه و خيال‌پردازانه جلو مي‌رفت. در طول دوران آقاي احمدي‌نژاد و علي‌الخصوص در چهار ساله دوم ايشان، سعي شده بود به اين مذاكرات وجهي كاملا قدسي بخشيده شود كه انگار نوع موضع‌گيري دولت‌هاي نهم و دهم از اصول اساسي انقلاب است. اما دولت يازدهم خيلي راحت اين مسير را تغيير داد و به عبارتي در برداشت عمومي كه از سياست هسته‌يي در جامعه ايجاد شده بود، شك جدي به وجود آورد.
*دولت توانسته در داخل رابطه خود را با مردم تنظيم كند، من فكر مي‌كنم كه مردم هم قسمتي از مشكلات دولت را پذيرفته‌اند و آن را درك مي‌كنند. من قبلا هم گفته‌ام كه اگر امروز صحنه انتخابات سال قبل تكرار شود و همان نامزدها باشند، آقاي روحاني راي بسيار بالاتري مي‌آورد. چون به هر حال منطق و صحبت او براي مردم قابل فهم است.
* مخالفان سياسي آقاي روحاني بيشتر همان كساني هستند كه بيشتر طرفداران آقاي احمدي‌نژاد و دولت او بوده‌اند و متاسفانه در كشور ما وضعيت به گونه‌يي است كه وقتي يك گروه سياسي مي‌آيد و فاجعه‌يي اينچنيني به بار مي‌آورد، احساس مسووليت ندارد. حداقل ما اميدواريم همين رفتار آقاي روحاني كه گفته‌اند ما مسووليت كار خود را قبول مي‌كنيم، به مخالفين ايشان هم اين آموزش را بدهد كه شما هشت سال كشور را از سال 84 به سال 92 رسانده‌ايد و اگر امروز مسووليت آن را قبول نداريد، حداقل اينقدر كارشكني نداشته باشيد. متاسفانه آن گروه براي جبران شكست خود و پنهان ماندن آمار و ارقامي كه تازه دولت هنوز قسمت عمده آن را منتشر نكرده است، دارند مسائل جديدي براي اين دولت ايجاد مي‌كنند و حرف‌هاي شعاري را تكرار مي‌كنند و طلبكار هم هستند. همه اين مسائل به عهده خود آنها است.
*اگر امروز در دانشگاه ما با سه هزار بورسيه غيرقانوني مواجه هستيم به دليل همان عملكرد هشت ساله است. اين سر و صداي داخلي و مجموعه‌يي كه با كمال وقاحت سياسي ايستاده‌اند و نه تنها مسووليت نمي‌پذيرند بلكه ادعاهاي جديدي را مطرح مي‌كنند نشان مي‌دهد كه دولت آقاي روحاني با مخالفان خارجي خيلي راحت‌تر و سريع‌تر توانسته زمينه گفت‌وگو را فراهم كند تا مخالفان داخلي. دليلش هم اين است كه برخي طيف‌هاي داخلي اصلا نمي‌خواهند تن به زمينه‌هاي گفت‌وگو بدهند.
*كساني در جريان اصولگرا هستند كه واقعيت‌ها را فهميده‌اند و حتي اعتراف مي‌كنند. گفتمان اين طيف‌ها به نسبت اصلاح شده است و زمينه همگرايي را فراهم مي‌كنند. در كل به نظر مي‌رسد آقاي روحاني براي گفت‌وگو در داخل با مشكل زيادتري نسبت به گفت‌وگوهاي خارجي مواجه باشد، خصوصا اينكه ديديم چقدر همين سد مخالفان داخلي هم تا اينجا مشكلاتي را براي گفت‌وگوهاي خارجي ايجاد كرده‌اند، چرا كه تندروهاي داخلي اصلا تمايلي به پذيرش آقاي روحاني ندارند.
17302
نظر شما