شاید بارزترین صحنه در تاریخ اسلام که دین وسیله ضربه زدن به دین داران شد همان جریان جنگ صفین باشد که به نام قرآن ریشه ی دین و قرآن هدف قرار گرفت و چنان مصیبتی به بار آمد که تنه ی دین اسلام را به دوشقه کرد و با سر در گمی مسلمانان هر گروه خود را حق و نیروهای مقابل را ناحق دانستند . معاویه قرآن رابر نیزه می کند و با خطوط نوشته شده بر پوست و کاغذ ،قرآن ناطق(علی-ع-) را از میدان بدر می کند .کاری که اثرمخربش در جریان خوارج آشکار می شود و این تخریب تا امروز مشاهده می شود .این جریان بدرستی بزرگترین سوء استفاده از دین علیه دین قلمداد می شود .
این رفتار ناخجسته و شوم در طول امامت امامان معصوم به شیوه های مختلف ادامه یافت .آنجا که امام حسن(ع) را به صلح وا می دارد و امام حسین(ع) در پوشش خرافه و بی دینی دینداران ،به جرم نامسلمانی به شهادت می رسد و چه دیر متوجه می شوند که بزرگترین فاجعه ی تاریخ به نام دین و علیه دین صورت گرفته است .
سوء استفاده از دین، امام موسی بن جعفر (ع) را در حبس به شهادت می رساند و امام رضا(ع) را با سم شهید می کند و ...امام حسن عسکری(ع) به نام دین و حفاظت از دین در حصر خانگی قرار می گیرد و زندگی طبیعی از ایشان سلب می شود و.... همه ی این کژ رفتاریها و نامردمی ها به نام دین و علیه اصل دین صورت می گیرد .
تا اینجا نمونه های سوء استفاده ها، در حد خواص و ریشه های اصلی شکل می پذیرد و سعی می شود مردم عادی در جریان دین کشی قرار نگیرند ولی پس از این ،عامه ی مردم بر اساس "الناس علی دین ملوکهم" دین را دستاویزمنافع خود قرارمی دهند و هر کس با توسل به خرافه ها و انحرافات می کوشد دین را در قبضه ی خود در آورده و به نام دین بر دین جفاها کند که مصیبت بارترین صحنه ها را به وجود می آورد . شواهد این انحرافات فراوان است.
مسعود سعد سلمان به صراحت فریاد بر می آورد که:
هیج کس را غم ولایت نیست / کاراسلام را رعایت نیست
لشکری نیست کار دیده به جنگ / کارفرمای با کفایت نیست.....
و جای دیگر فردوسی می نالد که :
زیان کسان از پی سود خویش / بجویند و دین اندرآرند پیش
و یا آنجا که :
ترک دنیا به مردم آموزند / خویشتن سیم و غله اندوزند
ویا" واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می کنند / چون به خلوت می روند آن کار دیگر می کنند و...
اگر قرار باشد آنجایی را که عده ای به نام دین تیشه بر ریشه ی دینداری می زنند برشماریم " مثنوی هفتاد من کاغذ شود "
در دنیای سیاست مگر حرکت "طالبان" و جنایات "داعش" جدای از سوء استفاده از دین است؟
در زندگی روزمره مگر کم هستند که به نام دین و با سوگند به مقدسات در پی سوء استفاده از مردم هستند؟
ما در دوران صفویه مگر" شیخ شیعه تراش و شجره نامه نویس" کم داشته ایم که به بهایی اندک کسانی را به سیادت منتسب می کردند که نه بویی از مسلمانی برده بودند و نه اعتقادی به دین داشتند ؟
این قبیل ناهنجاریها در طول تاریخ بوده و پس از این نیز خواهد بود .فرهنگ سازی و بها ندادن به کسبه ی دین فروش خواهد توانست تا حدی از این قبیل مردم فریبیها را بکاهد.مسوولین و مردم بر اساس آیه ِ " ان اکرمکم عندالله اتقاکم" مواظب باشند تا بر اساس واقعیتها و نه به خاطر ظاهر و پوشش خاص، ارزشها را به باد ندهند و انسانیت را با اغماض و چشم پوشی فدای عده ای سود جو نکنند .
دین برای زندگی خوب و اجرای قوانین انسانی و رفتار درست و جلوگیری از فساد و ظلم بنا نهاده شده است نه برای عده ای سود جو و از خدا بی خبر که می خواهند ثابت کنند ":دین افیون جامعه است" مواظبت از تدین و دینداری بر عهده ی همه است و مهمتر از همه بر عهده ی مسوولینی که در یک حکومت دینی کارگزار شده اند . کوچکترین نا هنجاری از جانب مسوولین به اندازه ی یک امت منحرف ،بر دین ضربه می زند .مواظب باشیم.
اگر قرار باشد در این زمینه سهم تک تک انسانها بررسی شود هرکس مطلع تر باشد سهم مسوولیتش بیشتر است.متاع دین سودآورترین متاع است و همیشه مشتریان سود جویش در کمین اند .از خود شروع کنیم تا بتوانیم از سوء استفاده ی دیگران جلو گیری کنیم.
نظر شما