۰ نفر
۲۸ خرداد ۱۳۹۳ - ۰۸:۳۲

کسانی که ماهها و سالهای نخست انقلاب را به یاد دارند، مناظره های آیت الله مصباح با تئوریسین های بزرگ مارکسیستها و کمونیستها (از جمله احسان طبری ) را به یاد دارند.

آيت الله مصباح به عنوان يکي از مفاخر ارزشمند حوزه، در آن بحث هاکه از تلويزيون نيز پخش مي شد، برحق بودن انديشه ديني و ناحق بودن انديشه هاي مارکسيستها را با استدلال هاي روان، محکم و در عين حال همه فهم بيان مي کرد. شايد نسل انقلاب ، ايشان را به واسطه همان مناظره ها شناخت.

بعدها دروس و سخنراني هاي متعدد ايشان در مباحث فلسفي و تفسيري از راديو پخش مي شد و هرچند مخاطبان خاص خود را داشت، اما همگي آن بحثها از نبوغ علمي آيت الله خبر مي داد. هنر بزرگ ديگر ايشان، پرورش شاگردان برجسته و با سوادي است که هم اينک به عنوان ذخاير حوزوي و دانشگاهي ، مشغول تحقيق و تدريس اند. اکثر اين شاگردان عناصر سياسي نيستند و در رسانه ها نيز جلوه نکرده اند(اگرچه برخي از آنها نيز با پيش گرفتن بازي سياست، شان علمي خود را فروکاستند)
در دوره اصلاحات،شلتاق جرياني که بنيانهاي ديني را به مهميز حمله گرفته بود، پاي آيت الله مصباح را به نماز جمعه تهران باز کرد و در سخنراني هاي پيش از خطبه، عمدتا به تشريح مباني حکومت اسلامي و حاکم ديني پرداخت. آن بحثها هم انصافا تا وقتي در حوزه نظر و انديشه سير مي کرد، ارزشمند بود . شايد براي نخستين بار بحث مقبوليت و مشروعيت حاکمان را ايشان مطرح کرد. کليد واژه اين بحث آن بود، که مقبوليت(بخوانيد راي مردم) باعث مشروعيت يک نظام و نيز حاکمان نمي شود.
اين موضوع، در همان دوره مورد مناقشه افراد زيادي واقع شد. سياست بازان از يک منظر و متفقهان در انديشه ديني از نگاهي ديگر به نقد سخنان آيت الله پرداختند و صدالبته که گاه و بيگاه برخي افراد با طعنه و کنايه و حتي اهانت با ايشان برخورد مي کردند.( اشاره گذرايي به اين نکته هم داشته باشم که در همان زمان در بيانات رهبر عزيز انقلاب، ديدگاهي در باره مشروعيت و مقبوليت مطرح شد که با نظر آيت الله مصباح موافقت نداشت)
هرچند آيت الله مصباح از دوره اصلاحات و با پيش کشيدن بحث هايي که ذکر آن رفت، عملا وارد دنياي سياست شده بود، اما انتخابات سال 84 ايشان را به قله سياست برد. سخناني که ايشان در حمايت از احمدي نژاد به ميان آورد، فقط حرفهاي سياسي نبود. آيت الله از معنويات و مقدسات هم براي او خرج کرد. شرح اين قصه با اينکه مفصل است اما آنقدر مشهور است که نيازي به اشاره ندارد.
5-6 سال روند حمايت از احمدي نژاد ادامه داشت، تا آنکه ايشان نيز دريافت کسي را که آن همه برايش مايه گذاشته کسي نبوده است که مي پنداشته. بنا بر اين قضيه معکوس شد و سخنراني ها ابتدا عليه ياران احمدي نژاد و سپس شخص او ايراد شد.
دوره احمدي نژاد هم به پايان رسيد و دوره روحاني آغاز شد. سکوت نسبي آيت الله مصباح شايد نشان از آرامش قبل از طوفان داشت. يکي دو سخنراني حسن روحاني، باز هم ايشان را به ميدان آورد و تا آنجا پيش رفت که رئيس جمهور را به بازگشت از ولايت و دين و... متهم کرد.
بحثي در باره درست و نادرست بودن سخنان حضرت ايشان ندارم . حرفم در باره جرياني است که با زرنگي خاص ، آيت الله را وارد معرکه کرده است. همان جرياني که بدليل نداشتن پشتوانه سواد درست و حسابي، يک شخصيت برجسته علمي را سپر قرار داده و خود کمترين هزينه را مي پردازد. اين جريان سياسي، که از ديرباز، افراطي و تندرو و نظاير آن خوانده مي شود و اين روزها در سپهر انديشه وعمل سياست ايران، نماد طالبان گري است، در کمال بي معرفتي به آيت الله مصباح جفا مي کند و به زعم خود ديدگاههايش را از زبان اين روحاني و مدرس برجسته تئوريزه مي کند.
به عنوان کسي که هنوز حلاوت درسهاي قبلي آيت الله مصباح ، به ويژه دروس اخلاقي ايشان را در ذائقه دارد، از اوج بي معرفتي نحله سياسي اي که در نهايت بي اخلاقي،از اعتماد آقاي مصباح  سوء استفاده کرده و ايشان را در کوران دعواهاي سخيف باندي اش قرار داده، به خدا پناه مي برم. و بيراه نيست اگر آرزو کنم کاش دين آيت الله مصباح يزدي از سياستش جدا بود.

 

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 360928

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
2 + 15 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 14
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • مهرانفر A1 ۱۷:۱۵ - ۱۳۹۳/۰۳/۲۸
    بنظرم نويسنده بايد توجه داشته باشد به همين دلايلي که شان آقاي مصباح بالاست نبايد کارهايي را که اخيرا مي کند انجام دهد. ايشان اشتباهات بزرگي کرده اند
    • بی نام A1 ۱۹:۵۵ - ۱۳۹۳/۰۳/۲۹
      33 2
      پیامبر به یکی لقب سیف الاسلام داد و وی بعدا در مقابل علی ع ایستاد آیا راه گم کردن کسی ٫ گناه تایید کننده اعمال صحیح قبلی اوست؟
  • بی نام A1 ۲۳:۱۱ - ۱۳۹۳/۰۳/۲۸
    نویسنده اگر آقای مصباح را می شناخت اینگونه سخن نمی گفت اصلا وزن شاگر خاص آیت الله بهجت کجا و ژورنالیستهای سیاسی کار؟
  • بی نام A1 ۲۳:۴۳ - ۱۳۹۳/۰۳/۲۸
    من نمیفهمم "درس اخلاق" فردی که هیچ ارزشی برای رای مردم قائل نیست چه "حلاوتی" میتونسته داشته باشه؟؟ //لطفا نظر رو تایید کنید.
    • بی نام A1 ۱۴:۴۶ - ۱۳۹۳/۰۳/۳۱
      11 4
      ربطش چیه؟ یکی توضیح دهد؟
  • ورسه اي A1 ۰۵:۵۴ - ۱۳۹۳/۰۳/۲۹
    63 3
    انصافا همينگونه است که نويسنده گرامي و محترم اشاره کرده اند. کاش آيت الله مصباح در سنگر خود که همان مباحث فلسفي و کلامي بود مي ماند و به سنگر سياست ـ که بسيار پيچيده است و مهارت خاص مي خواهد ـ وارد نمي شد. آري، به تعبير آيت الله جوادي آملي، ميدان سياست را بايد به کساني سپرد که در آن استخوان خُرد کرده اند و مجتهد در سياست اند.
  • ابوفاضل IR ۰۷:۱۵ - ۱۳۹۳/۰۳/۲۹
    11 99
    علامه مصباح را کسانی باید نقد کنند که وزنه علمی شان اگر بالاتر ازایشان نیست حد اقل هم وزن باشد شما نمی توانید شرایط چگونگی عرصه سیاست ودین را اموزش بدهید شما با بد دفاع کردن قصد تخریب شخصیت ایشان را دارید
    • طاهری DE ۱۱:۵۰ - ۱۳۹۳/۰۵/۲۱
      10 1
      اتفاقا نویسنده واقعا قصد دفاع از ایشان دارد ولی متاسفانه ما وقتی عملکرد آقای مصباح را می بینیم این دفاعیات چندان مقبول نیست و رفتار جناب علامه قابل توجیه که نیست بلکه جای بسیاری اما و اگر دارد و سوالات بی جواب بسیار. ای کاش هم دیگر هیچ فایده ندارد که تبعات افکار و رفتار حضرت مصباح و مریدان در جامعه جاری و ساریست.
  • بهزاد A1 ۰۷:۴۴ - ۱۳۹۳/۰۳/۲۹
    درود بر اقای مصباح . دوست دارم
  • رهگذر A1 ۱۳:۲۸ - ۱۳۹۳/۰۳/۲۹
    52 6
    بعنوان کسی که چند صباحی از عمر را در پای فلسفه سپری کرده است عرض میکنم جناب مصباح در فلسفه یک مدرس عادی اند و نه بیشتر
  • محمد A1 ۱۷:۵۵ - ۱۳۹۳/۰۳/۲۹
    11 35
    نوسینده خواسته بازیرکی خاصی که فقط برجاهلان پوشیده است آفای مصباح راانسانی ضعیف وبی سیاست جلوه دهد که آلت دست گروهی تندرو شده است.بامغالطه ساده ای به یک فیلسوف بزرگ اهانت نموده است.
    • علي IR ۱۸:۴۸ - ۱۳۹۳/۰۳/۳۰
      21 7
      آيا بهتر نيست يك فيلسوف بزرگ بجاي سياست جناحي ومتغيروپرنوسان به فلسفه بپردازد؟
    • علی A1 ۰۷:۱۴ - ۱۳۹۳/۰۴/۳۱
      2 1
      تو راس میگی
  • فاطمه A1 ۲۲:۵۱ - ۱۳۹۳/۰۳/۲۹
    8 24
    اگر به نحوه مناظره استاد با امثال احسان طبری توجه بیشتری بنمایید، متوجه می شوید که ایشان از ابتدا هم منش و روش امروز را داشتند. سخنانی که استاد امروز بر زبان می آورند، اگر در ابتدای انقلاب مجالی داشتند، قطعا ان موقع مطرح می نمودند.