عنوان "روان شناسی امام" ناظر به تحولی است که حضرت ایشان در جان وذهن جامعه ایرانی و نیز جامعه جهانی ایجاد کردند. این تحول بدلیل ماهیت انقلاب اسلامی و رهبری مرجعیت دینی، با تغییرات رایج وکلاسیک انقلابهای دنیا تفاوت اساسی دارد.
درکنار هزاران برکت خیزش امام خمینی، "بعد روان شناختی" آن اهمیت شگرفی داشته و دارد. به نظر می رسد مهم ترین ثمره انقلاب امام، اعطای "خودباوری فردی وملی" ازطریق توجه دادن وهشیار ساختن انسانها به تواناییها ی فردی واجتماعی خویشتن بوده است که سامان دهنده آن امام خمینی بوده اند.
انسانهایی که در دوران سیاه وابستگی، ذره ای "خود" را قبول نداشتند واستعدادهایشان درمقابل فرنگی ها تحقیر شده بود؛ به خویشتن خویش رجوع کردند وباردیگر خودرا "یافتند". این تغییر، یک حرکت عادی روان شناختی در زمینه نگرش ورفتار نبوده و نیست؛ بلکه یک تحول پرشتاب است که تنها از یک حرکت عظیم وطولانی روان شناسی اجتماعی برمی آید ونمونه آن را درهیچ وهله ای ازتاریخ معاصر سراغ نداریم که انسانهای مرعوب، ضعیف ومنفعل؛ این چنین پرشتاب به سوی خودباوری واعتماد بنفس تحسین برانگیز متحول شوند.
روان شناسی امام تابعی از روان شناسی اجتماعی کلاسیک نیست؛ بلکه روان شناسی ایشان برگرفته از شناخت صحیحی است که حضرت ایشان به عنوان یک "انسان شناس الهی" از کرامت وفطرت انسانی داشته اند. باتکیه بر هشیاری و خودآگاهی مردم به فطرت و توانش خویشتن، راه آزادی، استقلال و استقرار نظام جمهوری اسلامی نیز هموارگردید.
نظر شما