به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین و به نقل از مرکز اطلاعات سازمان ملل متحد در تهران،در حالیکه این راه حل ها متمرکز بر دریاچه ارومیه و تالاب هامون است اما توصیه هایی نیز در مورد چگونگی مدیریت تالاب های ایران به همراه منابع آبی حوضه های آبریز مرتبط که براساس پیشبینیهای اقلیمی به همراه اغلب مناطق خاورمیانه در درهه های آتی گرم تر و خشک تر خواهد شد ارائه می کند.
یافته های این گزارش حاصل بحث های تخصصی میزگرد فنی بین المللی تالاب ها است که به وسیله سازمان حفاظت محیط زیست و برنامه توسعه ملل متحد در اسفند ماه سال 1392 در تهران برگزار گردید. این گزارش دلایل خشک شدن این دو تالاب وِیژه و اقدام های مورد نیاز برای حل مشکل آن ها را تجزیه و تحلیل می نماید. گزارش مزبور همچنین تجارب موفق بین المللی در احیاء تالابهای درحال خشک شدن را نیز دربر می گیرد. این گزارش با درنظر گرفتن سیاستهای جاری و ملاحظات سازمانی، پشتیبانی و بودجهای، مجموعه ای از گامهای اجرایی را که برای اجرای سریع قابل ساماندهی هستند را به دولت پیشنهاد می دهد.
توصیه های کلان:
· این گزارش در سطحی کلان نیاز به بسیج ملی آگاهی رسانی عمومی و برنامه حفاظت آب را تشریح می کند.
· توصیه هایی برای اصلاح مدیریت کشاورزی در ایران (که 90 درصد منابع آب را مصرف میکند) جهت حفظ آب ارائه گردیده است.
· به علاوه گزارش توانمندسازی برای پیاده سازی مدیریت زیست بومی و بهره برداری معقول از تالابهای را توصیه می کند
· در دوره طولانی مدتتر (یعنی فراتر از دوره دو ساله که اقدامات فوری نیاز است) گزارش خواهان اجرای قیمت گذاری آب و بازنگری در برنامه استفاده منابع آب و خاک، مدیریت منابع آب همچنین برنامه ملی سد سازی می شود.
· همچنین این گزارش از دولت ایران و همسایگان آن می خواهد که از رویکردهای تجارب موفق بین المللی در مدیریت حوضه های آبریز فرامرزی و تالابهای مشترک پیروی کنند.
توصیه های دریاچه ارومیه:
· این گزارش بطور اختصاصی در مورد دریاچه ارومیه خواهان به روز رسانی طرح مدیریت جامع دریاچه، تاسیس صندوق پایداری دریاچه ارومیه وهمچنین کاهش برداشت آب حوضه برای مصارف کشاورزی است.
· گزارش خواستاربسیج مردمی برای حفظ آب و بازسازی زیست بومی (بخشی) دریاچه یعنی فرایندی معروف به "حوضه بندی" با حداقل ساخت وسازو منوط به نتایج ارزیابی های زیست محیطی است.
· با اظهار نگرانی از تاثیر طوفان های نمک و گرد وغبار حاصل از بستر خشک شده دریاچه گزارش خواستار پیاده سازی اقدامات حفاظت از سلامت مردم است.
· همچنین گزارش خواستار توسعه نظام پایش شرایط حوضه و دریاچه است که درنتیجه آن بتوان روند پیشرفت اقدامات و احیاء دریاچه را کنترل کرد.
تالاب های هامون:
· در مورد اقداماتی که برای دو سال آتی برای تالاب های هامون باید انجام گیرد گزارش مقدمتا خواستار جمع آوری و اشتراک بهتر اطلاعات مرتبط با ابعاد مسئله است.
· گزارش معتقد است شفاف سازی، ساده سازی و منطقی کردن ساختارهای نهادی مدیریت هامون ضروری است.
· گزارش تاکید دارد که باید تصمیمی اتخاذ گردد که آب به نحوی به اشتراک گذشته شود تا خدمات حیاتی این زیست بوم تداوم یابد و از مردم و اسکان جمعیت و جوامع در منطقه حمایت شود.
· در این گزارش قید شده که نیاز به تمرکز بیشتری بر بهرهروی آبهای داخل کشور(در ایران) و مدیریت این منابع آبی با درنظر گرفتن نیازهای زیست محیطی و کارکردهای زیست بوم تالابی هامون است.
· همانند دریاچه ارومیه این گزارش برای تالاب هامون نیز خواستار ارتقاء آگاهی عمومی و آموزش در مورد مشکل پیش رو و همچنین بهبود همکاری فرامرزی با افغانستان که منبع همه آب ورودی به هامون است شده است.
اطلاعات تکمیلی:
در ماه اسفندماه 1392 و بنا به درخواست دولت جمهوری اسلامی ایران و دفتر کشوری برنامه توسعه ملل متحد تعدادی از متخصصان سرشناس بین المللی و ملی دعوت شدند تا تجربیات و راه حل های خود را برای کمک به تنظیم مجموعهای از توصیه های عملی ویژه برای این دو تالاب درحال خشک شدن در ایران به اشتراک بگذارند. این راه حل ها امروز ارائه شدند.
در سراسر نواحی خشک و نیمه خشک ایران، همچنین آسیای غربی و مرکزی درخواست غیر متعارفی برای آب به ویژه جهت کشاورزی وجود دارد. نحوه مدیریت این تقاضا توام با اثرات تغییرات اقلیمی از همین الان موجب تنش زیست محیطی در ایران شده است.
سرنوشت دریاچه آرال به خوبی ثبت شده است و درحال حاضر بحران های مشابهی تالابهای سراسر منطقه منجمله ایران را تحت تاثیر قرارداده است. درحال حاضر بیشترین نگرانی در مورد دو نظام تالابی وجود دارد: دریاچه ارومیه در غرب کشور واقع در آذربایجان غربی و آذربایجان شرقی و تالاب های هامون درسیستان وبلوچستان. این مناطق ارزشمند درحال حاضر کارکردهای زیست بومی خود را با اثرات مخربی بر تنوع زیستی، اقتصاد و رفاع اجتماعی از دست دادهاند و احیاء آنها بسیار چالش برانگیز شده است.
4646
نظر شما