وضعیت اوکراین روزبه‌روز پیچیده‌تر می‌شود و این کشور بیشتر در گرداب ناامنی و خطر تجزیه غرق می‌گردد. در شرایطی که نیروهای امنیتی اوکراین روز چهارشنبه هفته گذشته به مناسبت ایام عید پاک و نیز اجرای توافق اخیر ژنو برای حل بحران سیاسی این کشور، عملیات نظامی خود را در مناطق شرق و جنوب اوکراین متوقف کرده بودند، یکبار دیگر سازمان امنیت اوکراین، عملیات نظامی خود را در مناطق شرقی و جنوبی این کشور آغاز کرده است. امری که از یک‌سو حکایت از نقض توافق ژنو میان روسیه، آمریکا، اتحادیه اروپا و دولت موقت اوکراین دارد و از سوی دیگر بهانه لازم را به مسکو برای مداخله نظامی در اوکراین می‌دهد.
اگر چه کرملین با انضمام شبه‌جزیره کریمه به خاک خود، به پیروزی مهم و استراتژیکی دست یافته و قصد ندارد بیش از این موقعیت جهانی خود را به مخاطره افکند، با این حال بعید است در برابر درخواست‌های مکرر نمایندگان مناطق شرقی و جنوبی اوکراین هیچ واکنشی نشان ندهد. بر این اساس چنانچه عملیات نیروهای امنیتی اوکراین ابعاد گسترده‌ای به خود گیرد و به خونریزی گسترده منتهی شود، آنگاه احتمالا مسکو نیز نیروهای نظامی خود را در قامت نیروهای «حافظ صلح » و با توجیه حفاظت از جان روس‌تبارها روانه خاک اوکراین خواهد کرد .چنین امری می تواند بر تقابل دیپلماتیک روسیه و آمریکا بیفزاید و خطر رویارویی نظامی دو قدرت را جدی کند.
نباید از یاد برد که در حال حاضر روس‌ها از سه طریق بر دولت موقت اوکراین فشار وارد می‌کنند:
اول، حمایت از روس‌تبارها و اقدامات جدایی‌طلبانه آنهاست.
دوم، اهرم انرژی است، روس‌ها به‌واسطه افزایش قیمت و یا قطع گاز صادراتی خود به اوکراین، هم کی‌یف و هم سایر کشورهای اروپایی را تهدید می‌کنند.
سومین ابزار نیز بحث اعمال فشار در زمینه بازپرداخت بدهی2/2میلیارددلاری اوکراین به روسیه است.
این فشارها در حالی از سوی مسکو بر کی‌یف وارد می شوند که غرب در عمل نتوانسته نه کرملین را مجازات کند و نه به دولت جدید اوکراین کمک شایان توجهی برساند. این در حالی است که دولت موقت اوکراین در تنگنای استراتژیکی قرار گرفته است. زیرا اگر به مناطق شرقی و جنوبی، اختیار عمل و خودمختاری اعطا کند، آنگاه آنها به درجه‌ای از استقلال دست خواهند یافت که بتوانند سیاست خارجی خود را مشخص کنند و واحدهای نظامی محلی مختص به خود راه‌اندازی کنند. معنای وقوع چنین تحولی آن است که این مناطق، دیگر تحت تسلط دولت مرکزی نخواهند بود و هرگاه اراده کنند، می‌توانند اعلام استقلال کرده یا به روسیه بپیوندند. از سوی دیگر، چنانچه دولت اوکراین به این خواسته مناطق شرقی و جنوبی تن ندهد، آنگاه باید تحت‌فشار فزاینده روسیه و جدایی‌طلبان روس‌تبار، به استقلال این مناطق قرار گیرد و در گرداب روندی فرسایشی گرفتار شود.
منبع: روزنامه شرق
برای مشاهده صفحه شخصی شعیب بهمن اینجا را کلیک کنید
نظر شما