واکاوی نسبت اصولگرایان با دولت یازدهم و مداقه در رویکرد آنها نیازمند پاره‌ای توضیحات است. در شرایط فعلی اصولگرایان از یکپارچگی و انسجام کافی برخوردار نیستند. بر همین اساس نمی‌توان برای گروه‌هایی که زیر پرچم اصولگرایی قرار دارند تعریف واحدی ارائه کرد.
این روزها جبهه اصولگرایی دچار نوعی ازهم‌گسیختگی شده است. بنابراین اگر بخواهیم به آن گروهی بپردازیم که از طریق مجلس و سایر اهرم‌هایی که در اختیار دارد بر دولت فشار می‌آورد و در برابر دولت قرار گرفته است تا دولت نتواند برنامه‌های خود را عملی کند، با این اوصاف تنها بخشی از اصولگرایان را مورد بررسی قرار داده‌ایم.
البته باید توجه داشته باشیم این گروه از سوی سایر گروه‌های اصولگرایی نیز مورد قبول نیستند و به عبارتی سایر گروه‌های اصولگرایی چنین گروهی را به‌عنوان اصولگرا نپذیرفته و حتی منتقد جدی این گروه و نحوه فعالیت‌های آنها هستند. با این مقدمه درمی‌یابیم برای به دست آوردن تعریف واحد از اصولگرایان با مشکلات بسیاری روبه‌رو هستیم. این شرایط به نحوی در حال پیشروی است که احتمال انشقاق در جبهه اصولگرایی و تبدیل شدن به دو بخش و حتی بیشتر وجود دارد. به‌طوری که همچون گذشته شاهد آن خواهیم بود که رابطه جبهه پایداری با سایر بخش‌های اصولگرایی کمرنگ می‌شود و حتی احتمال انشقاق کامل آن نیز دور از ذهن نیست.
البته تفاوت این جریان با آنچه در گذشته وجود داشت این است که این جریان ریزش‌هایی داشته است و در صورت انشقاق جمعیتی کمتر از آنچه به جبهه پایداری شهره است از اصولگرایان جدا می‌شود. در این زمینه کماکان باید صبر کرد و در گام اول می‌توان پیش‌بینی کرد که این تحول به همین زودی حاصل می‌شود، زیرا به هیچ‌وجه اصولگرایان سنتی و اولیه که در انقلاب، جنگ و توسعه کشور حضور داشتند و نقش‌آفرینی می‌کردند و دلسوز هستند این را برنمی‌تابند که جریان تازه‌واردی بخواهد با افراطی‌گری تمام دستاوردهای جریان اصولگرایی را در معرض خطر قرار دهد.
حال صرف‌نظر از جریان افراطی (که برخی آن را منتسب به اصولگرایان می‌دانند و اصولگرایان چندان این دیدگاه را نمی‌پذیرند) که به آن اشاره و نقشش در قبال دولت نیز مشخص شد سایر گروه‌های اصولگرا تاکنون تعامل مناسب و قابل قبولی با دولت داشته‌اند و به نظر می‌رسد در برخی مسائل همراه دولت هم بوده‌اند به‌گونه‌ای که در این مدت انتقادهایی که از سوی این جریان به دولت می‌شد، انتقاد از نوع کارشناسانه، سازنده و همراه با دلسوزی بوده است. بنابراین، تا زمان فعلی رابطه دولت و اصولگرایان منطقی و قابل قبول بوده است. در این 9 ماه رابطه دوسویه و همراه با تعامل میان اصولگرایان سنتی و دولت وجود داشته است. به عبارتی اصولگرایان سنتی نسبت به آقای روحانی نگاه مثبتی دارند و خود را دور از ایشان و دولتش نمی‌بینند. میان آنها فاصله جدی احساس نمی‌شود و در نتیجه روابط‌شان با دولت مناسب و حتی می‌توان گفت خوب بوده است.
17302
نظر شما