شه مار کشه خویه دا

این روزها دو گروه به یاد مادرشان هستند.گروه اول کسانی هستند که مادرشان را از دست داده اند و امروز دستشان از این دنیا کوتاه است و حسرت زمانی را می خورند که نتوانستند وظیفه فرزندی را به خوبی انجام دهند و امید به عفو مادر دارند.البته که مادران حتما می بخشند.چون مادر هستند و هیچ کلمه ای چون «مادر» نمی تواند مادر را تفسیر کند.

گروه دوم کسانی که مادرشان زنده است. در این گروه نیز برخی از فرزندانم خوشحال هستند چون اینروز را فرصتی می دانند تا از مادرانشان قدردانی کنند.گر چه هیچ کادویی نمی تواند قطره ایی از زحمات بیکران مادران را جبران کند ولی خوشحالند.کسانی هم هستند که بنا به دلایل مختلف با مادرشان قهر کردند.نمی دانم چه می شود که فرزند به خود اجازه می دهد تا با مادر خود قهر کند و او را از دیدن روی فرزند خود محروم کند.این گروه بیش از همه در این ایام خجل هستند و شرمنده.اما می خواهم به این گروه بگویم که کمی به عقب برگردیم.یادتان هست بهترین زمانی که آرامش می گرفتید کجا بود؟ بهترین جایی که از همه مهر و محبت دنیا سیراب می شدید کجا بود؟ بله، اگر خود را به خواب غفلت نزنیم بهترین لحظه، زمانی بود که در بغل مادرمان بودیم و ما را بغل می کرد و در کنار دنیای آرامش به خواب می رفتیم.

راستی که :بمیرم برای لحظه ای که در بغل مادر به خواب می رفتم»(شه مار کشه خو یه دا)من هیچ گاه این لحظه را فراموش نمی کنم.الآن «مادر» ندارم ولی اگر چون شما مادر داشتم امروز هم می رفتم بغل مادرم و می خوابیدم.دستش را می بوسیدم و بابت همه مهر و محبت هایش از ایشان سپاسگزاری می کردم.گر چه بیست و چهار سال است که فقط به یادش خوشم، اشک می ریزم و باز هم به یاد ایشان انرژی می گیرم تا در زندگی حرکت کنم. ولی شما که می توانید از نفس گرم مادرتان انرژی بگیرید لحظه ای غفلت نکنید و این موهبت الهی را قدر بدانید تا بعدها حسرت نخورید که فایده ای ندارد. دنیا این قدر ارزش ندارد که مادرمان را فراموش کنیم. تا دیر نشده جلوی مادران مان سر تعظیم فرود بیاوریم که مادر جایگزین ندارد چون «مادر» است.
از خداوند می خواهم تا همه مادرانی را که امروز در دنیا نیستند مشمول رحمت لایزال خود کند و سایه مادران زنده را بر بالای سر فرزندان این کهن بوم و برنگهدارد.انشاء ا...

ww.mousavichalak.ir