سایت الف نوشت:

دکتر محمدحسن پوشنگر:در وضعیت اقتصاد فعلی، دولت سالاری حاکمیت دارد و همه مردم به نوعی کارمند دولت به حساب می‌آیند، حال یا مستقیم و یا غیرمستقیم. به نظر می‌رسد که این، بنای کج و بذر فاسدی است که از ابتدای انقلاب بنا به وضعیت آن روز که غوغا سالاری جناح‌های چپ یا مسلمانان چپ‌رو، طوفان به پا کرده بود، گذاشته شد که امروز درو می‌شود و آن دولتی کردن بی‌رویه همهٔ مالکیت‌ها و تصرف‌های گاه بسیار بی‌جایی بود که مردم پسند به شمار می‌رفت!

موضوع بند «ج» نمونه بارز آن بود که موضوع اختلاف نظر مراجع عظام و دولت انقلابی به شمار می‌رفت، که متاسفانه آنچه که اجرا ‌شد و به کرسی ‌نشست، خواست مجریان و طرفداران آن بود. البته این میراث شوم نفوذ عناصر دلسوزی! همچون توده‌ای‌ها بود. به عنوان مثال در دفاع آقای کیانوری از خود می‌خوانیم که می‌نویسد: «همواره ما در خدمت انقلاب بوده‌ایم. با طرح این پرسش که چه کسی طرح ملی شدن صنایع و بانک‌ها را به شورای انقلاب برد.» و... جالب است که به دلیل حاکمیت و هژمونی تفکر مارکسیسم در ایران نه تنها این ملی شدن و به تعبیر درست تر، دولتی شدن اتفاق افتاد، بلکه سال ها «روز کارگر» و پرولتاریای جهانی تقدیس می‌شد و در میدان بهارستان در حضور وزرا و با در دست داشتن بیل و کلنگ و داس روز جهانی کارگر را گرامی می‌داشتیم. با ادامه روند نابخردانه سیاست‌های اقتصادی، اکنون، هم کارخانجات تعطیل و هم روند مدیریت اقتصادی با بن‌بست روبرو شده است.

حال فرصت پرداختن به سیاست‌‌های غیرعقلانی گذشته نیست. آنچه اکنون مسأله ملی گشته و عزم عمومی را باعث گردیده است، ثبت‌نام یا انصراف از دریافت یارانه نقدی است. اقتصاددانان محترم از جمله جناب آقای دکتر رنانی در مقاله اخیرشان با عنوان «ده فرمان» به مسایل مهمی اشاره فرموده‌اند و من با اغتنام فرصت از زحمات ایشان در نگارش این مقاله تشکر می‌کنم؛ اما بحث انصراف از دریافت یارانه به هر علت موجه یا ناموجه، نوعی دسته‌بندی غیر عقلایی جامعه به نظر می‌رسد و احساس ظلم به کسانی که هنوز نمی‌دانند چرا از یک درآمد باید داوطلبانه و یا بالاجبار محروم شوند. به نظر می‌رسد که به جای سفارش و تعارف در حوزه اقتصاد و محرومیت‌های مادی عده‌ای، دولت محترم به عوامل تشویق‌زای اقتصادی فکر کند. لذا پیشنهاد می‌کنم: به آن دسته از محرومین یا منصرفین از یارانه نقدی، متناسب با یارانه نقدی، سهام یکی از بنگاه‌های اقتصادی دولت واگذار گردد که این سهام، به مدتی که دولت تشخیص می‌دهد قابل واگذار به غیر نباشد.

اجرای این پیشنهاد هم به تقسیم‌بندی جامعه نمی انجامد و هم احساس محرومیت را در بخش قابل توجهی از شهروندان دامن نمی زند. یعنی در فضایی که آب شرب به اندازه کافی برای همه شهروندان نیست، فعلاً قمقمه خالی هم برای عده‌ای حکم آب را خواهد داشت! در صورت اجرای صحیح پیشنهاد فوق به نظر می‌رسد بخش قابل توجهی از هموطنان به یارانه غیرنقدی روی آورند.

 رییس مرکز ملی مطالعات و سنجش افکار عمومی

 

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 349830

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
4 + 0 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 7
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • ارسلان A1 ۱۷:۵۲ - ۱۳۹۳/۰۱/۲۷
    1 0
    کار خوبی بود اگر دولت به هرکس 50 تومن ماهیانه می داد که مردم تو بورس سرمایه گذاری کنند و بعد از چندین سال مردم حق داشته باشند که سهامشون رو نقد کنند
  • پارسا RO ۱۸:۰۳ - ۱۳۹۳/۰۱/۲۷
    1 0
    چي ميشه اين بحث هدفمندي تموم بشه دوباره برگرديم به8،9سال پيش..قيمتاي ارزون..همه دنيا پيشرفت ميكنن ماازسرناچاري آرزومونه به همون عقب برگرديم..چون هرچي ميريم جلوتر چيزي نميبينيم.
  • بی نام IR ۲۰:۳۴ - ۱۳۹۳/۰۱/۲۷
    0 1
    عدالت فقط در توزیع برابر بیت المال است . درآمد دولت از یارانه نباید تامین شود وراههای دیگری برای کسب درآمد دولت وجود دارد
  • وطن پرست A1 ۲۱:۲۲ - ۱۳۹۳/۰۱/۲۷
    1 0
    ماهی ازدریا بگیریم بمردم بدیم بخورندبهتراست یا زمینه وآمزش ماهیگیری بمردم نشون بدیم خودشون هرچندتاتونستند بگیرند وبخورندخوبه..ایده بهترین کار اینست که نقدینه هدفنمدی رو کلن ملتفی کنیم با این سرمایه عظیم که هنگفت است کارخانه وفرصت های شغلی ایجاد کنیم سالانه میتونیم کلی کارخانه وکارگاهای نسل جدید احداث کنیم بادرآمدش سرمایه ذاریهای رفاهی برا ی آینده کشوربکنیم بیمه درمانی تکمیلی بازنشستگی زودرس بیمه عمر وووو... ریشه بیکاری رابخشکانیم نه درحدشعار اینکارعملیست بامدیریت ایمان وتخصص وبرنامه ریزی جامعه وقتی ریشه بیکاری خشکانده شودتورم صفر میشه ورشد اقتصادی مثبت میشه زمینه سرمایه گذاری بازمیشه رانت خاری دلال بازی هم ازبین میره وثبات اقتصادی پیدا میکنیم تن پروری هم درکارنیست
  • محسن A1 ۰۰:۲۵ - ۱۳۹۳/۰۱/۲۸
    1 0
    كلامت شيرين .من اين حرف رو قبول دارم. ما همه باهم ايران را بايد بسازيم.
  • محمد A1 ۰۳:۰۶ - ۱۳۹۳/۰۱/۲۸
    0 0
    خوبه اگر سهام یه تعداد شرکت رو بدن.... اما شرکت هایی که سود داره...... من خودم سهام دارم و خیلی خوب خبر دارم.... بهتره یه شرکت هایی مثل ایران خودرو و سایپا و مس و فولاد و بانک ها رو به مردم بدن تا سود سالیانه داشته باشه. و ضمنا باید به اذای هر نفر 500 هزار تومن بدن ..یعنی خانواده 6 نفره 3 میلیون تومان بهش سهام بدن تا سود سالیانه اش به اندازه یارانه بشه .......
  • بی نام IR ۰۴:۵۹ - ۱۳۹۳/۰۱/۲۸
    0 0
    زرشک