۰ نفر
۲۱ فروردین ۱۳۹۳ - ۰۷:۱۹

مصر این روزها با نزدیک شدن به روزهای انتخابات روزهای پرتب و تاب تری را تجربه می کند.

زهرا رمضانی: مصر این روزها با نزدیک شدن به روزهای انتخابات روزهای پرتب و تاب تری را تجربه می کند. در داخل مخالفان اخوانی دولت نظامی،همچنان در خیابانها به تظاهرات می پردازند؛ مخالفتهای دانشگاهی با بمب و خون در هم آمیخته شده و مشکلات اقتصادی،بیکاری جوانان وقطع مکرر برق و... همچنان به قوت خود در جامعه مصر پابرجاست وازسوی دیگر ،یعنی عرصه روابط بین المللی آن نیز خالی از تحولات نیست.

نزدیک شدن هرچه بیشتر مصر به روسیه،بده بستان ها و دیدارهایی که طی این ماههاانجام یافته و در مقابل اعتراض های ایالات متحده که تا حدی فضای تداعی کننده دوران جنگ سرد را موجب شده است روی دیگر سکه وضعیت مصر را نشان می دهد.حال در چنین شرایطی نظامیان ردای نظامی را کنار گذاشته و قدم در آینده مبهم سیاست گذاشته اند. اما سوالی که در این زمان ایجاد می شود این است که:نظامیانی که قطعا با علم به وجود چنین مشکلاتی قدم در وادی قدرت نهاده اند،با اتکا و امید به چه ابزار و چه تدابیری نسبت به اینده،این راه را برگزیده اند؟

عرصه داخلی:
شاید بتوان مشکلات در عرصه داخلی را به دودسته کلی مشکلات اقتصادی و سیاسی تقسیم کرد.در مسائل سیاسی به نظر می رسد نظامیان حاکم بر مصر تا بدین جای کار توسل به مشت آهنین را راه برون رفت از بحران سیاسی مصردانسته اند. بنا بر اعلام سازمان عفو بین‌الملل از زمان برکناری مرسی تاکنون دست کم ۱۴۰۰نفر کشته شده‌ و بیش از ۱۶هزار نفر دستگیر شده‌اند.اینها همه علاوه بر حکم اعدام 529 نفر از اعضای اخوان و دادگاه 700 نفر دیگر از اعضای آن که در هفته آینده برگزار خواهد شد؛ نشان از آن دارد که توسل به زور در حال حاضر بهترین ابزار شناخته شده است.

در عرصه اقتصادی نیز به نظر می رسد مشکلات اقتصادی ای که در مصر 2011 وجود اشت همچنان وجود دارند ؛مشکلاتی که دولت مورسی را به زانو در آورد.اما تفاوت نظامیون و دولت اخوانی مرسی در برخورد با گرفتاری های اقتصادی چیست؟ به نظر می رسد نظامیان برگ برنده هایی دارند که دولت قبلی از آن غفلت کرد. چیرگی بی رقیب نظامیان بر بنگاههای اقتصادی امری نیست که درحوزه مسائل اقتصادی قابل توجه نباشد.گفته می شود که در سال گذشته درآمد صنایع وابسته به ارتش مصر کمتر از 1 درصد کل تولید ناخالص آن کشوربوده است.تحرکات و فعالیت های روز افزون نظامیان در کانال سوئزو نقش آن در افزایش درآمد نظامیان علاوه بر کمک های نفتی میلیاردی از کشورهای عرب که از زمان سقوط مورسی تا امروز بالغ بر دوازده میلیارد دلار شده است،برگ برنده ای است که نظامیان روی آن حساب باز کرده اند.

عرصه خارجی:
در مصر همان قدر که این نظر وجود دارد که السیسی نتیجه اشتباه مورسی و اعتماد اخوان به اوست در مقابل این عقیده نیز در بعضی محافل آن به گوش می رسد که السیسی کسی است که نقشه امریکا را در پیش بردن طرح خاورمیانه به هم ریخت و با بر هم زدن برنامه ایالات متحده در خصوص به قدرت رساندن اخوان، جلوی مصیبت بزرگی را گرفته است؛مصیبتی که نتیجه ای جز تجزیه کشورهای منطقه در پی نداشت.

از سوی دیگر آنچه که مشاهده می شود این است که گویا مصر این روزها کشور مسئله ساز در منطقه شده است و روابط و مناسبات جدیدی حول آن در حال شکل گیری است.از خروج قطر از شورای همکاری خلیج فارس گرفته تا همکاری های جدید امنیتی مصر با روسیه و بهره گرفتن روسیه از موقعیتی که پس از حوادث اوکراین به دست آورد، همه به نحوی گویای این نکته هستند که علاوه بر کشورهای منطقه،سردمداران جدید مصر نیز بر این امر آگاهی یافته اند که امروز، شرایط و زمینه تبدیل شدن مصر به عنوان یک بازیگر مهم درمنطقه وجود دارد و السیسی نیز علیرغم آنچه که در سخنرانی هایش عنوان می کند سودای ناصری دیگر شدن برای مصر را در سر می پروراند.(هرچند رسیدن به چنین جایگاهی در وحله اول نیاز به ثبات درونی کشور دارد).لذا در شرایط بین المللی نیز به نظر می رسد نظامیان شرایط را چندان بد نمی بینند.

چشم انداز پیش رو:
در اینکه نظامیان با حضور در عرصه سیاسی مصر در این برهه زمانی ریسک بزرگی را متقبل شده اند شکی وجود ندارد.بعد از انتخابات ریاست جمهوری، انتخابات پارلمانی در پیش است و اگر قرار بر این باشد که دولت منتخب همین سیاست مشت آهنین را در قبال سایر احزاب نیز ادامه دهد،مصر با چالشی عمیق در عرصه داخلی مواجه خواهد بود؛چرا که در این صورت یا خفقان شدید بر مصر حاکم خواهد شد یا روزهای پرخون تری را در خیابان های قاهره و سایر شهرها شاهد خواهیم بود.در عرصه اقتصادی نیز می توان گفت به همان میزان که تفوق نظامیان بر نظام اقتصادی مصرمی تواند به عنوان نقطه قوت دولت نظامی در سخت ترین برهه تاریخی این کشور محسوب شود اما از سوی دیگر پتانسیل ایجاد فساد اقتصادی دولت می تواند پاشنه آشیل نظامیان نیز محسوب شود.فساد اقتصادی و نابرابری اجتماعی همچنان از پایه های جداناپذیر اعتراض ها و خیزش های مردمی است.
در نهایت آنکه شاید امروزنظامیان برگ برنده هایی در دست داشته باشند اما چه بسا ممکن است همین برگ برنده ها فردا روز نقش اسناد سقوط آنان را در کارزار سیاسی مصر بازی کند.

4949

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 348519

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
5 + 8 =