زهره حری: شهید منتظری خودسر نبود
پیرو انتشار مصاحبه سعید حجاریان در سالنامه سال 92 «شرق»، زهره حرّی همسر شهید محمد منتظری جوابیهای خطاب به حجاریان به دفتر روزنامه ارسال کردکه در ادامه میخوانید:
مصاحبه جنابعالی را در سالنامه شرق خواندم. تحلیلی در رابطه با گروههای خودسر، ویژگیهای این گروهها و مصادیق آنها. و با کمال تاسف و ناباورانه مشاهده نام شهید محمد منتظری بهعنوان یک مصداق. غرض از نگارش، نه آن است که به صرف «شهیدبودن» هرگونه انتقاد از عملکرد را برنتابم که نه عوامام و نه عوامزاده. بلکه آنچه مرا وادار به نوشتن در این رابطه میکند، اظهارات غیرمنصفانه جنابعالی است. برشمردن شهیدمحمد منتظری در زمره گروههایی که ریشه در قدرت و وابستگی عمیق به نهادهای غیردموکراتیک تمامیتخواه دارند، با کدامین تقوای سیاسی همخوانی دارد؟
مصاحبه جنابعالی را در سالنامه شرق خواندم. تحلیلی در رابطه با گروههای خودسر، ویژگیهای این گروهها و مصادیق آنها. و با کمال تاسف و ناباورانه مشاهده نام شهید محمد منتظری بهعنوان یک مصداق. غرض از نگارش، نه آن است که به صرف «شهیدبودن» هرگونه انتقاد از عملکرد را برنتابم که نه عوامام و نه عوامزاده. بلکه آنچه مرا وادار به نوشتن در این رابطه میکند، اظهارات غیرمنصفانه جنابعالی است. برشمردن شهیدمحمد منتظری در زمره گروههایی که ریشه در قدرت و وابستگی عمیق به نهادهای غیردموکراتیک تمامیتخواه دارند، با کدامین تقوای سیاسی همخوانی دارد؟
محمد منتظری که به معنای واقعی کلمه «همه هستی» خود را خالصانه و بدون هیچگونه چشمداشتی چه قبل از پیروزی انقلاب و چه بعد از آن، در جهت اعتلای انقلاب و اسلام فدا نمود، چگونه با افرادی بیمایه، بدون تفکر و بدون هویت، که درواقع آلت دست و مجری اوامر مراکز قدرتاند، در یک سمتوسو قضاوت میشود؟ و آیا این به عدل و انصاف نزدیکتر نیست که مسایل را در ظرف زمانی خود بررسی کنیم؟
در شرایط پس از پیروزی زودهنگام انقلاب، که «شور انقلابی» تنها تفکر حاکم بر جامعه است و در رابطه با همه افراد و شخصیتها حرف اول و آخر را میزند، شرایطی جز امروز است و الزاما قضاوتی متفاوت را میطلبد و در عجبم از این همه تغافل شما! برای شما که در سالهای خاص، در جایگاه رفیع امنیتی! بودهاید، این مساله موضوعی است قابل درک. جناب حجاریان، قلمم از نهادن نام «محمد منتظری» در کنار نامهایی که از صدر تا ذیل مصاحبهتان ردیف کردهاید، شرم دارد. و تنها به این شکواییه بسنده میکنم که: «من از بیگانگان هرگز ننالم»
17302