تهران مراقب باشد وارد بازی رولت روسی نشود

پوتین حق دارد خوشحال باشد ، دمکراسی ناب یعنی همین !. وقتی جناب رهبر قدرتمند روسیه به اعتبار یک رفرندام از پیش نتیجه معلوم !!کریمه را از کشوری مستقل جدا و به خاک خود وصله میکند،چرا خوشحال نباشد؟ پوتین میخواهد تاریخ را تکرارو اسناد خاک خورده را زنده کند.؟ او روز گذشته سند الحاق کریمه به خاک روسیه را در دفتر خانه کرملین بدون حضور فروشنده،به نام خود امضا ومهرکرد . لطفا بقیه هم آماده باشند و حساب کار خود را بکنند.اگر درکشوری، مرده ای روس دفن است رهبرانش آماده باشند، آنجا نیز خاک روسیه است.
احساسی کاذب از شروع دور جدیدی از جنگ سرد و رقابت آمریکا و جماهیری شوروی به اندازه کافی عده ای را متقاعد و متوهم کرده که چهره ای ضد امپریالیستی از پولیت بوری کرملین و صدر هیات رئیسه آن ترسیم و به حمایت از اقدامات آنها برآمده اند. در سطح بین المللی نیزمعلوم نیست در برابر این اقدام مسکو دقیقا چه کار میتوان کرد؟. کاخ سفید کماکان و فعلا تهدید میکند بدون آنکه کاری از دستش ساخته باشد.اروپا به جز تحریم چند مقام روس و پاره ای تهدید های لفظی اقدام جدی صورت نداده ،دولت مرکزی موقت کیف هم در سرگردانی بی تصمیمی بسر میبرد. کیف به وضوح احساس خطر کرده یک اقدام ناشیانه دیگر (البته از دید مسکو) منجر به جدائی کامل شرق اوکراین و اگر نه پیوستن به روسیه که تشکیل کشوری جدید در شرق دور از انتظارنخواهد بود.
آیا این به آن معناست که کار تمام و آقای پوتین بازی رولت روسی را برده است؟از هر جنبه که به موضوع نگاه کنید پاسخ مثبت نیست.این مهم نیست که اقدام مسکو در بزرگتر کردن خاک روسیه به صرف یک رفرندام بحث برانگیزو از پیش مشخص، درست بوده یا خیر؟(در اصل این خلاف قوانین بین المللی و عرف جهانی ست) یا چندان اهمیتی ندارد جامعه جهانی این اقدام را تایید میکند یا نه؟فعلا که هیچکس هیچ کاری نتوانسته انجام دهد و این به توهم روسی دامن زد .مهم این است که بر خلاف تصور روسیه بازی تمام نشده و نخواهد شد.جوامع بین المللی به همین سادگی با این موضوع کنار نخواهند آمد .گرچه اقدام مستقیم نظامی قابل تصور نیست و اروپا آمادگی آنرا ندارد . واشنگتن و مسکوهم قادربه جنگی متعارف و کلاسیک علیه یکدیگرنیستند.خنده دار است،نه؟ مسکو وواشنگتن این نکته آخر را به خوبی میدانند. حال از بعد نظامی اگر مسیر تحولات آینده در کنار فشار های سیاسی و تحریم های بین المللی به سمت یک جنگ شبه قفقازی پیش برود،مطلبی دیگریست . البته به باور من اگر مسکو به رویه فعلی خود ادامه دهد این امری ست کاملا محتمل و دارای زمینه های کاملا بالقوه و بی شک رولت روسی علیه خود عمل خواهد کرد.
اما جدای از ابعاد بین المللی بحران کریمه ،آنچه موجب جلب توجه و تا حدودی نگرانی است موضع آقای ربیاکف دیپلمات ارشد روس در مذاکرات هسته ای ایران با 1+5 است.وی که ایراد سخنانی عجیب در باره موضوع هسته ای ایران را در پرونده خود دارد روز گذشته آشکارا اظهار داشت موضوع اوکراین و نحوه برخورد طرف غربی با موضوع کریمه در نگاه مسکو به مذاکرات هسته ای تاثیردارد.نمیتوان پذیرفت این موضعی شخصی ست ،آنچنانکه نمیتوان پذیرفت مسکو در ورود به این بازی بسیار خطرناک از همان ابتدا مسئله ایران را مدنظر نداشته است. باتوجه به حساسیت 5 قدرت جهانی دیگر نسبت به ایران این تصور ساده انگاری محض است. اما نکته اینجاست همزمان با ادامه بازی با توجه به درک تاریخی و دائمی روسی از مسئله ای به نام ایران ، تا چه میزان آنها از موضع خود پای ایران را به مناقشه بازو با گرو کشی آن را در کریمه خرج خواهند کرد؟آنهم در مسئله ای که الزاما میتواند هیچ ربطی به تهران نداشته باشد.ربیاکف به روشنی اعلام کردکریمه برای مسکو به مراتب از پرونده ایران مهمتر است.اما خطر آنجاست که طرف غربی احیانا با نگاهی بر عکس به موضوع وارد مذاکره با کرملین شود. اینکه چگونه و با چه مدلی بحران کریمه با مصالحه ای روسی - غربی ختم خواهد شد، به درستی نمیدانم ؟ آیامسکو در صدد بازی با کارت ایران است؟ .از سخنان ربیاکف که چیزی غیر از این استنباط نمیشود. مطمئنا دستگاه دیپلماسی و شخص آقای روحانی و آقای ظریف متوجه قمار روسی از سوی افسر سابق عالیرتبه "کا گ ب" شده اند . اما این قابل توجه کسانی باشد که در توهم و آرزوی آغاز جنگ سرد ایدئولوژیک شرق و غرب بسر میبرند.این آخرین مطلب سالی ست که ساعات پایانی آنرا سپری میکنیم. برای همه شما سالی خوش را آرزو دارم. خداوند ملت ایران را از جمیع بلیات مصون نگه دارد و همچون هزاران سال گذشته سرافراز نماید.انشالله.matinmos@gmail.com