نماینده محمود عباس آرام آمد ،آرام تر رفت

شناخت نحوه کارکرد موتوردیپلماسی ایرانی کار بسیار مشکلی ست.
قدری جذاب تر به موضوع بنگریم،از خواندن نوار الکتروکاردیوگرافی قلب دیپلماسی ایرانی به نتیجه کلینیکی ملموسی نمی توان رسید. ایرادی هم ندارد. کافیست اصل خدشه ناپذیرحفظ و دفاع از منافع ملی با تکیه بر ابدی ومقدس بود آن رعایت و کار دست دیپلمات هائی حرفه ای سپرده شود، بقیه موارد بدون استثنا نه ابدی ونه مقدس ونه الزام آورند. چه میشود کرد، دیپلماسی همین است.بازی به تناسب شرایط .
از حدود 3 ماه بیش اخباری پیرامون روابط تهران با گروه های فلسطینی از حماس و جهاد اسلامی گرفته تا دولت خود گردان فلسطین میان پاره ای محافل دیپلماتیکی رد وبدل میشد که خیلی موردتوجه قرار نگرفت.از شایعات سفرآقای خالد مشعل، صدر پولیت بوری حماس به تهران و لغویا تکذیب آن تا سفرجبرئیل رجوب مرد قدرتمند الفتح و محرم امنیتی آقای محمود عباس و اخیرا هم سفرآقای رمضان عبدالله شلح دبیر کل جهاد اسلامی ، همگی نشان از تحولاتی جدید در مواضع ایران دارد؟بعید است اما باید منتظر وقوع تحولات خاص و متفاوتی باشیم. عدم آشکاری فراگیرانجام سفرگروه های فلسطینی و نماینده آقای محمود عباس و جزئیات آن، متاثراز فضای پرونده هسته ای ایران بود یا ترجیحات دیپلماسی مخفی، معلوم نیست ، اهمیتی هم ندارد. اما اتفاقی در حال وقوع است. بعید نیست افزایش حملات به وزیر خارجه ایران آقای ظریف از سوی پاره ای محافل داخلی متاثر از همین شرایط بوده باشد.
تنها موضوع افشا شده از این دیپلماسی نوین مربوط به سخنان نماینده آقای محمود عباس در سفر به تهران بود که حاوی نکات جالبی ست و وزارت خارجه ایران مفاد آنرا تایید ویا تکذیب نکرده است. مرد امنیتی و قدرتمند آقای عباس و عضو ارشد الفتح در گفتگو با یک شبکه خبری فلسطینی به صراحت اظهارداشت " سفر من به ایران بی هدف نبود.من به مقامات جمهوری اسلامی ایران گفتم زمینه را برای گسترش روابط و مناسبات دو جانبه هموار می بینیم. البته سفر ابومازن به ایران امکان پذیر است اما این سفر منوط به این است که ایران رسما کشور فلسطین را در مرز های 1967(با توجه به قطعنامه 242 شورای امنیت) به رسمیت بشناسد". رجوب اظهار داشت" وزیر خارجه ایران نیز گفته است ما از حق ملت فلسطین در تعیین سرنوشت و انتخاب رهبران خود حمایت می کنیم و ایران از تمامی ملت فلسطین دفاع می کند. سخنان ظریف در مورد فتح و شخص ابو مازن بسیار مثبت و سازنده بود".
بی تردید این سخنان از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است.آیا تغییر نگاه به سمت دولت آقای محمود عباس یا تشکیلات خود گردان، به معنای تغییر نگاه تهران نسبت به گروهای فلسطینی است؟. الزاما نه.نمیتوان از تحولات فعلی چنین نتیجه ای گرفت . اما اگر منظور این باشد آیا نگاه ایران در قبال مسئله فلسطین و گروه های فلسطینی فراگیرترشده؟ قطعا پاسخ مثبت است. در واقع اگر تهران به این نتیجه رسیده باشد که نزدیکی به آقای عباس و تشکیلات خود گردان لزوما به معنای دوری از سایر گروه های فلسطینی نیست، مسلما از تحولات نتیجه مطلوبی را برداشت کرده است. در اوج تحولات خاورمیانه و مذاکرات صلح طی سال های اخیر (حتی از زمان آقای عرفات) نزدیکی تهران با مواضع نیروهایی مانند حماس یا جهاد اسلامی میتوانست به بهای فاصله گرفتن ازآقای عرفات و امروز آقای محمود عباس به عنوان رئیس تشکیلات تمام نشود. معلوم نیست بر اساس چه ادله ای و چگونه ایران به نتیجه ای معکوس رسید در حالی که حتی خود گروه های فلسطینی مدعی آن نبودند. مناسبات نزدیک میان خود رهبران فلسطینی و به قول آنها اخوتی، با همه اختلافات درونی شان، نکته ای نبود که بر کسی پوشیده باشد. اما سرمایه گذاری هنگفت بر روی این نوع اختلافات از آن دست کار های عجیبی بود که اکنون به نظر میرسد دستگاه دیپلماسی ایران به طور منطقی و جدی در صدد جبران و ترمیم آن برآمده است . این به اعتقاد من همان تحول شگفت آور در حال شکل گیری و وقوع درسیاست خارجی ایران است. به هر حال دولت خود گردان نماینده قانونی فلسطینیان است که نه تنها در تمامی مجامع بین المللی به رسمیت شناخته شده ،بلکه از مشروعیت کافی و کاربردی در اتخاذ تصمیمات میان فلسطینیان ،برای فلسطینیان و به خاطر فلسطینیان برخوردار است،مستقل از اینکه چه کسی در راس آن قرار دارد. بی شک احترام و پذیرشی که آقای ظریف به آن اشاره کرده و انعکاسی آشکار از جایگاه جهانی،قانونی و رسمی تشکیلات خود گردان تلقی میشود، باید از همین زاویه نگریسته شود.matinmos@gmail.com