دیپلماسی پارلمانی بخشی از دیپلماسی عمومی است که هم دست بستگی دیپلماسی سنتی را ندارد و هم نقاط قوتی دارد که می شود با آن فضای بهتری را در سیاست خارجی تامین کرد. دیدگاهی که مردم ایران در انتخابات 24 خرداد نشان دادند، ظرفیتی را شکل دادند که باید از آن در جهت منافع ملی استفاده کرد. در این عرصه دیپلماسی پارلمانی از ظرفیت های مغفول مانده ما بوده است که اگر نمایندگان مجلس بتوانند فرق دیپلماسی عمومی و دیپلماسی رسمی را به خوبی درک کنند و مدل هایی را طراحی کنند که بتوانند از این بستر فراهم شده بیشترین بهره را ببرند می توان از این ظریفیت به وجود آمده در 24 خرداد به خوبی استفاده کرد.
اما باید توجه کرد که رفت و آمدهای گروههای پارلمانی مجالس بخشی از ابزارهای دیپلماسی پارلمانی است. ابزارهای دیگری مانند کمیسیونهای مشترک پارلمانی کشورها و دبیرخانههای گروههای دوستی وجود دارد که باید از آن ها هم به درستی بهره گرفت.
دیپلماسی پارلمانی را به درستی باید دیپلماسی مردمی نامید چراکه نمایندگان مجلس شورای اسلامی نمایندگان مردم اقصی نقاط ایران و همه شهرها و روستاهای آن هستند. این مسئله این امکان را به آن ها می دهد که بدون رعایت مرزهای خشک دیپلماسی رسمی ، به صورت صریح و شفاف صحبت کنند. مقام های رسمی وزارت خارجه به خاطر جایگاه رسمی که دارند نمی توانند به این مقدار صراحت و شفافیت را در سخنان خود به کار برند اما این مسئله درباره نمایندگان مجلس صادق نیست. طرف های غربی و اروپایی هم این مسئله را می پذیرند و استقبال می کنند چرا که آن ها هم نمایندگان مردم خود هستند و خارج از دیپلماسی رسمی کشورشان به ایران سفر کرده اند.
نماینگان مجلس شورای اسلامی اگر چند نکته را رعایت بکنند می توانند فضای مثبتی را به وجود بیاورند به جهانیان بگویند که ما اهل تعامل و گفت و گو هستیم.
اولین نکته ای که نمایندگان باید آن را مد نظر قرار دهند تفاوت میان دیپلماسی عمومی و سنتی است. دیپلماسی مردمی چیزی است که به راحتی می تواند پیام ملت ایران، حکومت و نظام ایران را بدون تشریفات و پروتکل های رسمی منتقل کند.
نکته دوم بحث اطلاع رسانی است. اطلاع رسانی پیش از سفر گروههای دوستی پارلمانهای دیگر، در حین اقامتشان در ایران و پس از بازگشتشان از ایران می تواند در عمق بخشی به این دیپلماسی عمومی بسیار مفید باشد.
نکته سوم اینکه این گروه های دوستی پارلمانی انعطاف خاص و ویژهای دارند که در دیپلماسی رسمی این کشورها دیده نمی شود. ما ما نباید رفتار کادری وزارت خارجه را به این دیدارها تسری دهیم . الآن جک استراو خود نماینده پارلمان انگلستان است بنابر این می توان با او صریح و شفاف سخن گفت. از سوی دیگر او آدم مهم و صاحب نفوذی است.
اما مهمترین نکتهای که باید در نظر گرفت یک هماهنگی صدایی بین دیپلماسی رسمی و دیپلماسی عمومی است. یقین دارم که نمایندگان محترم مجلس از نظرات کارشناسان وزارت خارجه استفاده خواهند کرد اما باید این مسئله را در نظر داشته باشند که دیدگاههای را که در این دیدارها مطرح می کنند باید همصدا با دولت و در جهت منافع ملی کشور ما باشد.
نکته آخر هم اینکه نمایندگان مجلس بیشتر روی گرههای سیاست خارجی تمرکز کنند و به فکر حل مشکلات جهان نباشند. به عنوان مثال اکنون که گروه دوستی پارلمانی انگلستان به ایران سفر کرده است باید ببینند که مشکلات ما با انگستان چیست و بر روی آن ها تمرکز کنند.
27219
نظر شما