به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ دیگر خستگی نمانده برای والیبالیست‌ها؛ آن هم با قهرمانی آسیا. این را امیر غفور پشت خط‌زن تیم ملی می‌گوید. بعد از 6 ماه زندگی هتلی، تمرین و مسابقه، آقایی در آسیا شیرین‌ترین آخر برای شاهنامه والیبال است و البته جوابی دندان‌شکن به همه آنهایی که نمی‌خواستند جام قهرمانی در آغوش ایرانی‌ها قرار بگیرد؛ ایرانی که حالا دیگر آسیا برایش کوچک شده، تا حدی که حتی دو بار بازی با کره برای شاگردان خولیو ولاسکو ترسناک نیست. آنها در فینال راحت بازی میکنند و انتقام ستی را هم که در بازی قبلی داده‌اند، میگیرند؛ با اقتدار کامل. با این شرایط غفور از نقشه هم‌تیمی‌هایش برای رفتن روی سکو در جام قهرمان قهرمانان می‌گوید: «حالا که داغیم، می‌رویم تا مدال این مسابقه را هم بگیریم.»
* ظاهراً این قهرمانی خیلی دلچسب بود؟
دقیقاً. امسال خیلی خسته شدیم. بعد از 6 ماه تمرین و اردوی طولانی‌مدت، آخرش خوب تمام شد. قهرمانی همه خستگی‌ها را از تن‌مان درآورد. اگر قهرمان نمی‌شدیم آن وقت حالا حالا‌ها خسته می‌ماندیم اما بعد از زندگی هتلی که برای لیگ جهانی داشتیم، تمرینات و بازی‌های سنگین، قهرمانی آخر خوشی برای‌مان بود.
* یک جورایی نشان دادید به رغم همه سنگ‌اندازی‌ها و کارشکنی‌های اماراتی‌ها، ایران به این راحتی تسلیم نمی‌شود.
ما همه شرایط را می‌دانستیم. خودمان را برای روزهای سخت آماده کرده بودیم اما اماراتی‌ها هم حسابی ما را اذیت کردند، مثلاً ساعت بازی 4 بود، برنامه را تغییر می‌دادند و می‌گفتند ساعت 12 بازی دارید اما ذهن ما آماده همه جور شرایطی بود. حتی آماده بودیم ساعت 7 صبح هم بازی کنیم. به هر حال این قهرمانی مقتدرانه جواب دندان‌شکنی برای آنها بود.
* بازی فینال با کره سخت بود یا بازی دور دوم؟
ما مقابل همه تیم‌ها محکم بازی کردیم. هیچ تیمی را دست‌کم نگرفتیم. برای‌مان فرقی نمی‌کرد. ضعیف و قوی نداشت اما فینال شرایط خاص خودش را داشت. این بازی دو صورت داشت؛ یکی اینکه کره به خاطر بالا آمدن از گروه سخت، آن هم بعد از شکست استرالیا و چین، بدون استرس بازی کند، یا اینکه خودش را به آب و آتش بزند. این مسئله کار ما را کمی سخت‌تر می‌کرد. به هر حال ما مدافع قهرمانی بودیم. بالاجبار باید محتاط‌تر کار می‌کردیم ولی آنها چیزی برای از دست دادن نداشتند. با این حال ما خیلی خوب بازی را اداره کردیم که جای هیچ حرفی نماند. حتی بهتر از بازی قبلی.
* بچه‌ها در فینال راحت بازی کردند، در حالی که بازی قبلی با کره انگار استرس بیشتری داشتید.
هیچ کس نمی‌تواند بگوید برای فینال قهرمانی آسیا استرس ندارد. همه بازیکنان استرس دارند. بالاخره کمی استرس لازم است. اگر نباشد بی‌خیالی است. شاید هم بازی اول با کره اولین بازی سخت تیم بود، بعد از چند بازی که با تیمهای ضعیف داشتیم. بعد از بازی با ضعیف‌ترها، شرایط، کار مقابل تیمهای سطح بالاتر را سخت‌تر می‌کند اما بعد از بازی اول با کره، با ژاپن بازی کردیم. به همین خاطر سبک بازی عوض شد و راحت‌تر در فینال بازی کردیم.
* تماشاگران هم برای شما در دبی سنگ تمام گذاشتند. انگار نه انگار که تهران نیستید.
واقعاً احساس نمی‌کردیم در دبی هستیم. بعد از بازی من به بچه‌ها گفتم حتی اگر میزبان مسابقه‌ای بودیم، مسابقه را بگذاریم دبی خیلی بهتر است. تماشاچی‌ها آنقدر داد و فریاد کرده بودند که بعد از بازی می‌آمدند عکس بگیرند، صدای‌شان گرفته بود. خیلی به تیم کمک کردند. آنها در پیروزی‌های ما نقش بسزایی داشتند، به ویژه در بازی ضربدری و فینال که بازی‌های سختی هستند. آنها با تشویق‌هایشان کلی انرژی به ما دادند.
* ولاسکو از کارتان راضی بود؟
وقتی قهرمان می‌شوی، همه از شما راضی‌اند.
* واقعاً تیم به خاطر درخشش در لیگ جهانی و بعد هم قهرمانی در دوره قبل در دبی فشار زیادی را تحمل کرد؟
نمی‌دانید چه فشاری روی ما بود. در لیگ جهانی برای اولین بار بازی کردیم. فقط می‌خواستیم خوب بازی کنیم. اول می‌شدیم یا آخر کسی خرده نمی‌گرفت. کسی هم انتظار نتیجه نداشت. ما هم بدون استرس کار می‌کردیم اما برای جام ملت‌ها به خاطر اینکه تیم قهرمان دوره قبل بود و بعد هم پدیده لیگ جهانی شده بود، مردم توقع ویژه داشتند. حتی دوست نداشتند ما یک ست هم بدهیم. این خیلی خوب است اما از طرفی فشار زیادی را به بچه‌ها وارد می‌آورد. خیلی وقت پیش در بازی اول با کره ما یک ست دادیم، می‌گفتند چرا؟ پدر من بعد از بازی زنگ زد و گفت چرا یک ست دادید؟ منم گفتم مهم بردن بود. با همه این فشارها بچه‌ها خوب مدیریت کردند. ولاسکو هم نقش مهمی برای تحمل این فشار داشت. او با حرف‌هایش به ما آرامش می‌داد تا فقط والیبال بازی کنیم.
* روند بازی‌ها از راحت به سخت هم خوب بود.
حالا آسیا تنها 4 تیم سطح بالا دارد. در هر گروه دیگری هم بودیم بازی‌های دور مقدماتی راحت می‌شد. مگر کره، ژاپن و چین با چه تیم‌هایی بازی کردند؟ دور مقدماتی رقابت‌ها همه بازی‌ها آسان بود. هر چه بالا می‌آمدیم سخت می‌شد.
* فکر می‌کنی در جام قهرمان قهرمانان تیم چه نتیجه‌ای بگیرد؟
اگر مدال جهانی بگیریم عالی است. به فکر مدالش هستیم. فعلاً ما روی دوری افتاده‌ایم که همه کار می‌کنیم. پس حالا که داغ هستیم و نمی‌فهمیم چه کار می‌کنیم، خدا کند این مدال را هم بگیریم. (با خنده)
*فکر می‌کردی بهترین اسپوکر آسیا شوی؟
نه من، که هیچ‌کدام از بچه‌ها به مقام انفرادی فکر نمی‌کردند. همه فکر و ذکر ما قهرمانی تیم بود و بس. پنج لقب بهترین آسیا هم که به بچه‌های ما رسیده، درواقع مهر تأییدی بر شایستگی‌های والیبال ایران است.
251 43
نظر شما