1-ما که رفتیم جام جهانی؛تیم اول هم رفتیم.رو سیاهی برای خیلی ها ماند.حتی اگر فرض را بر این بگیریم که متن مصاحبه "چوی"سرمربی کره را اشتباه ترجمه کرده باشند اما او اصلا دوست نداشت تا ایران به جام جهانی صعود کند.اظهارات سرمربی چشم بادامی ها در مصاحبه هایی که قبل از بازی انجام می داد به خوبی گویای این قضیه بود.او دوست داشت تا ازبکستان را به جام جهانی بیاورد.البته ازبک ها هنوز هم شانس صعود دارند و اگر بتوانند اردن را در مرحله پلی آف شکست بدهند باید منتظر بمانند تا تیم پنجم آمریکای جنوبی مشخص شود تا آنها با شکست دادن این تیم به برزیل برسند."چوی "اگر خیلی علاقه دارد تا ازبکستان به جام جهانی بیاید می تواند در این چند بازی روی نیمکت ازبک ها بنشیند و اگر توانست آنها را مسافر برزیل کند.
2-در بازی رفت با کره جنوبی،وقتی داور سوت پایان بازی را کشید تماشاگران کره ای که تیمشان هم باخته بود،ورزشگاه آزادی را ترک نکردند و زباله هایی که خودشان درست کرده بودند را در کیسه های نایلونی ریختند تا درس خوبی به خیلی از آدم ها بدهند.در اوج شکست ،شخصیت اجتماعی نباید فراموش شود.اما آنها در بازی برگشت آدم های دیگری شده بودند.به قول معروف تا انسانی در تنگنا قرار نگیرد نمی تواند در موردش قضاوت کرد.کره ای ها همیشه مثال زدنی هستند و ما هم فرض را بر این می گذاریم که در جمع آنهایی که به اولسان آمده بودند و شاهد تماشای بازی بودند،عده ای هم تماشاگر نما جا خوش کرده بودند.وقتی بازی تمام شد پرتاب بطری های آب به داخل زمین که یکی از آنها به سر خانزاده،بازیکن ملی پوش پرسپولیس برخورد کرد چهره ی دیگری از تماشاگران کره ای را نشان داد.اصلا دلیل این خصومت آنها با ایرانی ها که برای نخستین بار است مشاهده می شود مشخص نبود.آیا آنها در تنگنا قرار گرفته بودند و این چهره ی واقعی شان بود؟
3-جدا از رفتار تماشاگران،تا به حال سابقه نداشته که بازیکنان کره،با ملی پوشان ایران درگیری فیزیکی پیدا کنند.آنها بارها در رسانه ها علیه یکدیگر موضع گرفته اند اما همیشه بازی این دو تیم خوب از آب درآمده و بازیکنان هم در بالاترین شرایط حرفه ای با هم برخورد کرده اند.اما بازی در اولسان با تمام بازی های قبل دو تیم فرق می کرد.کره ای که به نظر عصبی بودند،بارها و بارها با بازیکنان ایران،به خصوص مدافعان ما درگیری فیزیکی پیدا کردند.حتی یکی از مهاجمان این تیم وقتی نتوانست پژمان منتظری را دریبل بزند و پژمان بدون خطا توپش را گرفت،به سمت بازیکن ایران حمله کرد که رفتار شایسته منتظری(که هیچ جوابی به او نداد)اجازه نداد تا کار به جاهای باریک تر کشیده شود.نکته جالب اینجاست که این بازیکن حتی با بردن انگشت دستش به روی بینی از پژمان خواست تا هیچ حرفی نزند و فقط سکوت اختیار کند!
4-پرده چهارم از بی احترامی کره ای ها جایی بود که دیگر بازیکن آنها به سمت کارلوس کروش رفت و با او درگیر شد.شاید اگر وساطت سایر ملی پوشان نبود زد و خوردی هم بین این دو به وجود می آمد.کروش که بلافاصله پس از بازی به سمت سرمربی کره رفته بود تا جواب توهین های چند روز اخیر او را بدهد اصلا توقع نداشت که با واکنش این بازیکن کره روبرو شود.در فضای آلوده ای که قبل از بازی بین ایران و کره به وجود آمده بود ملی پوشان ایران هرگز به خودشان اجازه نداند تا به مربی کره بی احترامی کنند و حتی در پایان بازی با او درگیر شوند.هنوز هم رفتار کره ای ها برایمان عجیب است و آنها که همیشه برای مردم ایران مثال زدنی بودند حالا چهره ای دیگر از خودشان را به نمایش گذاشته اند.
251 41
نظر شما