مذاکره ولایتی- لویت و ماجرای "چه کسی باید نانش را بخورد؟"

ژان دیوید لویت مشار ویژه دیپلماتیک سارکوزی و معروف ترین شرپای فرانسه بوده است. در برخی از کشورها از جمله فرانسه، فردی که از طرف عالی رتبه ترین مقام آن کشور، در مذاکرات یا نشست های مهم جهانی مانند نشست جی هشت حاضر می شود و تصمیم گیری ها و اظهارات او مورد تایید و تصدیق آن مقام قرار دارد، شرپا نامیده می شود.
شرپا یک لغت شرقی و نپالی است. شِرپا گروهی از افراد بومی نپال هستند که چون صدها سال در کوهپایه های اورست زندگی کرده اند بهترین بلد راه ومشاوران برای کوهنوردان محسوب می شوند. این اصطلاح از آنجا به عالم سیاست و دیپلماسی راه یافته و خصوصا کشورهای اروپایی از جمله آلمان و فرانسه از آن برای مخاطب قرار دادن مشاوران کاردان و بسیار عالی رتبه خود در امور تخصصی استفاده می کننند.
در سوابق ژان دیوید لویت آمده است که او یک شرپا بوده و سارکوزی بسیاری از تصمیم گیری های بین المللی و دیپلماتیک را صرفا پس از هماهنگی با او اتخاد می کرده و در عمده مذاکرات مهم بین المللی و یا نشست های بزرگ جهانی مانند جی هشت، او را به جای خود اعزام می کرده است.
از این منظر ادعای ولایتی مبنی بر اینکه او نفر دوم فرانسه بوده با توجه به بافت موضوع، درست است چرا که بعضا تصمیمی که او می گرفته، احتمالا مورد تایید سارکوزی قرار می گرفته و اجرا می شده است.
اما چون ژان دیوید لویت در ساختار و چارت سازمان سیاسی فرانسه پستی اجرایی مانند نخست وزیری یا وزرات خارجه در اختیار نداشته و مشاور دیپلماتیک رئیس جمهور محسوب می شده، با وجود نفوذ و جایگاه بالایی که داشته ، در ظاهر قضیه نمی توان به او نفر دوم فرانسه گفت.
تردیدی نیست که لویت از جایگاه بلند و بالایی نزد سارکوزی برخوردار بوده و حقیقتا اگر مجرای باز شده از سوی ولایتی بسته نمی شد دستاوردهای خوبی نصیب کشورمان می شد. چه اینکه ، به شهادت گزارش های مندرج در روزنامه های لوموند و گاردین، پس از کارشکنی صورت گرفته از سوی دولت، دیوید لویت آن را حمل بر توهین آشکار ایران به فرانسه قلمداد کرده و مواضع تندی علیه ایران اتخاذ می کند و حتی احتمالا در موضع گیری های افراطی بعدی سارکوزی علیه ایران نقشی تاثیر گذار داشته است. این مورد را در خصوص تغییر مواضع و رویکرد ناگهانی کشور سنگال نسبت به ایران پس از ماجرای عزل منوچهر متکی در زمان دیدار با عبدالله واد نیز شاهد بودیم.
اما ، به نظر نگارنده این بحث، که ژان دیوید لویت واقعا نفر دوم فرانسه بوده یا یک کارشناس الیزه، یک بحث انحرافی است. با تاکید بر اینکه باید زحمات و تلاش های تیم مذاکره کننده هسته ای کشورمان قدر نهاده شده و منظور نظر باشد، نکته حائز اهمیت این است که چرا مجرایی که می توانسته سبب خیر شود و منافع ملی را تامین کند، ولو از طریق مذاکره با یک کارشناس الیزه، توسط دولت محترم مسدود شده است؟ 
متاسفانه بارها در تحلیل های روزنامه های بیگانه و در قلم نویسندگان دوست و دشمن خوانده ام که ایرانی ها منافع شخصی و گروهی خود را به منافع ملی ترجیح می دهند و هنوز نگاه ملی به مسائل داخلی و خارجی خود ندارند. آنچه در آخرین مناظره تلویزیونی مطرح شد موید این حقیقت تلخ و تاسف بار است که همچنان، موضوع "چه کسی باید نان یک موفقیت را بخورد؟" مهم تر از منافع ملی است و ایکاش در چنین ارزیابی خوشبینانه ای طرف کارشکن- که قطعا تیم مذاکره کننده هسته ای نبوده- دست کم می توانست نانی از این تنور، هم برای خود و هم برای ملت در آورد.