بازی فینال جام حذفی در شرایطی برگزار شد که دو تیم شناخت خوبی از یکدیگر داشتند. به نظرم نفر به نفر همدیگر را می‌شناختند. پرسپولیس و سپاهان تیم‌های مطرح فوتبال ایران هستند. در 25 دقیقه اول مسابقه پرسپولیس سوار بر بازی بود و به گل رسید و نبض بازی را در اختیار داشت. اما بعد از آن افت بدنی خیلی بدی پیدا کردند. عقب کشیدند و کناره زمین را هم از دست دادند. در سمت راست پرسپولیس ماهینی و کریمی بازی می‌کردند. کریمی نمی‌تواند هافبک راست کار کند. او اگر پشت فروارد بازی می‌کرد کارآیی بیشتری داشت. کریمی اگر جوان بود می‌توانست در آن پست خوب کار کند ولی حالا که سنش بالا رفته و دوندگی یک جوان را ندارد، بهتر بود که پشت مهاجمان بازی می‌کرد. با این حال او در سمت راست بازی کرد و یک فضایی بین ماهینی و کریمی ایجاد می‌شد که نویدکیا و ایران منش راحت از آن رد می‌شدند.
سپاهان مرکز زمین را هم به خوبی گرفته بود. امید ابراهیمی در حد و اندازه تیم ملی است. هم هافبک دفاعی بود، هم توپ‌ها را خراب می‌کرد که با پاپی مچ بود. البته هدف سپاهان ارسال از کناره‌های زمین بود. هدف پرسپولیس هم این بود که بازی مستقیم انجام بدهد و از دفاع به خط حمله ارسال کند که به نظرم هافبک‌های ما را از بازی خارج کرده بود. با تمام این شرایط، نبض بازی تا آخر دست سپاهان بود که هر وقت می‌خواست حمله می‌کرد.
تعویض‌های سپاهان هم خوب بود. به نظرم آن‌ها بازی قابل قبولی انجام دادند. تعویض‌های ما محتاطانه و با تفکری ترسو انجام می‌شد که به نظرم درست نبود. تفکرات کادر فنی خوب نبود. این طرف زمین هم کلاه کج بود که تفکرات هافبک دفاعی را دارد و خود به خود می‌آمد وسط زمین. تفکرات مربی ما اصلا خوب نبود. گل‌محمدی تفکرات دفاعی داشت و می‌خواست بازی به پنالتی بکشد که ببرد. دو بار هم تیمش افتاد جلو. پرسپولیس می‌توانست با یک حفظ توپ خوب، بازی را نگه دارد اما موفق به انجام این کار نشد.
یکی از نقاط ضعف بزرگ پرسپولیس این بود که یحیی گل‌محمدی کادر خوبی نداشت که در لحظه به او کمک کنند. تیم باید هجومی‌تر چیده می‌شد. یحیی تنها بود. کسی نبود به او کمک کند. اطرافیان او با تجربه نبودند. به خاطر همین پرسپولیس نتوانست نتیجه را عوض کند. مهم است که یک سرمربی کادر قوی داشته باشد و در لحظات حساس با آن‌ها مشورت کند. به نظرم تمام تصمیمات را خود یحیی شخصا گرفت.
مهدی مهدوی‌کیا هم به نظرم در آن 5 دقیقه مثمر ثمر بود. او می‌توانست از دقیقه 70 بیاید داخل زمین تا هم جو استادیوم عوض شود، هم پرسپولیس بتواند ضربات ایستگاهی خوبی بزند. او حقش نبود که این‌طوری خراب شود. باید بیشتر از این‌ها برای او ارزش قائل می‌شدند.
ضمنا نمی‌خواهم بگویم فقط کادر فنی مقصر این شکست بوده. مدیریت باشگاه هم اصلا خوب نبود و در این شکست نقش داشت. اعضای هیات مدیره و مدیریت باشگاه باید در این شرایط پاسخگو باشند. قرار نیست تا تیم می‌بازد اعضای هیات مدیره مصاحبه کنند و تقصیرها را به گردن کادر فنی و بازیکنان بیاندازند. همین اعضای هیات مدیره بودند که مدیرعامل را انتخاب کردند. پس آن‌ها هم باید جوابگو باشند و نباید از عذرخواهی شانه خاله کنند.
من هم به عنوان یک پیشکسوت پرسپولیس از هواداران این تیم عذرخواهی می‌کنم که شاهد چنین روز بدی بودند. امیدوارم تیم محبوبمان به روزهای خوبش برگردد.
43 43
نظر شما