در موضوع مذاکرات هسته​ای ایران به نظر می​رسد که طرفین به گونه​ای موضع گیری می​کنند که هزینه شروع دیپلماسی را به گردن طرف مقابل بگذارند. چه آنکه در خلال تعویق طولانی در برپایی دور جدید مذاکرات، شاهد موضع​گیری​هایی هستیم که توام با حسن نیت نیست.

در چنين فضايي طرفين در اختلافاتي که کما في السابق ادامه دارد، امتيازهايي را هم گاهي پيش​بيني مي​کنند تا مذاکرات در راستاي مشوق​ها و امتيازات متقابل ادامه يابد و مداليته​اي براي تداوم مذاکرات در پيش رو باشد.
اگرچه طيف افراطي 1+ 5 مي​خواست آژانس بين المللي انرژي اتمي، اعلام کند که توان راستي آزمايي در فعاليت هسته​اي ايران را ندارد اما بار ديگر گزارشي از سوي آمانو منتشر شد که مطالب تکراري گزارش​هاي پيشين را در خود داشتو اين خواسته طيف مذکور را تامين نمي​کرد. علت هم آن بود که مذاکرات اخير نمايندگان آژانس در ايران، منفي نبود و اگرچه خيلي منتج به نتيجه نشد اما منجر به قطع مذاکرات هم نشد.
از همين رو است که گاهي مشوق​هاي نه چندان جدي براي مذاکرات قزاقستان مطرح مي​شود. اگرچه طرف مقابل از ايران مي​خواهند اطمينان جدي براي صلح آميز بودن فعاليت​هايش ارائه دهد اما حد نهايي پيشنهادي که آنها مطرح مي​کنند اين است که فقط تحريم طلا و فلزات گران بها را مي شکنند که مشوق جدي نيست! شکسته شدن تحريم​هاي بانکي و نفتي و پذيرش حق هسته​اي ايران، مي​تواند يک پيشنهاد جدي تلقي شود تا از جانب طرف ايراني مورد بررسي قرار بگيرد.
به نظر مي​رسد فناوري و سوخت بالاي 5 درصد موضوع قابل مذاکره در مذاکرات آتي ايران و 1+5 خواهد بود. ناگفته نماد که مواضع مقام معظم رهبري براي ادامه اين مذاکرات کمک شاياني کرد که موضع گيري​ها طرفين جدي​تر باشد و طرف مقابل بداند که ايران «مذاکره براي مذاکره» را نمي​پذيرد بلکه «مذاکره براي نتيجه» را انتظار دارد.
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 278529

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
3 + 2 =