فهرست خبرگزاری‌ها و سایت‌های خبری

هیأت نظارت بر مطبوعات، پیشتر اعلام کرده است به منظور صیانت از حقوق رسانه‌های دارای مجوز و همچنین انتظام امور، واکنش قانونی خواهد داشت. یعنی همچنان که مثلا با مجوز هفته‌نامه نمی‌توان روزنامه منتشر کرد و مطابق قانون مطبوعات، توزیع چنین نشریه‌ای از اساس، منع می‌شود (یعنی حتی اجازه داده نمی‌شود به صورت هفتگی توزیع شود) بر همین سیاق، ممکن است با خبرگزاری‌های فاقد مجوز، برخورد حذفی صورت بگیرد مگر آن که در یک ضرب‌الاجل معقول، تطبیق وضعیت یابند و یا مجوز بگیرند.

در ملاقات‌ و تماس‌ها با همکاران رسانه‌ای، این خط مشی هیأت نظارت و احتمال قریب‌الوقوع بودن واکنش را متذکر شده‌ام و خوشبختانه مؤثر واقع شده اما در عین حال، پاره‌ای از همکاران به دلیل بی‌اطلاعی، همچنان به اصول قانون مطبوعات و این مصوبه هیأت نظارت بی‌توجهند که امیدوارم همین یادداشت، موثر باشد.

پاره‌ای از اینها مجوز خود را قبلاً از هیأت نظارت بر خبرگزاری‌های غیردولتی گرفته‌اند که با جایگزینی هیأت نظارت بر مطبوعات (مصوبه سال 88 مجلس شورای اسلامی) عملاً مجوز آنان تنفیذ شده است، بعضی از آنها (خبرگزاری جمهوری اسلامی) قانون مستقل دارد و الباقی در یک سال اخیر از هیأت نظارت بر مطبوعات، مجوز گرفته‌اند یا تطبیق وضعیت یافته‌اند.

 

 

2) خوشبختانه هیأت نظارت بر مطبوعات بویژه در ماه‌های اخیر و در یک تدبیر قابل تقدیر در مقابل سیل تقاضاها و جوّ موجود،‌ مقاومت کرده است زیرا ما ایرانی‌ها زود جوگیر می‌شویم. حالا تب خبرگزاری رواج گرفته و باید با این تب، حکیمانه رفتار کرد.

یک عیب بزرگ ما ایرانی‌ها این است که به ظواهر، بسیار اهمیت می‌دهیم حتی اگر باطن نداشته باشد. لذا واژگان و شاخص‌ها را خیلی زود، دستمالی می‌کنیم بدون آن که متوجه قداست آن باشیم. عبارات فیلسوف، نظریه‌پرداز، اندیشمند، استاد دانشگاه و حتی کارشناس را مثل نقل و نبات مصرف می‌کنیم در حالی که در سایر کشورها، هر یک از این عبارات، تعریف و تراز دارد.

علاوه بر این، کمّی‌گرا هستیم زیرا متأسفانه ارائه آمار، هدف است نه انجام بهینه کار. کشور آمریکا با آن جمعیت، گستردگی جغرافیایی، سابقه مدرن و سابقه فعالیت‌ رسانه‌ای تنها دو خبرگزاری (UP و AP) دارد ولی ما بالغ بر 30 خبرگزاری دارای مجوز، چندین خبرگزاری غیرقانونی و ده‌ها تقاضای در صف داریم. وقتی در آمریکای پیش گفته، حدود 20 روزنامه سراسری وجود دارد (البته با انبوهی روزنامه‌های محلی) در ایران ما حدود یکصد روزنامه سراسری منتشر می‌شوند که مع‌الاسف مجموع تیراژ همه آنها کمتر از یک روزنامه استاندارد است. تازه این در حالی است که ده‌ها روزنامه دارای مجوز به دلایل عمدتاً اقتصادی انتشار نمی‌یابند.

اگر هیأت نظارت بر مطبوعات در این 27 سال و در زمانی که باید، جلوی تقاضاهای نامربوط انتشار روزنامه را نگرفته و به تعادل و تناسب عرضه و تقاضا بی‌توجهی کرده اما الان مصمم است تا نگذارد کشور از همان سوراخ، دوباره گزیده شود و لذا بدون رودربایستی به سفارش‌ها و پیگیری‌های این و آن پاسخ می‌دهد که کارتان را با پایگاه خبری شروع کنید زیرا از نظر ماهیت عملکرد، فرقی بین این دو نیست.

3) هیأت نظارت درصدد استانداردسازی فعالیت خبرگزاری است. قریب به اتفاق خبرگزاری‌های موجود از استانداردها فاصله دارند. تعداد تولید در روز، حضور مؤثر در حوزه‌های خبری، 24 ساعته بودن، چند زبانه بودن، تعداد خبرنگار، دفاتر فعال منطقه‌ای و بین‌المللی، میزان کد شدن در سایر رسانه‌ها، قراردادهای معتبر دوجانبه، تأثیرگذاری در اتحادیه‌های منطقه‌ای یا بین‌المللی و شاخص‌هایی از این دست لازم است تا یک رسانه، مدعی خبرگزاری باشد.

4) فهرست زیر، پایگاه‌های خبری دارای مجوز از هیأت نظارت‌اند. پیشتر، پایگاه‌های اطلاع‌رسانی اینترنتی فقط کافی بود خود را در سامانه وزارت ارشاد، ثبت کنند اما امسال با ابلاغ آیین‌نامه اجرایی قانون یاد شده (مصوبه سال 88) سایت‌های خبری، مجوز می‌گیرند و البته از حمایت‌های مندرج در قانون مطبوعات (تشکیل دادگاه با حضور هیأت منصفه، رهایی از فیلترینگ‌های سلیقه‌ای، رهایی از دغدغه فعالیت‌هایی که عملاً به رسمیت شناخته نشده و... نیز برخوردار می‌شوند.

به همکاران فعال در سایت‌های خبری توصیه می‌شود از این ظرفیت استفاده کنند و زودتر مجوز بگیرند زیرا  برخورد افراد و دستگاه‌های مسئول و غیرمسئول و نیمه‌مسئول و خود خوانده و خودسر و خودکامه با سایت‌های غیررسمی فرق دارد. آنان را نیمه‌مخفی می‌شمارند و لذا جواز برخورد تحقیر‌آمیز به خود می‌دهند. با آنان مثل کودکان بی‌سرپرست رفتار می‌کنند، حال آن که اگر همین کودکان،‌ تحت سرپرستی و قیمومیت یک شخص معتبر قرار گیرند، چنان برخوردهایی عملاً رنگ می‌بازد (هر چند متأسفانه شهر، شلوغ‌تر از این‌ حرف‌هاست!)

 

 

 5)مطابق تفسیر هیأت نظارت، نسخه‌های دیجیتالی یا آنلاین روزنامه‌ها به دلیل روشن بودن وضعیت حقوقی، تبعی محسوب می‌شوند با این حساب، رسانه‌هایی مثل جام جم آنلاین، همشهری آنلاین، شبکه ایران و... عملاً دارای مجوزاند و مسئولیت حقوقی آنها متوجه مدیرمسئول روزنامه است.