سایت الف: چرا انصارحزب الله در برابر حادثه دانش آموزان پیرانشهری سکوت کرد؟ احمدی نژادچرا حرفی نزد؟

در گذشته بارها شاهد تجمعات مختلف دانشجویان، انصار حزب الله، انجمن ها و اتحادیه های مختلف دانشجویی و حتی نمایندگان مجلس در واکنش به اتفاقات مختلف بوده ایم. همینطور عکس العمل نماینده های مجلس در قبال مسائلی مانند کاریکاتور یک روزنامه بسیار تند بوده است. متاسفانه در پی حادثه تأسف آور مدرسه ابتدایی پیرانشهر، سیلان یگانه یکی از دانش آموزان سانحه دیده به دیار باقی شتافت. ولی کماکان سکوتی قابل تأمل بر بسیاری از نهادهایی که اکنون می بایست پیگیر حقوق مردم باشند سایه افکنده است. اولین این نهاد ها صدا و سیما است که گویی هیچ حادثه ای رخ نداده و تا کنون در این مورد اطلاع رسانی نکرده است.

قطعاً صدا و سیما به صورت گزینشی با اخبار و مسائل برخورد می کند، قضایای چند ماه گذشته یکی از شهرهای آمریکا و حمله به یک سالن سینما و یا طوفان سندی در صدا و سیما چنان منعکس شد و می شود که گویی ینگه دنیا به لرزه در آمده و چندین خبر و تحلیل و تفسیر در این مورد انجام شد.در مقابل، واقعه حادثه دانش آموزان پیرانشهر و فوت یک نفر از آنان به اندازه راه بندان نیم روزه یکی از بزرگراه های ایالت فلوریدا و یا مرگ یکی از اعضای خانواده به دست پدرشان در یکی از دهات آلمان در صدا و سیما انعکاس خبری نیافت.

... آیا برادران انصار حزب الله که قدرت آن را دارند، با برگزاری تجمعات گوناگون در اعتراض به فیلم های سینمایی اکران شده، اکران این فیلم ها را متوقف کنند، تکلیفی را در این باره احساس نمی کنند؟ آیا از دید دانشجویان اتحادیه های مختلف، این حادثه به اندازه اکران یک فیلم سینمایی یا درج یک کاریکاتور در روزنامه ارزش واکنش نداشت؟چرا آقایان در جریان حادثه اخیر پیرانشهر اقدام به تجمع مقابل وزارت آموزش و پرورش نکردند؟ این افراد که ید طولانی در پایین کشیدن فیلم های اکران شده دارند، آیا توانایی پایین کشیدن یک شخص که به علت عدم نظارت بر زیر مجموعه اش و بی کفایتی در مدیریت وزارت خانه تحت امرش، بارها باعث آسیب دیدن این آینده سازان نظام و کشور شده است، را ندارند؟ وزیری که واکنشش به حادثه ای تلخ برای دهها دانش آموز بی گناه، بیان این جمله طعنه آمیز است: "از الان تا قیامت بابت هر اتفاقی که در آموزش و پرورش می‌افتد عذرخواهی می‌کنم."

آقای رئیس جمهور که داعیه دار گفتمان عدالت طلبی است و آسمان ها و ریسمان هایی در باب حقوق انسانی می بافد کجاست؟در بررسی این حادثه نیز دنبال این هستند که به سرعت سروته قضیه را جمع کنند و حداکثرش این که گروهی پنهانی گزارشی از واقعه همراه با تحلیل برای شورایی نامعلوم تنظیم می‌کنند و تمام می‌شود. چنان که گویی واقعه‌ای بود و اتفاق افتاد و تمام شد. چرا واقعه رخ داد؟ دلایل و زمینه‌های اجتماعیش چه بود؟ چگونه می‌توان مانع بروز این وقایع شد؟ در صورت بروز چگونه می‌توان آثار و عوارض را به حداقل رساند؟. . . تمام این سوالات برای جامعه همگی در هاله‌ای از ابهام قرار داده می‌شود.

1717