اهانت به زائران در فرودگاه و شایعه عدم برگزاری دعای کمیل در کنار بقیع

حجت الاسلام والمسلمین جعفریان در بخشی از سفرنامه حج امسال خود نوشته است: روز چهارشنبه 12 مهر 91، در فرودگاه مدینه برای انگشت‌نگاری و عکس گرفتن از قرنیه، دو ساعت و نیم معطل شدیم. پشت میزی که ما باید گذرنامه را تحویل می‌دادیم، جوانک مغروری نشسته بود که کار هر گذرنامه‌ای را که انجام می‌داد، آن را نزد صاحبش پرت می‌کرد. در تمام این مدت سرپا ایستاده بودیم. در نهایت از این خان گذشتیم و به بررسی بارها رسیدیم. اما جالب آن که بدون آن که چمدانها را باز کنند و یا لب تاپ را روشن کنند، عبور کردیم.
ساعت یازده و نیم بود که بنده به قصر الدخیل آمدم. محلی است که سالهاست مرکز بعثه ایران است و امسال نوسازی شده است. اتاقی که در نظر گرفته شده بود به شماره 325 قبلا دوست عزیزم جناب حجت الاسلام حسن آقای مظاهری فرزند آیت الله مظاهری در آن مستقر شده بود. ایشان بیدار بود و بنده آنجا استقرار یافتم. این خوشبختی من بود که با ایشان باشم. تا ساعت یک و نیم از هرجا گفتگو شد و سپس استراحت کردیم. خاطرم هست در اولین سفر بنده که سال 1371 بود در فندق الدخیل بودیم که آن زمان به همراه هتل دله از بهترین هتل های مدینه بود. چند سالی بعثه آنجا بود تا این که اینجا یعنی قصر الدخیل ساخته شد. از آن زمان که شاید اواخر دهه هفتاد بود تاکنون بعثه در اینجا مستقر است. امسال تعمیراتی هم در آن شده که کاملا مشهود است.
رئیس کتابخانه مجلس شورای اسلامی درباره برگزاری دعای کمیل ادامه می دهد: " روز پنج شنبه، 13 مهر، مقارن با 17 ذی‌قعده، صبحانه را همراه آقایان سید احمد سجادی، خادمی و جناب مظاهری صرف کردیم. بعد از آن آقای معراجی آمد. جلسه کوتاهی برای برنامه دعای کمیل امشب داشتیم. شایع شده بود که امسال مراسم دعای کمیل به صورت عمومی و طبق روال سابق در کنار بقیع برپا نخواهد شد و اجازه نخواهند داد. اما بر اساس مسموعات دو شب قبل که نماینده محمد پسر نایف اینجا آمده بوده و با نماینده رهبری در بعثه جلسه داشته، قرار به برگزاری شده است. سالهای قبل هم از همین طریق هماهنگی می‌شده است. آقای حجت الاسلام مظلومی از معاونان آقای قاضی عسکر است. جلسه با وی و آقای مجید آخوندزاده بود. از آنجا به دیدن آقای قاضی عسکر رفتیم. دقایقی بعد آقای موسوی رئیس سازمان حج و زیارت هم آمد. قدری بحث های متفرقه سیاسی شد. ایشان از این که در ایران گفته‌اند مراسم دعای کمیل و برائت برگزار نمی‌شود ناراحت بود. همان طور که اشاره کردم داستان مربوط به قراردادی بوده که طی آن سعودی تعهد گرفته که ایران حق برگزاری اجتماعات سیاسی و آنچه که مربوط به ترویج مسائل تشیع است را ندارد. بحثی هم درباره موارد حمله به روحانیون در مسجد النبی(ص) و اطراف آن بود. مواردی وجود دارد که چندان قابل توجه نیست و سالهای گذشته هم بوده، اما به هر حال تحریک مردم با توجه به حوادث سوریه و غیره آثاری در این زمینه دارد. "
برای خواندن متن کامل این سفرنامه، لطفا اینجا را کلیک کنید.
/30462