چرا در دوران جدید فیلسوفانی مانند ملاصدرا به وجود نمی آیند؟

درود بر استاد بزرگوار وفیلسوف فلسفه اسلامی این چرا دلایل بسیاری می تواند داشته باشد .اما قبل اینکه به این چرا پاسخ دهیم ،بیاد داشته باشییم که سرزمین وکشوری چون ایران آنچه از علم وهنر وفرهنگ وفلسفه واذبیات و. . .بعد از اسلام دارد حاصل دورانهایی است که ثبات سیاسی وبالطبع قدرت حکومت مرکزی از یکسو وعلاقه به توسعه علوم ودانشهای روز از سوی دیگر دست به دست هم داده تعصبات خشک وبی مغز را کنار زده به آراء وتفکرات فلسفی به عنوان اصلی ترین پایه ورکن علوم انسانی ارزش نهاده موجب پیدایش صدرا هاو امثالهم شده است .صدرای شیرازی خود حاصل دوران اوج قدرت ومکنت وشعور تاریخی است که آن روزگار پر شوکت وفرهنگ و هنرصفوی را برای ما بیادگار گذاشتند وبعد از آن تا امروز جز چند صباح تاریخی هرگز روی خوش ندید.

فلسفه در زمانی توانست بال و پر بگیرد که جو حاکم به شدت آن را رد می کرد و قبیح می شمرد و افکار عمومی آن را کفر و الحاد تلقی می کردند و آنگاه فیلسوفی چون ملاصدرا خلق شد.... امروز آن قدر در تنگنای مقدس سازی های بی منطق و تکفیرهای بی منطق تر قرار گرفته ایم که نه جرأت اظهارنظر داریم و نه حالش را. تا بخواهی چیزی بگویی یک برچسب فتنه و صهیونی به قبایت می چسبانند و باقی ماجرا هم چنان که افتد و دانی. چند روز پیش موضوع تحقیقی به استادم پیشنهاد کردم که ایشان فرمود: بسیار خلاقانه و جدید است، اما چالشهایی را پیش رویت می گذارد که بعید می دانم قدرت حلش را داشته باشی چون با «قرآن» می خواهی این مسئله را اثبات کنی و مطمئنا نخواهند گذاشت.....