آنچه که دیروز سردار رادان به عنوان مصادیق بدحجابی عنوان کرده ،پیش از این نیز از شاخص های برخورد پلیس با چنین افرادی بوده است.مرداد سال 89 برای اولین بار خبری از سوی سردار ساجدی نیا در طرح برخورد با بدحجابی ها عنوان شد که سروصدای زیادی به پا کرد.سردار ساجدی نیا رئیس پلیس تهران بزرگ در گفتگوی خبری خود در رابطه با طرح های امنیت اخلاقی برای اولین بار از فیلمبرداری از زنان بدحجاب در پایتخت سخن گفت.دلیل عمده این کار نیز از سوی نیروهای پلیس امنیت پایتخت به رویکرد قضایی مرتبط شدو اینکه با داشتن فیلم مستند از شخص بدحجاب و دارای پوشش ناشایست د؛ر دادگاه جای انکار باقی نمی ماند.
در آن سال بدحجاب های پایتخت روی نوار ویدیو رفتند و بازتاب همه این طرح چیزی نبود که باعث تغییر پوشش شود.با این همه این روند سال گذشته نیز انجام شد.به نظر می رسد هنوز آن طور که باید و شاید به مقوله فرهنگ سازی در باره حجاب نگاه نکرده ایم.برگزاری سمینار و همایش در این رابطه البته به میزان زیاد برگزار می شود اما این همایش ها و نشست ها متعلق به آحاد ملت نیست.در این سمینارها چند مقاله خوانده می شود و برگزارکننده همایش در لیست کاری و کریر اداری اش یک امتیاز مثبت درج میشود.همین و همین.مقوله هایی که به فرهنگ و ارتباطات مردمی ربط تام و تمام دارد با سمینار و یا خط و نشان سرسازگاری ندارند.
در اولین مرحله ،هنوز این مقوله تعریف نشده که هر بدحجابی مانکن نیست.برخی از دختران جوان به لحاظ مقتضیات سنی ممکن است پوششان کمی تا قسمتی به مجموعه بدحجاب ها تعلق داشته باشد.اما در فکر و ذهن و نیت این نوجوانان و جوانان چه رهیافت و یا پیام فرهنگی ماندگار ،از سوی دست اندر کاران سیگنال داده شده است؟
هیچ سازمانی خودش را متولی اصلی در رابطه با فرهنگ سازی اساسی در سطح جامعه در رابطه با حجاب نمی داند.نهاد ها و سازمان ها عمدتا در قسمتی از برنامه های فرهنگی و تبلیغاتی شان بخش کم و حقیری را به این امر اختصاص می دهند که آنهم شامل نصب تراکت و بنر در سر در ساختمان اصلی شان است.برنامه های رادیویی و تلویزیونی نیز در این رابطه قابل ذکر نیستند از بس که بی محتوی و تکراری و حتی بیزار کننده برای مخاطبان اصلی شان هستند.برنامه های مجری محور و یا حتی برنامه های کارشناس محور(که بنطرم نداریم از این نوع برنامه ها)عمده کارشان حرف های تکراری است.محال است نوجوان و جوان پای صحبت های آنها بنشیند.کلید واژه بحث های کاربردی در زمینه حجاب و پوشش شایسته وقتی قابل گفتمان است که از طرح های جدید سخن بگوید.و در اولین قدم تعاریف علمی از واژگان بدحجاب،بی حجاب،مانکن و... بدهد.
از سوی دیگر بدحجابی و بدحجابی پروسه ای فراگیر است.یعنی مقدماتی لازم دارد.اول نحوه اطلاعاتی است که نوجوان و جوان از پوشش های جدید بدست می آورد.اطلاعاتی که میشود از محل تحصیل تا تقلید از دوستان و آشنایان و ... به سادگی بدست آورد،دوم طراحان و تولیدی هایی که چنین پوشاکی را به بازار می فرستند،سوم تجار خرد و کلانی که چنین کالاهایی را به کشور وارد می کنندو...آیا ما تاکنون برای اینها برنامه ریزی داشته ایم؟آیا تا به حال یک طراحی پیدا شده که یک مانتوی تابستانی تولید کند که هم زیبا باشد و هم جوان پسند و هم اینکه ارزش ها را در طرحش به کار برده باشد؟!استفاده کننده را شلاق زدن،دور باطل است.چرا که بحث پوشش مربوط به هرلحطه و هر روز و هر مکان است.
باری امیدوار باشیم کار در همه مقوله های فرهنگی در کشورمان به صورت اساسی و ریشه دار انجام بگیرد تا نتیجه اش را حداقل چند سال بعد شاهد باشیم.نشده ،اگر بحث مانکن ها را جدا کنیم باید اذعان کرد که نشده ، نمی شود و نخواهد شد که یک بدحجاب به صورت ارادی و با کار غیر فرهنگی به یک شخص با حجاب تبدیل شود...
یادداشت بدحجاب های پایتخت روی نوار ویدیو را می توانید در اینجا بخوانید.
نظر شما