امید کریمی: حداقل برای اهالی تهران تکراری است که از اختلافات شهرداری تهران و دولت بشنوند و قطعا واکنشی که دولت و شهرداری انتظار دارند را به این اختلافات نشان نمی دهند؛ عمدتا به عنوان یک چالش عادی تصور می کنند. اما واقعا مشکل شهرداری و وزارت کشور در حمل و نقل عمومی چیست؟ این مهمترین سوالی بود که در زمان حضور سردار محمد رویانیان، رییس ستاد مدیریت حمل و نقل و سوخت کشور در خبرآنلاین، در حوزه شهری از او پرسیدیم. سردار رویانیان معتقد است مشکل ترافیک تهران با اختیار تام دادن به شهردار پایتخت، حل نمی شود. پیش از این محمدباقر قالیباف، شهردار تهران گفته است مشکل ترافیک تهران را می تواند حل کند اگر اختیار تام در مدیریت شهری داشته باشد.
گفتگوی خبرآنلاین با رییس ستاد مدیریت حمل و نقل و سوخت کشور را بخوانید؛
بحث مترو و کلا حمل و نقل تهران هر چند ماه یکبار داغ می شود. حداقل چهار ماه بود که به خاطر بودجه های مترو و مشکل واگن ها هیچ جدال رسانه ای وجود نداشت بین شهرداری وزارت کشور ؛ کاری به این که مشکل واگن ها حل شده است یا نه نداریم؛ می خواهم بپرسم چرا اصلاً این مشکل وجود دارد؟ چرا وزارت کشور، شهرداری و مدیریت حمل و نقل و سوخت این مشکل را با هم دارند و در آخر کارشان به جدال رسانه ای می کشد تا اتفاق مثبتی روی دهد؟
عادت داریم هر وقت می خواهد یک کار مثبتی انجام شود، واگنی چیزی اضافه شود؛ تلخش کنیم برای مردم و کاری را به خودمان نسبت دهیم. بودجه مترو در مجلس سالانه شفاف ارائه می شود. همان میزان هم شهرداری ها باید پول بگذارند. امسال (سال 90) هزار و 90 میلیارد تومان بودجه عمومی دولت برای متروهای سراسر کشور در مجلس تصویب شد. همان میزان هم شهرداری باید برای مترو پول بگذارد که البته نصف نصف این مبلغ را هم نمی تواند بگذارد.
چقدر از بودجه ای که دولت اختصاص داده است، برای تهران است و چقدر برای مشهد و شیراز؟
الان به یاد ندارم.
این بحث به وجود آمده است که شهرداری تهران هر وقت می خواهد واگن بگیرد با دولت یک بازی رسانه ای شروع می شود و پس از آن شهرداری واگن ها را می گیرد؛ و اختلاف به وجود می آید.
این خوب نیست. این واگن هایی را که وارد شده است عمده پولش را دولت داده است. بخشی اش را شهرداری می دهد. یک جاهایی گیر می کند شهرداری، پول بهش نمی رسد و اعصابش خرد می شود و حرف می زند و می کوبد. ته اش می بینید که پول می آید. این شده است یک داستان سریالی در این مملکت؛ مردم هم می خندند، گوش نمی کنند؛ مردم خسته شده اند.
اما شب عید که باید ظرفیت مترو بالاتر برود، این اتفاق نیفتاد و ترافیک بالا رفت
چرا نرفته بالاتر؟
می گویند دولت به شهرداری واگن نمی دهند.
این چه حرفی است؟ اینطور نیست. همین امسال می توانم آمار دهم چقدر واگن اضافه شده است. همین الان 20 تا واگن در گمرک است؛ خوب بروید آزادش کنید. نمی خواهند پول گمرک را بدهند. سرو صدا و دعوا نمی خواهد که . کدام آدم عاقلی می گوید که متروی تهران نباید زیاد شود؛ اصلاً چه کسی جرأت دارد این حرف را بزند؟ عقل حکم می کند؟ واقعاً رئیس جمهور که دکتری اش حمل و نقل است و اتفاقاً دکتری حمل و نقل ریلی هم دارد. شهردار تهران هم بوده است، بیشترین واگن ها را خود احمدی نژاد خریده است. مگر می شود مخالف توسعه مترو باشد؟
دولت نشان می دهد که مخالف توسعه مترو است، یا شهرداری اینطور نشان می دهد؟
نه من این حرف ها را شنیده ام، نه در شان آقای قالیباف است که این حرف ها را بزند. نه دولت مخالف توسعه مترو است. به نظر می آید یک عده دارند اذیت می کنند.
هزار میلیارد تومان از بودجه صندوق ذخیره ارزی قرار بود به مترو تهران و به تبع آن شهرداری برسد، این بودجه اختصاص داده نشده است؛ دلیلش چیست؟
کل بودجه، 794 میلیارد تومان بوده است و بودجه متروی تهران در سال 90 ، 234 میلیارد تومان است. تا الان 492 میلیارد تخصیص داده شده است؛ 62 درصد پرداخت شده است. برای تهران 151 میلیارد تومان تخصیص داده شده است؛ معادل 62 درصد می شود. 400 میلیارد کل یارانه بلیت کشور است و از این مقدار 100 میلیارد برای مترو بوده است و 300 تا برای اتوبوس بوده است. حول و حوش 70 درصد آن پرداخت شده است. 140 واگن یک طبقه، می شود 20 قطار، 50 تا واگن دو طبقه؛ می شود 26 قطار. کل واگن های تهران 770 تا بوده است و این مقدار به آن اضافه شده است؛ یعنی چیزی حدود 200 قطار به آن اضافه شده است. در گمرک هم 177 واگن قطعاتش در گمرک موجود است. 30 واگن دوطبقه، 147 واگن یک طبقه. اعلام شده است در رسانه ها، که برای ترخیص آنها 60 تا 80 میلیارد پول باید به گمرک پرداخت شود. جواب آن را هم دکتر هاشمی و آقای ارشاد منش در مصاحبه ای بیان کردند. حدوداً 200 واگن به متروی تهران در سال 90 اضافه شده است. خیلی است. 20 تا 30 درصد افزایش توان پیدا کرده است. چرا بی انصافی می کنید. داریم جلو می رویم؛ چرا باید بگوییم دولت نمی دهد. همین حالا واگن هایی که در گمرک مانده است چیزی معادل 10-15 میلیارد تومان قیمتش است. همیشه پول گمرک را نداده اند؛ سرو صدا کرده اند تا دولت به طریقی کوتاه آمده است، و آنها واگن ها را وارد کرده اند. یک مقدار جدی نگیرید؛ من شان آقای قالیباف را بالاتر از اینها را می دانم که مسائل اینچنینی را مطرح کند. دولت بدون شک حامی مترو است.
در مورد ترافیک تهران؛ آقای قالیباف شش سال است که می گوید: "می توانم مشکل ترافیک تهران را حل کنم، تنها باید اختیار تام به من بدهند."
این طور نیست. این حرف درست نیست. من رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی بودم و رئیس حمل و نقل کشور هستم. با اختیار این حل نمی شود. مثلاً رئیس جمهور الان اختیار دارد؟ کل اختیار آقای احمدی نژاد را می دهیم، به آقای قالیباف؛ چه کاری می خواهد بکند؟ شما می خواهید تونل بزنید؛ اختیار نمی خواهد، دارید می زنید. BRT هم که راه می اندازید، اتوبوس خارجی خلاف قانون هم که می خرید.
مشکل ترافیک تهران چطور حل می شود؟
ترافیک تهران محصول نیاز به سفر و زیر ساخت های موجود است. ترافیک تابع نیاز به سفر است. اول باید نیاز به سفر کم شود. امکانات، بازار الکترونیکی، تجارت الکترونیکی، کاهش سفر های زائد یک اقدام اساسی است. در مورد زیر ساخت ها در تهران سه برابر ظرفیت خیابان ها، ماشین داریم. میزان بزرگراه هایی که در تهران داریم، چیزی است که در سال 40 تصویب شده بود. ما الان در حدی هستیم که باید 20 سال پیش می بودیم. عقب ماندگی وجود دارد. فرهنگ استفاده از خودرو باید اصلاح شود. مقرارت کلان شهر تهران باید تدوین، تصویب و اجرایی شود. نمی توانید به مردم تهران بگویید هیچ کس ماشین نیاورد، چون حمل و نقل پاسخگو نیست. مجبور است ماشین بیاورد. نمی توانید بگویید که اینقدر حمل و تقل را اضافه می کنید، که کسی ماشین نیاورد. مثل مرغ و تخم مرغ است. کدام باید اول اتفاق بیفتد؟ شما می خواهید حمل و نقل را اضافه کنید، نمی دانید کجا نیاز وجود دارد، چون سیستم ندارید. الان 80 هزار تاکسی در تهران است، نمی دانید کجا و در چه خطی کار می کنند. کنترلی رویشان ندارید. شما هفت هزار اتوبوس دارید، نمی توانید آن را مدیریت کنید. تقاضا و عرضه با هم تناسب ندارد. ارتباط بین تاکسی، اتوبوس، BRT با هم صورت نمی گیرد. عرضه سیستم حمل و نقل متناسب نیست. عرضه و تقاضا با هم تناسب ندارد. مدیریت ما مشکل دارد. ما واقعاً نمی دانیم حمل و نقل مان کجا هایش مشکل دارد. نمی دانیم کجا حمل و نقل را زیاد کنیم تا مردم دچار مشکل نشوند. کار نکردیم، واقعاً مدیریت ما مشکل دارد. باید مهندسی همزمان انجام دهیم. توسعه حمل و نقل عمومی، نیازسنجی ها و افزایش محدودیت ها را باید به آرامی و با برنامه شروع کنیم. یک نکته که نباید یادمان برود، این است که بافت شهری تهران اساساً مشکل زا است. این همه جمعیت با این همه مراکز تجاری و اداری و ... زیر ساخت های پائین، کم و تقاضای بسیار زیاد. اولین جوانی که مستقل می شود، می خواهد ماشین بخرد.
یک نکته ای هم در بحث ترافیک مطرح شد؛ اینکه برای کسانی پلاک صادر کنیم که پارکینگ دارند. فکر می کنید این عملی است؟
در دنیا همینطور است. من 10 سال پیش این را مطالعه کردم و طرحش را هم دادم. شما وقتی ماشین می خرید و از آن استفاده نمی کنید، باید ماشین را کجا بگذارید. یا در خیابان و یا در پیاده رو که حق عمومی را پایمال می کنید. نه بچه می تواند در کوچه بازی کند و نه خانمی می تواند هوایی بخورد. این مسئله عین عدالت و تقوی است. این تمدن است، عین اخلاق است. این درست است. وقتی ماشین را در خانه پارک می کنید دارید، حق مردم و حق عبور مردم را می گیرید. این خلاف است. در مملکت ما مردم زندگی ندارند، می دانید چرا؟ چون استرس دارند. چون همه جا ماشین هست. این خلاف قانون است. این آدم ها دارند داغون می شوند در تهران.
4747
نظر شما