۰ نفر
۱۰ آذر ۱۳۹۰ - ۲۱:۰۰

مجلس شورای اسلامی در چند روز گذشته طرح کاهش روابط با انگلستان را با اکثریت قاطع (با تنها 4 رأی مخالف) به تصویب رسانید. قبل و بعد از این اقدام، پخش مصاحبه های مختلف صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران با مردم و تحلیل های گوناگون ارائه شده در رسانه ملی به آماده و رادیکالیزه شدن فضا بسیار کمک کرد.

متعاقباً ساختمان سفارت مورد اشغال جمعی از جوانان قرار گرفت و خساراتی به ساختمان ها وارد شد که با اقدام نیروی انتظامی و پلیس دیپلماتیک از ورود خسارات بیشتر جلوگیری به عمل آمد و اشغال کنندگان به بیرون محوطه سفارت هدایت شدند.
تردیدی وجود ندارد که برای هر کس که بخواهد سر به سلامت برده راحت طلبی پیشه کند و سری را که درد نمی کند دستمال نبندد اولی آن است که منافع ملّی را به فراموشی بسپرد و حتی اگر با شعارهای تند دیگران هم نوا نمی شود لااقل از کنار این ماجرا، مثل بسیاری از افراد دیگر، به سکوت و مماشات بگذرد ولب فرو بندد. صاحب این قلم امّا براین باور است که حداقل وظیفه ی همه ی کسانی که دل به عشق این کشور، این مردم و این نظام بسته اند آن است که، بدون توجه به جوّ و فضای غالبی که هر از چندی در کشور حاکم می شود و با پرهیز از راحت طلبی، به اظهار نظر در مورد وقایع اتفاقیه بپردازند، تا شاید در هنگامه ی این تعاملات و تضارب افکار و آرا آنچه که منافع ملّی کشورمان را بیشتر تأمین و تضمین می کند رخ بنماید و البته شاید مورد توجه هم قرار گیرد.
ابتدا باید دو نکته را متذکر شد: یکی اینکه سیاستمدار واقعی کسی است که در بحبوحه ی حاکمیت فضاهای سنگین و رادیکال، آرامش و طمأنینه ی خود را حفظ کرده و بر حفظ منافع ملی به هر قیمت پای بفشارد. نکته ی دوم اینکه بدبینی ملت ایران نسبت به دولت انگلستان، به دلیل عملکرد منفی این دولت به ویژه در سالهای پیش از انقلاب اسلامی، کاملاً قابل درک می باشد و بر دولت انگلستان است که با اقدامات مثبت خود این بدبینی را به تدریج مرتفع سازد و از ملّت بزرگ ایران دلجویی نماید. لیکن، با در نظر داشتن این اصل، کلی اشکالات متعددی در اقدامات اخیر از حیث مغایرت جدی با آبرو و منافع ملّی به ذهن قاصر حقیر می رسد که ذیلاً فهرست وار به آنها اشاره می شود.
1- علی رغم این که مجلس در رأس امور است، لیکن اصل ورود مجلس محترم شورای اسلامی به موضوع بسیار تخصصی چگونگی روابط سیاسی با کشورها مورد تردید جدّی و در واقع نوعی مداخله در کار قوه ی مجریّه و وزارت امور خارجه می باشد.
2- کشوری که دشمنانش سعی در منزوی نشان دادن آن و قلّت ارتباطش در سطح جهانی دارند باید به جای ترس از داشتن رابطه سعی در افزایش ارتباطات با کشورها و حتی افزایش انجام پروازهای خارجی به کشور داشته باشد، تا نادرستی سخنان دشمنانش را اثبات کند. بنابراین پیشگامی در قطع یا کاهش سطح روابط با هر کشوری، معلوم نیست منفعتی را برای ملت و دولت ایران تأمین کند.
3- هر نهاد و هر شخصی شأن و اقتضای خاصی دارد که نباید به فراموشی سپرده شود. علی الاصول مجلس جای بحث
منطقی، عقلایی و مؤدبانه است. به نظر نمی رسد استفاده از کلمات و واژه هایی چون " خبیث "، " پلید "، " کثیف "، " روباه " و نظایر آنها و فریاد مرگ بر این کشور و آن کشور یا این شخص و آن شخص سر دادن (علیرغم خصومت با یک کشور یا شخص) در شأن مجلس و نمایندگان محترم موافق و مخالف باشد . به عبارت عامیانه، مجلس جای " با پنبه سر بریدن " است.
4- اصولاً دولت انگلستان را تافته جدا بافته ای از بقیه مغرب زمین و به ویژه اتحادیه ی اروپا پنداشتن خطای فاحشی است که امروزه موضوعیت نداشته، بلکه ریشه در سیاستهای جهانی در دهه های قبل دارد. امروزه مواضع این کشورها عمدتاً در یک راستا قرار دارد و نمی توان یکی را دارای مواضع بسیار متفاوت نسب به دیگران دانست و اگر نیاز به تقلیل یا قطع روابط باشد باید حداقل احتمال داد که طرف مقابل ممکن است کل اتحادیه اروپا باشد. پس با علم به این که هر تصمیمی ممکن است در کل روابط اثر گذار باشد باید بر اساس منافع ملی کشور در این باره تصمیم مقتضی اتّخاذ نمود.
5- یکی از شعارهای هوشمندانه ی ملّت و دولت ایران در سالهای پس از انقلاب تأکید بر این نکته بوده است که ما با ملّتهای جهان هیچ مشکلی نداریم. حال سؤال این است که ورود به ساختمان سفارت خارجی (که از لحاظ کنوانسیون های بین المللی در حکم خاک کشور خارجی است) به آتش کشیدن پرچم آن و پایین آوردن عکس ملکه آن کشور -که در هر حال از نظر مردم آن کشور، حتی اگر از هیأت حاکمه خود ناراضی هم باشند، نمادهای حاکمیت ملی هستند- آیا کمکی به جلب نظر مردم آن کشور و حتی مردم سایر نقاط جهان نسبت به ملّت و کشور ایران می کند، یا بالعکس، برای دولتهای خارجی پشتوانه ی مردمی لازم را برای اقدامات شیطنت آمیز احتمالی علیه جمهوری اسلامی ایران فراهم می آورد؟ آیا نمایش چند باره ی این حادثه از تلویزیونهای خارجی و به ویژه " بی بی سی" نباید حداقل ما را به تردید اندازد که متأسفانه، علیرغم طرح شعارهای تند و به ظاهر انقلابی، در واقع در زمین حریف و به نفع دشمن بازی کرده ایم؟ آیا راه بهتری برای طرح مطالبات به حق ملّت فرهیخته و تاریخ ساز و پرسابقه ایران به جای انجام اقداماتی که در صفحه ی تلویزیونهای جهانی ایرانیان را ملتی فاقد منطق و خشونت طلب جلوه می دهد وجود ندارد؟ آیا کاملاً منتفی دانستن دست داشتن مخالفان نظام و ملّت ایران در اینگونه اعمال به ظاهر انقلابی و به خشونت کشیدن تظاهرات آرام افراد برخوردار از حسن نیت، جهت ایجاد معضل و مشکل برای نظام ساده انگاری نیست؟ واقعاً از شکسته شدن چند شیشه و غیره که صحنه های آن در سایتهای مختلف به نمایش گذاشته شده است کدام طرف بیشتر ضرر می کند و چه چیزی بیشتر به تاراج می رود ؟
6- آیا نباید در صحت اقدامی که وزارت خارجه دولت اسلامی را مجبور به ابراز تأسف می نماید (که در عرف دیپلماتیک به معنی همان عذرخواهی است) تردید کرد؟
7- قضاوت جهانیان در مورد نظام چه خواهد بود، وقتی می بینند که در یک نظام و کشور واحد، وزارت امور خارجه از آنچه که رخ داده است ابراز تأسف می کند، و در عین حال و به طور هم زمان، صداوسیمای رسمی آن کشور از "خشم مقدس" دانشجویان سخن می گوید؟ (اخبار ساعت 14 رادیو ایران- 09/09/1390)
آیا خودداری از حداقل ذکاوت و هوشیاری اینگونه موضعگیری را از سوی رسانه ملی ایجاب می کند؟ آیا این نوع برخورد در واقع تشویق به ارتکاب اعمال مشابه در آینده که برای نظام و ملّت هزینه ساز است نمی باشد؟
سخن آخر اینکه هر چند در سالهای اولیه ی انقلاب و تلاش برای استقرار نظام جدید، شاید بازی سیاست را می توانستیم بیشتر به مشت زنی تشبیه نماییم، لیکن در سالهای ثبات و آرامش نظام، سیاست به بازی شطرنج شبیه تر می باشد و نیازمند کسانی است که در این بازی به جای شعار زدگی حریف را با سیاست ورزی وتدبیر و تعقل مات کنند و ناخواسته اسباب لبخند نشستن بر چهره دشمنان را فراهم نسازند.

 

*دانشیار دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی

/214

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 187521

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
7 + 8 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 38
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • بدون نام IR ۲۲:۰۶ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۰
    16 5
    چه عجب یه تحلیل عاقلانه هم دیدیم عمرا اگر یکی این حرفا رو به عنوان نظر می ذاشت خبر آنلاین منتشرش می کرد!!!
  • بدون نام IR ۲۲:۰۷ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۰
    17 6
    کار دشمن شادکن ووحدت شکن دانشجویان را به خودشان تبریک میگویم
  • هزینه ای که پرداخت خواهد شد IR ۲۲:۱۵ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۰
    11 3
    یه مطلب درست و منطقی بعد از مدت ها در این سایتی که به کل نظرات خوانندگان در مورد شیرین کاری دانشجو ها رو درج نمیکنه
  • بدون نام IR ۲۲:۴۷ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۰
    15 3
    دم شما گرم!!! حرف دل مارو یکجا زدید.
  • بدون نام IR ۲۲:۵۳ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۰
    10 4
    من با نظر اقای دکتر صادقی کاملا موافق هستم . نمونه ی بارز استفاده از سیاست هوشمندانه در مقابل دشمنان را میتوان سیاست قوام (فارغ از شخصیت و اعمال وی ) در مقابل شوروی و استالین دانست . در زمانی که شوروی با استفاده از فرقه ی دمکرات سعی در جدا سازی اذربایجان از خاک عزیز کشورمان را داشت قوام با وارد نمودن چند عضو حزب توده به کابینه و جلب اعتماد شوروی و سپس با سفر به شوروی و دیدار با استالین توانست اذربایجان را از چنگ شوروی نجات داده و یه ایران باز گرداند . این مورد یکی از بارزترین نمونه های سیاست خارجی هوشمندانه در دوران معاصر کشورمان میباشد که اکثر مورخین کشور از جمله استاد معتضد درباره ی ان اتفاق نظر دارند .
  • س IR ۲۳:۲۵ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۰
    97 8
    به نظرم بزرگترین مشکل ما افراط و تفریط است، افرادی که در هر زمینه ای موفق بوده اند میانه روی را فراموش نکردند،خود انگلستان استعمارگر در زمانی که در اوج قدرت بود میانه روی را سرلوحه سیاستهایش قرار داده بود.
  • حسین IR ۲۳:۳۸ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۰
    147 7
    حیف که در این آشفته بازار،سخنان شما شنیده نخواهد شد.
  • سعید IR ۲۳:۴۵ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۰
    9 4
    احسنت
  • مجتبی IR ۲۳:۵۸ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۰
    11 4
    عجب حرفایی زدی کو گوش شنوا
  • بدون نام IR ۰۰:۰۹ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۱
    9 6
    بسیار عالی و منطقی بود احسنت
  • بدون نام IR ۰۰:۱۹ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۱
    4 34
    نسل جدید نشان داد مرعوب دشمنان نیستند .آیا تجربه گفتگوی تمدن ها نشان نداد غرب کاری به رفتار و الفاظ ما ندارد و برنامه خودرا پیش میبرد. آ یادرس نشد ؟
  • آرش IR ۰۰:۲۶ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۱
    11 1
    كاملا داريم براساس منافع غرب به ويژه آمريكا و انگليس قدم بر مي داريم . و با اين اتفاقات كاملا روسيه و چين در موضع ضعف قرار خواهند گرفت .
  • علی IR ۰۰:۴۴ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۱
    12 2
    با حرف آقا حسین موافقم. واقعا این سخنان منطقی و عالمانه در ادبیات امروز مملکت ما خریداری ندارد و رفتارهای تندرووانه و بی منطق جای آنرا گرفته است.
  • بدون نام US ۰۰:۴۶ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۱
    11 2
    احسنت
  • بدون نام GB ۰۰:۵۱ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۱
    9 1
    تحلیلی درست و بجا که در مورد بسیاری از مشکلات و مسائل صادق است. با حسین موافقم که صدای شما شنیده نخواهد شد. در ضمن فکر میکنم دیگر برای شنیده شدن دیر است. مگر ما اینقدر ناتوان شده ایم که به جای ادامه بازی میز و صفحه شطرنج را به هم بزنیم؟ ما از همه قویتریم اگر عاقلانه برخورد کنیم.
  • amir IR ۰۰:۵۴ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۱
    7 3
    kheili ziba va kamel bood
  • بدون نام IR ۰۱:۱۶ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۱
    15 2
    متنى بسيار متين و سرشار از حقايق بود. اما متاسفانه اكثر سياستمداران ما با مسايل سياسى احساسى و شعارى برخورد مى كنند و شنونده اين نوع سخنان نيستند. مثلا در حاليكه خود مجلس بعد از مدتها بررسى در كميسيونها به اين نتيجه رسيد كه نبايد روابط با انگليس كلا قطع شود، بعد از اين حادثه بعضى از نمايندگان مرتب مصاحبه مى كنند و از اين اقدام دفاع ميكنند. اين پيامى جز سردرگمى و سوار بر موج احساسات شدن اين افراد ندارد. حال آنكه همانطور كه در مقاله بيان شده سياستمدار در چنين مواقعى بايد بر اساس عقل و متانت و با ملاحظه منافع كلان كشور و ملت تصميم بگيرد نه اين كه خود تابع چند جوان جوياى نام شود.
  • بدون نام IR ۰۱:۱۹ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۱
    14 3
    جانا سخن از زبان ما می گویی .... لایک به تعداد زیاد
  • نظام اسلامی JP ۰۶:۳۲ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۱
    7 39
    آقای میرمحمد صادقی فراموش نکنید که مقام معظم رهبری که اطاعت از او برهمه ما واجب است لفظ خبیث را برای دولت انگلیس به کار برده اند ونمایندگان هم به حضرت آقا تاسی کرده اند
  • علیرضا IR ۰۹:۴۸ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۱
    17 2
    کاملا بانظرات استاد عزیز موافقم.آیااین دانشجویان محترم ازحقوق روابط بین الملل آگاهی دارند؟ البته درجایی که مجلس چنین رفتارهایی را انجام میدهد از این دانشجویان چه توقعی میتوان داشت؟
  • بدون نام IR ۱۰:۱۹ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۱
    9 1
    با کلیات موافق بودم
  • بدون نام IR ۱۱:۰۴ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۱
    21 3
    کاملا موافق ام و سخنان سنجیده ایی است ضمن این که باید اضافه کرد که چرایی و چگونگی این نوع حرکت ها در داخل هم جای بحث دارد این که چرا به یکباره رگ غیرت انقلابی گری بعضی ها آن قدر به جوش می آید که دست به چنین حرکتی می زنند؟ آیا به واقع این حرکت یک حرکت خودجوش و بی مهار ناشی از خشم فرو خورده ی یک عده جوان وطن دوست است؟ آیا این ها به واقع به دنبال خون خواهی دکتر شهریاری یا نازشست نشان دادن به دولت انگلیس است که این طور سر از پا نمی شناسند و می تازند؟ آیا این جوانان خشم مقدس واقعا خشم مقدس دارند؟ آیا اصولا آن ها دارای یک ایده و عقیده ی سیاسی همراه با منش ویژه ایی هستند که همیشه یا اغلب غیر از منش هدایت شده مسوولان نظام و مردم نمود می کند؟ محرک این ها چه کسانی هستند؟ آیا آن قدر موجه هستند که ...
  • بدون نام IR ۱۱:۰۹ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۱
    22 3
    نظر کارشناسی و روحیه آزادگی آقای دکتر میرمحمدصادقی را تحسین میکنم . مشکل ما لیدری دایی جان ناپلدونها در ایران است و بس
  • رضا IR ۱۱:۱۶ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۱
    21 2
    کاش آدمهای باشعوری مثل شما...
  • س IR ۱۱:۴۵ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۱
    27 2
    واقعا تاسف اوراست وقتی که ما به انها توهین می کنیم باید منتظر توهین به مقدسات وفرهنگ خود باشیم اینگونه رفتارهای نابخردانه است که انها به خود اجازه می دهند به مذهب وکتاب مقدس ما اهانت کنند.
  • شهریار IR ۱۱:۴۹ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۱
    26 3
    استاد عزیز جای افرادی مثل شما در پست های اجرائی خیلی خالیه.
  • بدون نام IR ۱۱:۵۴ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۱
    29 2
    دو کلمه حرف حساب!
  • علی FR ۱۳:۳۴ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۱
    28 1
    با سلام و تشکر از این مقاله شما از شما درخواست دارم صمیمانه اگر این نظر مرا هم چاپ نمی کنید ولی این شعر را به نویسنده مقاله برسانید حافظ علیه الرحمه می فرماید سینه ای گر چاک شد در عالم رندی چه باک جامه ای در نیک نامی نیز می باید درید کار ما از ژشت های دیپلماتیک گرفتن گذشته است. ما اصلا از مسایلی که در دنیا می گذرد مطلقا بی خبریم. هر روز به دنیا بهانه می دهیم به اسم ما مشکلات داخلی خودشان را پنهان کنند و چه بردی بهتر از این در صحنه دیپلماتیک ؟ درست در همان روزها که انگلیس از تظاهرات داخلی فلج شده بود گرفتن ما توجه رسانه ها را از زوم کردن روی انگلیس گرفتیم و متوجه خودمان کردیم.
  • بدون نام IR ۱۳:۵۰ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۱
    30 2
    درود بر آقای میر محمد صادقی. چقدر خوب بود مسوولین ارشد کشور هم به جای سکوت و یا حتی تایید تلویحی حمله به سفارت انگلستان ، چنین منطقی موضع میگرفتند. حتی اگر انگلستان بزرگترین دشمن دولت و مردم ایران هم باشد ، این مطلب به هیچ وجه مجوز این نیست که عده ای تمام سلسله مراتب قوای مقننه ، مجریه و قضاییه را دور زده و راسا" تصمیم بگیرند در یک اقدام صد در صد مغایر قوانین بین المللی به سفارتخانه یک کشور حمله کنند. همانطور که مجلس تصویب کرد که سطح روابط از سفیر به کاردار کاهش یابد میتوانست تصمیم بگیرد که روابط به کلی قطع شود و سفارت انگلستان کلا" تعطیل شود. هرچند که من هم با آقای میرمحمد صادقی موافقم که قطع یا تنزل روابط در شرایط کنونی کمکی به کشورمان نمیکند.
  • طالقانی IR ۱۳:۵۹ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۱
    29 3
    فکر می کنم صدا وسیمای ما در جریانات کشور نقش بسزائی در ایجاد بحران آفرینی داشته است.موید این نظر بنده التهاباتی که در قائله ی انتخابات 88 بوجود آمد صدا و سیما نقش محرک از قبل و بعد از انتخابات را داشته است .که مسئولین تا کنون از آن غافل مانده اند.در موضوع سفارت نیزاقدام به تحریک برخی و ورود به سفارت انگلیس از صدا و سیمای ما کلید زده شد و متاسفانه اقدام مجلس را بی اثر کرد.
  • رضا ع IR ۱۵:۴۸ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۱
    34 5
    بعد از مدت ها يك مقاله وزين در سايت هاي حبري داخلي خواندم. دست مريزاد دكتر
  • پیمان حاج محمودعطار IR ۱۷:۲۷ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۱
    43 5
    ازیادداشت بسیارمستدل و حقوقی دانشمندمحترم جناب آقای دکترمیرمحمدصادقی دررابطه باانتقاداز حمله به سفارت انگلیس بسیارسپاسگذارم.
  • بدون نام IR ۲۲:۲۷ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۱
    6 60
    از شما که انگلیس تحصیل کرده اید جز این هم انتظار نمی رفت
    • سعید IR ۱۳:۰۶ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۳
      6 2
      من بجای تو از اینهمه منفی خجالت کشیدم!!
  • بدون نام IR ۲۲:۵۱ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۱
    29 2
    ضمن اعلام موافقت بانظراستادم منافع ملی همان استحکام حقانیت نظام است وهرحرکت یارفتار ی که برخلاف ان باشد ظلم به نظام است
  • بدون نام IR ۰۹:۱۰ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۲
    19 4
    با سلام با نظر آقاي دكتر كاملاً موافقم لطفاً رييس مجلس هم اين نظر را بخوانند تا درآينده بهتر بتوانند موضع گيري نمايند.
  • بدون نام IR ۱۲:۳۹ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۲
    5 5
    خدا را شکر که یکی پیدا شد دو کلمه حرف حساب ، به دور از جو گیر شدن در فضای سیاسی بزنه
  • نوروزی IR ۱۴:۳۸ - ۱۳۹۰/۰۹/۱۲
    5 10
    با سلام. نظرات نویسنده محترم خواندنی بود اما.... جناب نویسنده محترم در انتقادتان نوشته اید که "ترس از داشتن روابط"..به نظر میرسد که ما ترسی از داشتن روابط نداریم.فقط حوصله شنیدن توهین بیش از این را نیز نداریم. دیگران اجازه نمی دهند ما حرف بزنیم.آنها از ما می ترسند. با انسان های مودب باید مودب صحبت کرد نه با آنها که همه جوره دشمنی خود را با ما ثابت کرده اند. عکس ملکه آنها در برابر ان همه توهین مستقیم به رهبر ما. مردم انگلستان و اروپا و امریکا چندان بیدار نیستند که قضایا را درست رصد کنند... کاباره ها،کلوپ ها و میخانه ها فرصت بیداری را از آنها گرفته... تا کی منتظر قضاوت صحیح آنها باشیم؟