ایده شهیدین گرانقدر رجایی و باهنردرزمان وزارت آقای سید کاظم اکرمی توسط ستادی به نام ستاد تغییر بنیادی نظام آموزشی مورد بررسی قرار گرفت.ستادی خارج از عناصر سیاسی و اجرایی ولی متصل به مسئولین اداری و تشکیلاتی. مطالعه می کرند و باروش علمی به پیش می رفتند اما بعدا با اتصال بیشترستاد به بدنه اجرایی و دخالت وزیران کاربه جایی رسید که دبیر ستاد تغییر بنیادی نظام آموزشی کشور خبر تغییرات رااز اخبار رادیو شنید بدون آن که خوددرجریان تصویب آن باشد!
بحثهای اولیه ستاد بیشتر محتوایی بود تا تغییر قالبها.اصولا تغییر محتوی میتواند قالب موردنیازراانتخاب کند. نه این که اول به صورت شکلی اراده ای تحمیل شود و بعد بخواهیم محتواراداخل ظرف معین بریزیم و چون ظرف و مظروف متناسب نباشند مظروف را مرتب تغییر دهیم.اولین کار درحقیقت تعیین محتواهای جدید در مقاطع مختلف و سپس تعیین ساختار و تنظیم روشهای آموزش بود اما چه کنیم که سه عارضه باعث اشتباه در اقدامات آموزش و پرورش شده ومی شود. 1
- نگاه سیاسی:این که دولتها بخواهند الزامادر آموزش و پرورش تحولاتی راایجاد کنند و مدعی باشند که مطالعات دولتهای گذشته همه بی پایه است و خو نظریه پرداز و مبتکر و.....هستند آفت ویرانگری است که آموزش و پرورش راتهدید میکند.الزاما گزارش عملکرد نباید مستلزم تغییر باشد بلکه میتواند دربرگیرنده تعمیق وارتقائ کیفیت باشد.اگر تغییرات باناپختگی و دستپاچگی و راه بینداز و جابینداز به دلیل قطورشدن گزارش عملکرد باتبلیغات باشد یا مقدمات نامزدریاست جمهوری شدن و تبلیغات و چهره تلویزیونی شدن هم به این مورد افزوده شود نتیجه مخرب و جبران ناپذیری خواهدداشت.
2- نگاه اقتصادی: دربرهه ای اززمان که باید تغییرات از ابتدایی شکل می گرفت و نیاز تغییر یک پارچه نظام آموزشی هم همین بود به دلایل اقتصادی مثل صرفه جویی در کلاس و کاهش طول دوره تحصیلی برای متقاضیان دیپلم سه ساله نظام آموزشی را به سمت نظام ترمی - واحدی پیش برد که نتیجه آن مشخص است.
3_ خود محوری وزیر:فرض کنید وزیری در دوران مدیرکلی یک استان یا معاون وزیر بودن و یا نماینده مجلس و یااستانداربودن به جمع بندیهایی درمورد آموزش و پرورش میرسد و خردجمعی و یا مخالفتهای نیروهای بالادستی اجازه چنین کاری به او نمیدهد ولی فرد پس از گرفتن قدرت قانونی بخواهد بگوید که من ازاول هم درست میگفتم و اندیشه هایم راباید پیاده کنم.....ودراین راه مثلا شورای عالی آموزش وپرورش را که تقریبا دراختیار خودش و سایر وزراست مجبوربه تمکین کند و حتی معاونت یاسازمان پژوهش وبرنامه ریزی کتب درسی رادوربزند. اقداماتی انجام خواهد داد که آسیبهای فراوانی به نظام آموزشی کشور خواهدزد .
تعطیل 5 شنبه ها مشکل آفرین است. کسی نیست که نداند دانش آموزان بیش از یکی دوساعت صبح آمادگی یادگیری بابازده بالاراندارند و کم کردن یک روز ازاین زمان آماده و افزودن به ساعات بی بهره سایرروزها مشکلی می آفریند که وزرای آینده در تغییر عادت و برگرداندن ساعت و روز کاری به قبل بامشکلات زیادی مواجه خواهند شد و احتمالا مقاومتهایی دربرابر اراده آنها بر بازگشت به وضع قبل خواهدشد.
جایگاه آموزش مادرجهان مناسب نیست. چشم نظام آموزشی راآرایش نکرده ایم و باید مواظب باشیم کورش نکنیم. آقای وزیر آموزش و پرورش بایددقت کند که آینده درمورد تصمیمات حال ایشان قضاوت خواهد کرد.بازدهی و کیفیت آموزش رانباید فدای طرح های خلق الساعه و زنده باد مرده باد گفتن روسای آموزش و پرورش در سمینارها کرد.
شهید باهنر همه هفته روزهای 5 شنبه با روسای آموزش و پرورش استان تهران جلسه کارشناسی داشت و معتقد بود بدون استفاده از نظر کارشناسان نمیتوان تصمیم گرفت . پس باروسای مناطق آموزش و پرورش تهران همه طرحهها را در میان میگذاشت و باانعطاف پذیری به فکر اصلاح اموربود. او می گفت من اگر بتوانم طرحی رادرتهران اجراکنم کشوراز تهران تبعیت میکنندو طرح را بهتر اجرا خواهند کرد. بدانیم که ما کارشناس تراز شهید باهنردرامرتعلیم و تربیت نیستیم و از نظر واندیشه اصلاحی دیگران بی نیاز نخواهیم بود.
نظر شما