ماجرای اولین پزشکان جوانی که به کوکائین معتاد شدند/ فروید از طریق بینی مصرف می‌کرد

به گزارش خبرآنلاین، «زیگموند فروید»، روان شناس معروف کوکائین را از طریق بینی مصرف می کرد و «ویلیام هالستد» اولین جراح آمریکایی با استفاده از سوزن تزریق می کرد که هر دو این پزشکان و روان شناسان اولین پزشکان جوانی بودند که در اوایل سالهای 1880 به کوکائین معتاد شدند.

بر اساس اسناد تاریخی فروید برخلاف هالستد همیشه اعتیاد خود را انکار می کرد. هالستد که اولین نفر در جهان است که از بیهوشی و داروهای ضد عفونی در جراحی استفاده کرد و فروید سلسله مراتب ناخودآگاه ضمیر انسان را شناسایی کرد. هر دو این شخصیت ها در ایجاد دنیای مدرن امروزی نقش مهمی ایفا کردند ولی داستان آنها با کوکائین کمتر برای مردمان گفته شده است که «هاوارد مرکل» در کتاب «یک آناتومی اعتیاد» روی این موضوع اختصاصی و به عبارت بهتر روی این بعد از شخصیت این دو چهره شاخص متمرکز می شود.

وی اعتقاد دارد فروید و هالستد در ابتدا به کوکائین به عنوان یک ماده شیمیایی نگاه می کردند که می تواند به عنوان یک داروی مدرن در پزشکی وارد شود و البته هیچ اطلاعی درباره خطرات و عوارض آن نداشتند. حتی فروید به دوست پزشکش برای رهایی از مورفین و دردهای جراحی، استفاده از کوکائین را پیشنهاد می کند. هرچند استفاده از کوکائین در روزهای اول نتیجه معجزه آسایی به همراه دارد ولی در روزهای بعد به گفته خود فروید استفاده از کوکائین تنها به خاطر هیجانهای جنسی او را به استفاده از آن ترغیب می کند که بر اساس نوشته ای که از وی در 2 ژوئن سال 1884 به جای مانده است حتی در مواقع افسردگی استفاده از این ماده نتایج خوبی برای فروید به همراه دارد که بعضی از نظریات روان شناسی خود را بر همین اساس می نویسد. اما هالستد وقتی از اثرات بی حسی کوکائین اطلاع پیدا می کند در جراحی های خود از این ماده استفاده می کند که در آن موقع به خاطر هزینه بالای آن تنها برای خانواده های ثروتمند نیویورک استفاده می شد.

وقتی این افراد ثروتمند از استفاده کوکائین و کاهش درد آن اظهار رضایت می کردند خود هالستد نیز مثل فروید مشتاق می‌شود که البته در نوشته هایش اعتیاد به این ماده را اتفاقی عنوان می کند.

مارکل، استاد تاریخ پزشکی در این کتاب می نویسد: مصرف کوکائین به احتمال بسیار قوی باعث بروز احساسات عجیب و غریب فروید و نظریات اولیه او درباره ضمیر ناخودآگاه انسان شده است که حتی در تفسیر رویاهای انسان از این ماده کمک گرفته است. نظریات فروید درباره شادی، درد، سرکوبی گناه و رهاسازی ذهنی و تمام نظریات دیگر او که در علم روان شناسی به عنوان یک شاهکار محسوب می شود همگی به کوکائین ارتباط داشته اند و برخلاف دانشمندان او هیچ توانایی در روان کاوی انسان نداشته است.

البته نویسنده به طور قطعی ارتباط بین کوکائین و توانایی فروید در روان شناسی را بحث نمی کند ولی مثل هر تحلیل گر تاریخی احتمالات این رابطه را قوی می داند چرا که هیچ شکی نیست که کوکائین شغل هالستد را نابود کرداگرچه به کمک دوستش ویلیام ولش که به نبوغ او در علم پزشکی اطلاع داشت در دانشگاه جان هاپکینز به تدریس جراحی ادامه می دهد. با این وجود هالستد تا آخر عمرش به مصرف کوکائین و البته مورفین ادامه می دهد که این مصرف حضور منظم او را در سر کلاس درس مختل می کرد.

لس آنجلس تایمز/21 آگوست/ ترجمه محمد حسنلو

6060