حجت‌الاسلام حسین وحیدپور، عضو ستاد ترویج احکام با اشاره به فرا رسیدن شب‌های قدر بر قدر دانستن این شب‌ها تأکید کرد و افزود: شب قدر بهترین فرصت برای جبران اشتباهات گذشته است.
وی با بیان این‌که ملاک تعیین شب قدر محل نزول قرآن نیست، بلکه حجت شرعی و حجت شرعی هم در این مساله رویت ماه است، اظهار داشت: کشور عربستان که در آنجا ماه براساس اعلام حکومت آغاز می‌شود، نه رویت، ملاک درستی برای تعیین شب قدر نیست.
عضو ستاد ترویج احکام تصریح کرد: شب قدر باید از زمانی حساب شود که نخستین روز ماه براساس رویت ثابت شده و دانستیم ماه شعبان به پایان رسیده است، اگرچه ممکن است در عربستان که محل نزول قرآن هم هست، یک شب جلوتر باشد.
وی با بیان این‌که شب 19، 21 و 23 ماه رمضان شب قدر است، گفت: زمان شب قدر از اذان مغرب روز هجدهم تا اذان صبح روز نوزدهم، اذان مغرب روز بیستم تا اذان صبح روز بیست و یکم و از اذان مغرب روز بیست و دوم تا اذان صبح روز بیست و سوم است.
حجت‌الاسلام وحیدپور در ادامه به بیان احکام روزه‌داری و مبطلات روزه پرداخت و اظهار داشت: شخصی که در ماه مبارک رمضان پس از اذان صبح محتلم شده، روزه‌اش صحیح است و تأخیر در غسل هم تا بعدازظهر مشکلی ندارد.
وی با بیان این‌که اگر روزه‌دار عمدا غسل جنابت نکند تا این‌که وقت تنگ شده و با تیمم وارد صبح شود معصیت کرده است، گفت: این فرد در هر صورت به جای غسل با تیمم وارد صبح شده که روزه‌اش صحیح است، اما با تیمم نمی‌تواند نماز بخواند.
مسؤول پیشین بخش استفتائات دفتر مرحوم حضرت آیت‌الله شیخ جواد تبریزی خاطرنشان کرد: تیمم تنها مجوز ورود به صبح و صحیح بودن روزه است و چون یک ساعت و نیم تا اول آفتاب برای نماز صبح وقت است، باید برای نماز غسل کند.
وی همچنین با اشاره به وقت شرعی برای امساک و افطار، گفت: روزه‌دار تا وقتی که احتمال می‌دهد هنوز شب باقی است، یعنی یقین به صبح نکرده یا راهی به عنوان حجت شرعی برای صبح شدن وجود ندارد، می‌تواند سحری بخورد، اما فقها در این‌باره احتیاط می‌کنند.
حجت‌الاسلام وحیدپور با بیان این‌که مناسب است چند دقیقه پیش از اذان صبح دیگر چیزی خورده نشود، امساک برای افطار را ضروری دانست و اظهار داشت: برخلاف صبح، تا وقتی که یقین به اذان مغرب نشده، نمی‌توان افطار کرد و احتمال مغرب شدن هم فایده‌ای ندارد.
وی در بخش دیگری از سخنان خود استفاده از مایعات برای اماله کردن را سبب بطلان روزه دانست و گفت: پزشکان سابق برای شست‌وشوی معده از داروهای گیاهی مانند گل ختمی مایعی را گرفته و آن را از طریق مجرای مدفوع وارد معده می‌کردند که این روزه را باطل می‌کند.
این استاد حوزه با بیان این‌که استفاده از هر نوع مایعاتی که از طریق مجرای مقعد وارد بدن شود، روزه را باطل می‌کند اما استفاده از جامد مانند شیاف روزه را باطل نمی‌کند، ادامه داد: امروزه شستشو به وسیله آندوسکپی و از طریق دهان است، که این وسیله به تنهایی روزه را باطل نمی‌کند.
وی تأکید کرد: اگر لوله آندوسکوپی به چیزی مانند ژله یا کرم آغشته شود و به حلق برسد، روزه را باطل می‌کند و شستشوی معده بیمار به وسیله سوند هم که مایع مخصوص شستشو را به معده می‌رساند، سبب بطلان روزه می‌شود.
حجت‌الاسلام وحیدپور با بیان این‌که وارد شدن مایع از راه گلو به حلق روزه را باطل می‌کند، افزود: اگر با ورود لوله آندوسکوپی در معده، خوردن و آشامیدن بر آن صدق کند، روزه باطل است؛ اگرچه شی جامد باشد.
وی بیان داشت: چیزی که اصطلاح خوردن بر آن صدق نکند، مبطل روزه نیست و از آنجا که برای لوله آندوسکپی اصطلاح خوردن به کار برده نمی‌شود، اگر تنها برای عکسبرداری وارد معده شود و مایعی به همراه آن نباشد، روزه را باطل نمی‌کند.
/6262
نظر شما