زنی با چهره‌ای حاکی از اینکه سختی بسیار کشیده، مدعی است که متولد 1336 در تهران است و تاکنون ازدواج نکرده، این زن حدود 12 روز است که در مرکز پایتخت، کنار خیابانی روبروی دانشگاه تربیت معلم، بساط زندگی خود را پهن کرده است.
این زن میانسال که مرغ و مرغابی‌ها، در اطرافش رژه می‌رفتند از مشکلاتش می‌گفت و دلی پر از درد از صاحبخانه و بیمارستانی که در آن بهیار بود، داشت. وسایلی از جمله گاز، یخچال، فرش و حتی دفترهای نقاشی و هنر معرق‌کاری‌اش در گوشه خیابان به چشم می‌خورد.
این زن مدعی است: یک سال است بیمه‌ام تمام شده است و من جزء اخراجی‌های بیمارستان محسوب شدم و در حال حاضر خواهان مسکنی برای خودم هستم و از دولت تنها همین خواسته را دارم.
وقتی با این زن در خصوص ترس از خیابان و تاریکی شب می‌گویی او با لبخند از عدم ترس خود و اینکه مردم خیابان‌های اطراف برایش غذا تهیه می‌کنند، سخن می‌گوید.
این زن میانسال، تنها 5 هزار تومان پول نقد به همراه دارد چرا که تا به امروز حتی با اینکه گرسنگی به او فشار می‌آورده، حاضر به فروش مرغ و خروس‌هایش نشده است و حتی با عشق با آنها زندگی کرده و برایشان اسم گذاشته است.
به گفته وی، تاکنون از کمیته امداد امام خمینی(ره) به دیدنش آمدند تا مشکلش را حل کنند و او را به بهزیستی ببرند ولی عملاً اقدامی در این خصوص صورت نگرفته و تا به حال در این خیابان، روز را به شب می‌رسانیده است.
این زن با اشاره به اینکه بیماری‌هایی از جمله بیماری کلیوی و سیاتیک دارد، از اینکه شهرداری چند روز پیش می‌خواست او را به عنوان گدا ببرد ولی بعداً متوجه ماجرا شد.
/5656
نظر شما