سیدجمال ساداتیان در گفت‌و‌گو با خبرآنلاین با نگاهی به سخنان مرتضی شایسته و سیدضیا هاشمی در نشست خبرآنلاین در زمینه اتحاد میان تهیه‌کنندگان در صنف جدید تهیه‌کنندگی اظهار داشت: «انتخاباتی در میان تهیه‌کنندگان برگزار شد و براساس آن اتحادیه تهیه‌کنندگان شکل گرفت و افرادی دور هم جمع شدند. صرف حمایت دولت و گرد هم آمدن تهیه‌کنندگان نشانگر این مسئله نیست که دیگر هیچ مسئله‌ای پیش رو نیست.»
او ادامه داد: «باید منتظر بازخوردها شد و اتحادیه بعد از مدتی باید گزارشی از کارها به اعضایش ارائه دهد. پاشنه آشیل اتحاد تهیه‌کنندگان نبود تعادل موجود در زمینه تولید و اکران است. در سال 40 تا 45 فیلم می‌تواند اکران شود و عملاً تعداد فیلمهای تولیدی بیش از این‌‌ها است.»
این تهیه‌کننده اظهار داشت: «تولید زیاد فیلم و نبود فضا برای اکران آثار موجب بروز اختلافات و تشنج‌‌هایی در جمع تهیه‌کنندگان می‌شود. همین که فرصت دیده شدن تعدادی فیلم فراهم نشود حمله‌هایی به وجود می‌آید که وضعیت باز هم ناخوشایند می‌شود.»
او درباره این مسئله که اتحادیه تهیه‌کنندگان مسئولیت صدور پروانه ساخت را برعهده بگیرد، گفت: «اگر فقط قرار باشد اتحادیه تهیه‌کنندگان مسئولیت صدور پروانه‌ها را برعهده داشته باشد کار سختی نیست. مهم این است که مسئول صدور پروانه ساخت تا حدی اختیار عمل در دست داشته باشد که بتواند جنس فیلمهای در حال تولید را کنترل کند و همچنین بین عرضه و تقاضا تناسبی به وجود آورد.»
ساداتیان گفت: «ظرفیت اکران در ایران 40 تا 45 فیلم است و سالانه 100 فیلم ساخته می‌شود. همین مسئله موجب بروز حرف و حدیث‌ها و مشکلات است. باید مدیریتی در سینما وجود داشته باشد که به جای بالا بردن تعداد فیلمهای تولیدی به عنوان مثال تعداد آثار را به 60 رسانده و کیفیت همین محصولات را ارتقا دهد. قطعاً تولید 60 فیلم با کیفیت ولع تماشای فیلم را در تماشاگران بیشتر می‌کند.»
او همچنین در مورد ورود نسل‌های جدید به سینما گفت: «هرچند که سینمای ایران نیازمند نسل جوان و حضور آنان در سینما است، اما نباید چنین باشد که هرکس از راه رسید پشت دوربین برود و بودجه‌ای کسب کند و آن را برای ساخت فیلمی هزینه کند که در نهایت هم تماشاگر را به سالن سینما نمی‌آورد.»
تهیه‌کننده «به رنگ ارغوان» درمورد این دیدگاه سیدضیا هاشمی که به صدور بی‌رویه پروانه ساخت در سال 1389 اشاره داشت، گفت: «در سال 89 تعداد زیادی مجوز ساخت صادر شد. بخشی از این مسئله به سیاست‌های معاونت سینمایی برمی‌گردد. اتحادیه می‌تواند در زمینه کنترل این مسئله در نقش مجری وارد عمل شود. باید مکانیزم و سازوکاری به وجود آوریم که کیفیت بر کیمیت برتری پیدا کند.»
54143
نظر شما