احسان ميزاني: در شرايطي که دولت از طريق سياست هاي مانند خروج از رکود اقتصادي قصد دارد به وضعيت اقتصادي کشور سروسامان دهد، همچنان نگراني ها در مورد وضعيت بانکي کشور و حتي سطح کيفي توليدات کارخانه هاي ايراني ذهن تحليلگران اقتصادي را درگير کرده است. يکي از اهداف کوتاه مدت دولت اين است که با افزايش ميزان صادرات، به تامين ارز مورد نياز در بازار بپردازد و همزمان با بهبود شرايط مالي صنايع کشور، نرخ بيکاري کاهش يابد. اما در حال حاضر به نظر مي رسد که توليدات داخلي به دلايل مختلف قابليت رقابت در بازارهاي جهاني را ندارد. عزیز اکبریان، نائب رییس اول کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی هم چنين اعتقادي دارد. گفت و گوي با او در همين زمينه صورت گرفته است.
دولت به سمت بهبود وضعيت اقتصاد کشور از طريق اجراي سياست هايي مانند خروج از رکود مي رود ولي نکته اي که ذهن تحليلگران را درگير کرده اين است که اساسا کالاهاي ايراني تا چه اندازه توان رقابت در بازارهاي جهاني را دارند؟ يعني اينکه با فرض بهبود وضعيت اقتصاد با قصد صادرات، اساسا چقدر مي توانيم در بازارهاي صادراتي حضور داشته باشيم؟
زمانی قادر به رقابت با شرکتهای خارجی در دنیا هستیم که کالای ما از نظر کیفیت و کمیت مطلوب ارزیابی شده و قابل عرضه باشد. ما باید شاخصهای لازم را در نظر بگیریم و در تولیدات اعمال کنیم تا بتوانیم با بازارهای جهانی رقابت کنیم. برای رسیدن به چنین هدفی باید عرصه رقابت تولیدات داخلی در کشور را فراهم کنیم. تا زمانی که بازار رقابتی برای تولیدات داخل نداشته باشیم نمیتوانیم به رقابت در بازارهای جهانی فکر کنیم.
چطور مي توان به اين شرايط رسيد؟
شرکتهای مختلف باید سرمایه گذاری کنند و موانع ورود سرمایه و بکارگیری آن در کشور را کم کنیم. محدودیت هایی هم برای مقابله با کالاهای قاچاق یا ورود برخی سرمایه ها داریم که اینها به مثابه مُسَکن عمل میکنند و در کوتاه مدت بازدهی دارند ولی در طولانی مدت ارزش گذاری به تولید داخلی است که می تواند رقابت را در اقتصاد ایجاد کند. در بررسی شاخص رقابتپذیری در اقتصاد کشورها بخصوص در نظام های اقتصادی مبتنی بر کارایی نیروی انسانی مجرب و آموزش دیده اهمیت دارند. ما در ایران شاید از نظر آموزش نیروی انسانی ضعف داشته باشیم اما مهم پشتیبانی از بازار است. ببینید ما در حال حاضر سود 20 درصد، 24 درصد و 30 درصد داریم که در عمل تولیدکننده را تبدیل به کارمند بانک میکند. اگر دولت از طریق گمرک ورود کالاها را کنترل کند و محدودیت ورود کالاهای خارجی به کشور دنبال شود، تولیدکنندگان با این وضع می توانند ادامه بدهند اما به محض باز شدن بازارها ما با این سود، توان مقابله با آنها را نداریم.
متوسط منطقي سود چقدر است؟
در کشورهای دیگر سود چهاردرصد مطرح است اما اینجا با 24 درصد سود، ما برای تعامل اقتصادی با دنیا و حفظ تولید داخلی با مشکل مواجه ایم. از طرف دیگر بهتر است که هرچه سریعتر تسهیلات مربوط به صادرات را فراهم کنیم. تولید کنندهای که همیشه نقطه عملش بازار داخلی باشد، برای رقابت با رقبای خارجی در بازارهای خارجی آمادگی پیدا نخواهد کرد. تولید معطوف به صادرات با ایجاد تسهیلات و اعطای امکانات از سوی دولت و اتخاذ سیاستهای درست امکان پذیر است. ما امیدواریم دولت جدید با تدابیری که دنبال می کند تحولی در این عرصه ایجاد کند اما به نظر من، دولت گامهای کُند و ضعیفی بر میدارد که ما را عقب مانده تر میکند. ما نیازمند حرکت های جهادی هستیم. منظورم از حرکت های جهادی، حرکت هایی است که موانع را از سر راه بردارد و سیستم بانکی را اصلاح کند و کیفیت کالاها را دنبال کند. فکر میکنم این حرکت در شش ماه و یا یک سال ممکن است ولی متاسفانه ما همیشه حرف از پنج سال و ده سال میزنیم و این باعث میشود عقب بیفتیم. پس کی میخواهیم شروع کنیم؟ این سوالی است که پاسخ به آن میتواند برای تمام شاخصهای اقتصادی از جمله رقابت پذیری مفید باشد.
3535
نظر شما