راستی در غزه چه خبر است؟ حتما پاسخ معلوم است . صهیونیستها به غزه حمله کرده شب و روز با موشک و بمب به سرشان می کوبند .خواب و خوراک را بر ساکنان غزه حرام کرده اند . شهادت زن و کودک و مردم بی گناه برایشان فرقی نداردو...
این مطالب تیتر هر روزه ی اخبار صدا و سیمای جمهوری اسلامی برای روشن کردن عمق فاجعه در غزه و نوار باختری است . کودکانی که در آغوش مادرانشان به زخم گلوله به هم دوخته شده اند و مردان و زنانی که حتی در اردو گاههای سازمان ملل آرامش ندارند و التهاب و نگرانی که از سطح کشورهای منطقه گذشته و امروز یک اجماع جهانی را به دنبال خود کشانده است.کلایه از بانکی مون و دشنام دادن به موافقان حمله ی صهیونیستها و دیگر هیچ.
اگر به جای حضور صهیونیستها و قتل عام متجاوزان ، زلزله یا سیلی منطقه را فرا گرفته بود امروز کلّ اخبار به امداد و کمک جهانیان اختصاص داشت نه به انعکاس خبر و شعار تو خالی.
شعار تو خالی! بله دقیقأ همین کلمه و به همین معنی.سیاست را خیلیها می فهمند .
از جمله اینکه :
نباید در امور سایر کشورهادخالت کرد.
کمک آشکار به نیروهای در گیر در غزه به نفع مذاکرات هسته ای نیست .
عده ای می خواهند این درگیریها را به حساب ایران بگذارند .
این حرفها و ده ها و صدها دلیل دیگر که امروز امنیت ملی از هر چیزی مهمتر است. بله این حرفها درست است و نه باید بهانه به دست کسی داد اما یادمان باشد که این بهانه های سیاسی برای سایر کشورها جواب می دهد نه برای مملکت ما که از روز اول در تریبونهای رسمی جهان اعلام کرده ایم که مرز ما با اسرائیل همان مرز لبنان و غزه و کرانه ی باختری است و در عمل باز آنقدر سیاستمدار برجسته داریم که بدون بهانه دادن به دشمن کمک خود را از مردم مظلوم غزه دریغ نکنیم.
اگر غیر از این است حد اقل اخبار شهادت مظلومان غزه را هم پخش نکنید تا جراحت درون مردم صد پاره نشود. اینکه آمار کشته ها را بدهید و سپس بدون راه چاره مردم را به حال خود رها کنید چه فایده ای دارد؟ این هم شد پشتیبانی؟
جنگ غزه جنگ جهان مسلمانان است البته مسلمانانی که افغانستانیش در گیر و دار انتخابات و طالبانش زمین گیر شده است . عراق و سوریه در گیر متجاوزان داعش هستند . عربستان هم که ام القری اسلام است با سر سپردگی کار را به جای رسانده که انگار نه انگار انسانی به خاک و خون می غلطتد چه برسد به مسلمانی هم کیش.
با این حساب ایران اسلامی می ماند که همیشه داعیه دار این مبارزه بوده و امروزه انتظار یک کمک فکری و اعزام چند گروه نیروی باتجربه به نوارغزه با همه ی اهمیتش کار بزرگی نیست.
خلاصه کلام باید روزی برسد که تکلیفمان را با شعارهایی که داده ایم معلوم کنیم.یا پس از این سر خود را پایین بیاندازیم و به کار مملکت داریمان بپردازیم و یا هر آنچه می گوییم در عمل هم پیرو آن باشیم .
حالا با این توصیف ببینیم نظرمان در مورد غزه و کشتار بی رحمانه ی مردم آن چیست،حتی اگر برای حرفمان هزینه ای هم باید بپردازیم دریغی نداشته باشیم .والسلام
نظر شما