رئیس شورای شهر تهران گفت: تلاش کردیم در شورای چهارم از سیاستزدگی و نگاه سیاسی به مسائل تخصصی شهری دوری کنیم و از اعضا نیز خواسته‌ایم از برخوردهای چکشی پرهیز کنند.
مهدی چمران، رئیس شورای شهر با بیان اینکه در این مدت تلاش کردیم شورا را از سیاستزدگی دور نگه داریم، گفت: به رغم اینکه برخی از دوستان علنا اعلام می‌کنند شورا باید سیاسی باشد، بر روی این موضوع نیز پافشاری می‌کنند، من همیشه از فعالیت‌های سیاسی در شورا دوری کرده‌ام و همیشه این مثال را هم می‌زنم که داشتن یک تفکر سیاسی ضروری است. اما مسائل شرعی، مسائلی تخصصی است و نباید سیاست روی آن سایه بیندازد. ما نباید با دیدگاه‌های سیاسی‌مان، مشکلات شهر را حل کنیم. یک پزشک می‌تواند هر نگاه سیاسی داشته باشد اما در مواجهه با بیماران از تخصصش استفاده می‌کند. ما باید به شهر هم همین گونه بنگریم و مشکلات شهر را با نگاه تخصصی حل کنیم.
بخش هایی از سخنان مهدی چمران:
-تفکرات سیاسی و تفکرات کاسب‌کارانه دو آفتی است که شورا را به حاشیه می‌برد؛ به خصوص کار حساسی که ما در شورا داریم و می‌توانیم با پس و پیش کردن یک خط، تاثیرات زیادی بر شهر بگذاریم و میلیون‌ها تومان را بالا و پایین کنیم.
-ما پیش از این در هنگام بررسی ارزش باغات، اسامی را محرمانه اعلام می‌کردیم تا اسم صاحب باغ در تصمیم‌گیری‌های ما اثر نگذارد و راحت قضاوت کنیم زیرا اگر اسامی مطرح شود، فشارها برای رای‌گیری آغاز می‌شود. این رویه در همه موضوعات شهری دنبال می‌شود که پرونده‌ها روال طبیعی خودشان را طی کنند. من همیشه از فضای ایجاد چالش‌های سیاسی در دور دوم مدیریت شورای چهارم دوری کرده‌ام تا این چالش‌ها شورا را به حاشیه نبرد.
-تمام تلاش من این بوده که دوستان با ادبیات فاخر و زیبنده شورا، بحث‌ها را دنبال کنند و از برخوردهای چکشی و کلمات چالش‌برانگیز پرهیز شود. اگر هم در صحن علنی فضا به سمت دیگری رفته، موضوع را مدیریت کرده و بحث را به سمت دیگری کشیده‌ام. به دوستان نیز در این زمینه تذکر داده‌ام اما اعضای شورا آزاد و مستقل هستند. می‌توانند با پرداختن به حاشیه‌ها، وقت خودشان را تلف کنند و مردم را نگران کنند. اما این گونه کارها هیچ فایده‌ای برای مردم ندارد. ما باید کاری کنیم که ناامنی فکری برای مردم ایجاد نشود.
-شورای دوم بعد از تنش‌ها و درگیری‌های شورای نخست ایجاد شد و با یک حرکت تخصصی همراه با آرامش و با بازدیدهای هر هفته‌ای شهردار و اعضای شورا از یک منطقه، مردم را به شورا و مدیریت شهری خوش‌بین کرد و دیدیم که در شورای سوم میزان مشارکت 1.5 برابر انتخابات گذشته بود. ما اگر اختلاف نظر هم با هم داریم، نباید به گونه‌ای رفتار کنیم که این در جامعه نمود داشته باشد.
-در شورای چهارم، دو کمیسیون اضافه شده به شورا از جمله معماری و شهرسازی و نظارت و حقوقی به پیشنهاد من بوده اما به نظر می‌آید کمیته‌های شورا بسیار زیاد شده است. تمام فعالیت شورا از دل کمیسیون‌ها و کمیته‌ها بیرون می‌آید. بنابراین باید این کمیته‌ها سریع و چاپک باشند. ما با مفصل کردن کمیته‌ها، سبب کندی کارها شده‌ایم. در حال رایزنی با هیات رئیسه هستیم تا به کارها سرعت بیشتری ببخشیم. درست است که تعداد اعضا افزایش پیدا کرده و ما باید ساختار را گسترده کنیم، اما امپراطوری درست کردن و ایجاد یک اداره بزرگ، تنها کار شورا را کند می‌کند و به آن آسیب می‌زند، شورا باید سبک و توانمند باشد.
-برخی از اعضای شورا در خصوص عدم تغییر اعضای کمیسیون‌ها در سال دوم شورا، اعتراض کردند. این اتفاق در مجلس نیز می‌افتد. به طور مثال کمیسیون سیاست خارجه طرفداران زیادی دارد اما نمی‌شود که همه نمایندگان مجلس عضو این کمیسیون باشند. هیات رئیسه و اعضای کمیسیون اصل 90 می‌نشینند و درخواست‌ها را تنظیم می‌کنند و تا آخر هم همین باقی می‌ماند. اما متاسفانه در شورا این موضوع هر ساله اتفاق می‌افتد. ما نیز طبق روال درخواست‌های اعضا را گرفتیم که در آن اولویت‌های کمیسیون‌هایشان را مشخص کرده بودند. در این میان 13 نفر می‌خواستند عضو کمیسیون برنامه و بودجه شوند که این در شورا امکان‌پذیر نبود. بنابراین ما تصمیم گرفتیم اعضای کمیسیون‌ها همان اعضای قبلی باقی بمانند و این را به صورت پیشنهاد در صحن مطرح کردیم و با رای بالایی، همین اسامی تصویب شد. هیچ کار غیرقانونی در این میان رخ نداده است. تمام این اعضا طی یک سال گذشته در کمیسیون‌های خود کمیته تشکیل داده‌اند، نیرو جذب کرده‌اند و برای فعالیت‌هایشان برنامه‌ریزی کرده‌اند. نمی‌شود که ناگهان همه این موارد را نادیده گرفت و دوباره از ابتدا آغاز کرد. نکته مهم دیگر، رای بالای صحن به پیشنهاد رئیس شورا بود و جز چند نفری، تمامی اعضا با ترکیب کمیسیون‌ها موافق بودند.
-من چندان مخالف تعدیل اعضای شوراهای شهرهای کشور نیستم. برخی از این شهرها نیاز به افزایش عضو دارند و برخی دیگر نیز نه. در این مورد ما چندان چالشی با مجلس نداریم و باید در خصوص آن حرف بزنیم. البته این پیشنهاد قدیمی مجلس است که ما در شورای دوم و سوم چند بار درخواست کردیم که تعداد اعضا به طور موقت به دلیل افزایش هزینه‌ها، ثابت بماند.
-شورا نباید به فعالیت‌های اجرایی شهردار دخالت کند. ما با دولت و مجلس تفاوت‌هایی داریم. شهرداری یک نهاد دولتی نیست که بر اساس همان الگوی دولت، بیاید برای شهرداران منطقه‌اش، از شورا رای اعتماد بگیرد. البته من با پاسخگویی شهرداران مناطق به شورا موافقم. در حال حاضر نیز همین رویه دنبال می‌شود. اگر ما تذکری به خاطر تخلف یکی از شهرداران به شهردار می‌دهیم، خود شهردار منطقه در صحن به ما توضیح می‌دهد.
-اگر ما بخواهیم با هر تذکری، یک پروژه را متوقف کنیم که شهر می‌خوابد. ما روزی 10 تذکر به شهرداری می‌دهیم. زمانی پروژه‌ای متوقف می‌شود که تخلفی صورت گرفته باشد.
45231
نظر شما