ایسنا نوشت:

بستر مجموعه دولت‌های عضو ۱+۵ از معدود بسترهایی است که اکنون روسیه را با آمریکا و دیگر دولت‌های موثر عضو اتحادیه اروپا مرتبط کرده است. با آن که نشانه‌هایی از شکسته شدن این مجموعه در طول چهار ماهه اخیر و به خصوص پس از تحولات اوکراین به چشم می‌خورد اما بروز هرگونه بن بست در توافق احتمالی وین می‌تواند بروز ترک در مجموعه ۱+۵ را قطعی‌تر کند.

روسیه به خوبی آگاه است که آمریکایی‌ها فشارهای بی‌موردی را درباره توافق هسته‌ای متوجه ایران کرده‌اند. چینی‌ها نیز به این امر وافق هستند و اگر مناسبات اقتصادی چینی - آمریکایی نبود، چینی‌ها موضع بسیار سختی در قبال یک‌جانبه‌گرایی آمریکایی‌ها در مذاکرات اتخاذ می‌کردند.

سرگئی ریابکوف، معاون وزیر خارجه روسیه تا کنون چندین بار درباره مذاکرات وین اظهار نظر کرده است و یک‌بار فضای آن را متشنج و یک‌بار امیدوارکننده خوانده است و در هر دو بار وی طرف‌های مذاکره کننده را به اتخاذ رویکردهای جدید دعوت کرده است تا فرصت تاریخی حصول توافق تا پیش از ۲۴ نوامبر از دست نرود.اما به خوبی روشن است که هدف خطاب وی هرگز نمی‌تواند ایران باشد. در حقیقت هشدار وی به طرف‌های غربی و به خصوص آمریکایی‌هاست که هم‌چنان تلاش می‌کنند تا با سیاست زیاده‌خواهی در مذاکرات پیش روند.

در عین حال هم‌پیمانان غربی آمریکا شامل انگلیس، آلمان و فرانسه نیز با توجه به سیاست‌ها و منافع خود در مذاکرات حاضر شده‌اند.

فرانسه به دلیل مناسبات جدید اقتصادیش با عربستان سعودی و روابط نزدیکش با رژیم صهیونیستی ممکن است هم‌چون مذاکرات هسته‌ای ژنو در سال گذشته عمل کند و در آخرین لحظات مانع از یک توافق جامع شود. برخی منابع عربی و غربی از جمله سایت خبری المیادین لبنان از تلاش عربستان سعودی برای اقناع فرانسوی‌ها برای جلوگیری از توافق با ایران در وین خبر داده‌اند.

انگلیس نیز به دلیل سیاست‌های خارمیانه‌یی‌اش ممکن است بخواهد با تکیه بر برنامه‌هایش در این منطقه ایران را در مذاکرات هسته‌ای تحت فشار بگذارد.

اکنون بر همگان آشکار شده است که اگر فقط آمریکایی‌ها در مذاکرات بدون اتحادیه اروپا حضور می‌داشتند اوضاع خیلی با شرایط کنونی فرق نمی‌کرد چرا که پاسخ مثبت آمریکایی در این مذاکرات به تنهایی برای همه طرف‌های غربی و اتحادیه اروپا می توانست کافی باشد.

مجموعه ۱+۵ به دلیل تحولات جدید جهانی و منطقه‌یی و نیز به خاطر سیاسی بودنش اکنون به شدت شکننده است و اگر پس از سال‌ها از درون گفت‌وگوهای ۱+۵ با ایران توافقی در وین حاصل نشود دیگر دلیلی وجود ندارد تا این ساختار ادامه یابد. در این ساختار تکلیف چین و روسیه روشن است. روسیه از سوی آمریکا و اتحادیه اروپا به دلیل تحولات اوکراین تحت تحریم‌های بسیار شدیدی قرار گرفته است و شکست احتمالی مذاکرات وین می‌تواند اختلافات روسیه و آمریکا و اتحادیه اروپا را بسیار عمیق‌تر کند.

معنای نرسیدن به توافق در حالی که ایران همه تعهدات بین‌المللی خود را رعایت کرده است این است که چه ۱+۵ باشد چه نباشد آمریکا سیاست‌های تحریمی‌اش علیه ایران را ادامه می‌دهد. با این وجود ایران پس از ۲۴ نوامبر و در صورت زیاده‌خواهی آمریکایی‌ها چه دلیلی دارد با گروهی به نام ۱+۵ تعامل داشته باشد.

از همین رو است که باید ماهیت وجودی ۱+۵ با حل مشکلات و ارائه راه‌حل مرضی الطرفین بین آن‌ها با ایران هم‌خوانی داشته باشد. ادامه استفاده ابزاری از ۱+۵ در مناسبات بین‌المللی و منطقه‌یی علیه ایران، می‌تواند واکنش‌های جدیدی را ایجاد کند.

در صورت دست نیافتن به توافق در مذاکرات جاری در وین، در حقیقت صف‌بندی‌های دو ساله اخیر شورای امنیت به خصوص پس از تحولات سوریه و اوکراین می‌تواند به شکلی تندتر در ۱+۵ بروز کند اما این حالت در این مجموعه با ترک خوردن آن ظاهر می‌شود.

 

45503

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 386558

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
8 + 4 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 1
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • بی نام A1 ۰۹:۳۶ - ۱۳۹۳/۰۹/۰۲
    1 0
    واقعاچی بگم تاکجا باید تحمل کنیم