هوشنگ ابتهاج هم رای داد

دروووود

اندوه گسارا تو بمان

درود بر بزرگ مرد وطن پرست

اگرچه دل ها پر خون است شكوه شادي افزون است...

من موندم تو کار اینایی که منفی میدن

رود رونده سینه و سر میزند به سنگ یعنی بیا که ره بگشاییم و بگذریم. پایدار باد.

درود بر تو ای سایه

خدا حافظِ حافظِ زمانه‌ی ما باشه. درود بر سایه‌ی نازنین و با آرزوی سلامتیش...

عزیز دل دلسوختگان وطن

ایران بر بامت سپیده دمید

زنده باد

دریغ کز شبی چنین سپیده سر نمی زند

گر مرد رهی غم مخور از دوری و دیری دانی که رسیدن هنر گام زمان است....

سایه عزیز دوستت دارم بی نهایــــــــــت

........ ره چنان بسته که پرواز نگه در همین یک قدمی می ماند کورسویی ز چراغی رنجور قصه پرداز شب ظلمانی ست نفسم می گیرد که هوا هم اینجا زندانی ست ....... زنده باشی استاد.

ارغوان این چه رازیست که هر بار بهار ٬ با عزای دل ما می آید ؟

درد هست ولیکن طبیب نیست

عزیزم پاک کن از چهره اشکت را زجا برخیز, تو در من زنده ای من در تو ما هرگز نمیمیریم

افتخار ایران و البته مردم شریف گیلان دوست داریم استاد

"سایه" در پای تو چون موج ، چه خوش زار گریست که سر سبز تو خوش باد ، کنارا تو بمــــــــــــــان

تا درقفس بال و پر خويش اسير است بيگانه پرواز بود مرغ هوايي

در این سرای بی کسی ، کسی به در نمی زند به دشت پرملال ما پرنده پر نمی زند .....

ارغوان پنجه خونین زمین, دامن صبح بگیر , وز سواران خرامنده خورشید بپرس ,کی بر این درد غم می گذرند ؟ ارغوان خوشه خون، بامدادان که کبوترها ، بر لب پنجره ی باز سحر غلغله می آغازند ، جان گل رنگ مرا ، بر سر دست بگیر ، به تماشاگه پرواز ببر ، آه بشتاب که هم پروازان، نگران غم هم پروازند، ارغوان بیرق گلگون بهار ، تو برافراشته باش ، شعر خونبار منی ، یاد رنگین رفیقانم را، بر زبان داشته باش، تو بخوان نغمه ناخوانده ی من، ارغوان شاخه همخون جدا مانده من...

هزار سال دراین آرزو توانم بود تو هر چه دیر بیایی هنوز باشد زود تو سخت ساخته می آیی و نمی دانم که روز آمدنت روزی که خواهد بود ...

درود بر شاعر مبارز و قهرمان از گیلان زمین . آرزوی سلامتی برای شما دارم استاد گرامی

بگذرشبی به خلوت این همنشین درد......