یکی از دلایلی که می توان برای رد مظلومیت دولت یازدهم مطرح کرد، سیاسی بودن بیش از حد این دولت و حرکت در خلاف مسیر شعارهایی است که حسن روحانی در کوران انتخابات ریاست جمهوری آنها را مطرح می کرد. ارگان ها و وزارتخانه های زیرمجموعه دولت یازدهم، در آغاز کار دولت زمان و انرژی زیادی را صرف تغییر مدیران و روی کار آوردن مدیران مدنظر خود کردند تا حدی که تغییرات دولت با ذکر آمار و ارقام شگفت انگیز، به رکوردهای قابل تاملی نیز رسید. پس از این تغییرات نیز اهالی دولت یازدهم و برخی وزارتخانه های آن، بیش از آنکه به فکر رتق و فتق امور باشند، درگیر حواشی زیاد مجموعه های تحت مدیریت خود بودند.
از سوی دیگر نیز در طول یکسال و نیم گذشته، هر بار که دولت روحانی با انتقاداتی مبنی بر کاستی فعالیت های دولت مواجه شده، سعی اعضای کابینه بر این بوده که این کاستی ها را به گردن دولت قبل انداخته تا بدین شکل مظلوم نمایی کنند. ازهمین رو با نگاهی به عملکرد دولتی‌ها در این زمینه در می‌یابیم که موضوع افشاگری در مورد فساد در دولت قبل به یک روش برای دولتی‌ها تبدیل شده است. ماجرای دانشگاه ایرانیان و کمک 16 مليارد تومانی احمدی نژاد از حساب دولت به این دانشگاه، افشاگری رئيس جمهور در مراسم 22 بهمن ماه در مورد اختلاس 9 هزار ميليارد تومانی دولت احمدی نژاد، انتشار اسامی بورسيه های دولت قبلی، ماجرای اختلاس 12 هزار میلیارد تومانی که این روزها مطرح است و چندین و چند نمونه دیگر از این اظهارنظرها وجود دارد که ثابت می کند دولت یازدهم بیش از آنکه بخواهد مظلوم ترین دولت تاریخ باشد، مظلوم نما ترین دولت بوده است.
17302
