گابریل گارسیا مارکز نویسنده و برنده جایزه ادبی نوبل رفاقت دیر‌ینه‌ای با فیدل کاسترو رهبر کوبا داشت.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، این رفاقت باعث شده بود تا برخی از نویسندگان آمریکای لاتین او و صحبت‌هایش در مورد کوبا را نقد کنند.

گابریل گارسیا مارکز ز نویسنده کلمبیایی و خالق رمان جاودانه «صد سال تنهایی» پنجشنبه شب از دنیا رفت.

کاوه میر عباسی مترجم زندگینامه این نویسنده، در مورد رابطه او با فیدل کاسترو به خبرآنلاین گفت که مارکز در «زنده‌ام که روایت کنم» می گوید من کاسترو را دوست دارم و می‌گوید محال است کسی کاسترو را از نزدیک بشناسد و شیفته‌اش نشود. شما در این زمینه باید به نوع رابطه‌ای که این دو نفر با هم داشتند نگاه کنید.»

این مترجم افزود:«مشهور است که مارکز در هر کجای جهان بود، سیگار برگش از کوبا می‌رسید. یعنی کاسترو سیگارهای برگ مرغوب کوبایی را برای مارکز فارغ از این که کجای جهان هست، به هر ترتیبی شده می‌فرستاد. البته راست و دروغش گردن کسانی که می‌گویند ولی می‌خواهم بگویم صرف وجود چنین شایعه‌ای تعلق خاطر کاسترو به مارکز را هم نشان می‌هد.»

این نویسنده اواخر ماه مارس به دلیل عفونت ریه و مجاری ادراری به مدت 9 روز در بیمارستان مکزیکوسیتی بستری بود و از 8 آوریل در خانه‌اش در این شهر دوران نقاهت را می‌گذراند. مارکز معروف به «گابو» 6 مارس 1927 در شهر کوچک آراکاتاکا در شمال کلمبیا به دنیا آمد. شهری که منبع الهام رمان معروف او «صد سال تنهایی» شد. این رمان سال 1967 منتشر و در سراسر جهان با استقبال دوستداران ادبیات روبرو شد.

میرعباسی گفت: «به هرحال مارکز سال‌های طولانی در کوبا اقامت داشت و در تمام آن مدت در خانه کاسترو مستقر بود. به هر صورت این عوامل را نمی‌شود نادیده گرفت. مارکز هم مثل خیلی از آدم‌هایی که نمی‌توانند عیوب دوستان‌شان را ببینند به کاسترو نگاه می‌کرد و درباره او حرف می‌زد. البته این را هم بگویم که در مورد کوبا هیچ وقت نمی‌شود با قاطعیت حرف زد. یعنی نه می‌شود صد در صد آن را تایید کرد نه رد. نه حرف‌هایی که یوسا می‌زند درست است، نه آن چیزهایی که مارکز می‌گفت.»

فیدل کاسترو هم حدود 5 سال پیش در یادداشتی از تاثیر ماکز بر زندگی‌اش نوشته بود.

ااین دیدار در ایام بیماری کاسترو رخ داده بود. او می نویسد:«پس از بیماری و واگذاری قدرت متوجه شدم که دارم دوران تعطیلاتم را می گذرانم. این را به گابو (گابریل گارسیا مارکز) گفتم و من و او به اتفاق همسرش به بیرون از شهر رفتیم و با هم ناهار خوردیم. آنها غذای دلخواه خود را خوردند و من به خاطر رژیمی که داشتم غذای خودم را. دیدار ما از ساعت 11.35 شروع شد و تا ساعت 17 طول کشید. دوست دارم بار دیگر این روز تکرار شود و من با این نویسنده در مورد چیزهایی صحبت کنم که یادآور خاطرات 50 سال گذشته اند.نتیجه دوستی چندین ساله من با این نویسنده و داشتن ارتباط و گفت و گویی دائمی با او، موجب خرسندی من بوده است. این رابطه مرا از بسیاری از فشارهای روانی نجات داد. مارکز به من پیشنهاد داده است تا سخنرانی های پنج برنده نوبل یعنی ویلیام فاکنر، پابلو نرودا، جی ام کوئتزی و دوریس لسینگ و نیز سخنرانی های خود او را گردآوری کنم.»

متن کامل این گفت و گو را می توانید اینجا مطالعه فرمائید.

5757

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 350038

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
4 + 2 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 2
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • 1 A1 ۱۰:۱۴ - ۱۳۹۳/۰۱/۲۹
    28 1
    محشر بود. من که نوشته هاش همیشه لذت میبرم.
  • بی نام A1 ۱۵:۰۷ - ۱۳۹۳/۰۱/۲۹
    10 0
    صد سال تنهاییش یک رمان بی نظیر ادبی است خدا رحمتش کند