امروز تردیدی وجود ندارد که عربستان با اتکاء به منابع مالی خود از یک طرف، و سوء استفاده از موقعیت حرمین شریفین در منطقه حجاز که ظالمانه بر آن تسلط یافته، در صدد نفرت پراکنی و توسعه و تعمیق روحیه نژادپرستی است. این کشور هرچند سعی می کند با تمسک به اسلام و حرمین، این ویژگی خود را پنهان کند، اما رفتارهای آشکار و پنهان این کشور و به استخدام درآوردن سران کشورهای عربی با بذل و بخشش برای ترویج عربی گری، از چشم کسی پنهان نیست. بنده کاری به رفتارهای سیاسی این کشور و پیامدهای آن برای دور کردن کشورهای همسایه از یکدیگر و باز کردن فضا برای امریکا و اسرائیل ندارم، بلکه توجهم به رفتارهای ضد اسلامی عربستان است که برخلاف دستورات اسلامی، ضمن آن که اسلام را بهانه ای برای گرفتن حداکثر امتیاز از معتقدان و باورداران به اسلام قرار داده، بر طبل مسائل نژادی کوبیده و بحث عرب و عجم را سرلوحه توسعه طلبی های خود قرار داده است. البته و برای ایرانیان، این رفتار از دیرباز شناخته شده است. صدام از همین اهرم برای جنگ تحمیلی هشت ساله استفاده کرد و البته همان وقت و بعد از آن نشان داد که برای عرب هیچ ارزشی قائل نیست، چرا که دیدیم بلافاصله پس از قدرت یافتن به کویت هم حمله کرد. صدام رئیس کشوری بود که فریاد عرب گرایی او گوش فلک را کر کرده بود. عربستان هم، همین الان، یمن را که از نظر نژادی، کشوری عربی همطراز خودش و حتی با قدمتی بیشتر است، مورد تهاجم قرار داده و مردم عرب این کشور را به خاک و خون می کشد.
زین پس و با آن سوابق در ایجاد نفرت میان نژادها و آنچه بر در پی این تبلیغات و هزینه های وحشتناک برای آن پدید می آید، باید در انتظار دشمنی های طولانی در خاورمیانه باشیم. دشمنی هایی که بدون تردید مورد استفاده بیگانگان قرار گرفته و برای زمان درازی، دشمنی و تنفر را در این سرزمین ها در کنار مشکلات عدیده دیگر می کارد. حالا عربستان به جز ترویج خشونت طائفی گری و مذهبی که نزدیک بیست سال است سنی کشی و شیعه کشی در آن امری عادی شده، به جز انتشار وهابیگری و سلفی گری، بجز استفاده از روش های فرصت طلبانه برای استفاده از پول جهت منحرف کردن سران سیاسی منطقه و فاسد کردن اخلاق سیاستمداران اطراف و طرفدار آن، مقصر اصلی در ترویج خشونت نژادی است که خود آن هم می تواند عقب وحشتناکی برای حال و آینده این کشورها داشته باشد. مسلما تاریخ این رفتار غیر اخلاقی و ضد اسلامی را برای کشوری که مدعی اسلام بوده و نان آن را می خورد، فراموش نخواهد کرد. البته نباید رفتار ذلت پذیرانه سران کشورهای عربی را هم فراموش کرد که به هر ساز عربستان به خاطر پول می رقصند و حاضر به صدور هر بیانیه ای که ترویج گر روحیه نژاد پرستی است، می شوند.
نظر شما