مهدی دل روشن: چند روزی است که فرانسه تحت فرمان اولاند، روزهای شلوغی را تجربه می کند. از قشون کشی پلیس به خیابان ها گرفته تا پذیرایی از جوانان و معترضان به قانون کار با اسپری فلفل!
همه چیز شبیه یک انقلاب است؛ به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، نامحبوب ترین یا شاید هم بهتر است بگوئیم که منفورترین رئیس‌جمهور تاریخ فرانسه، نبض امور از دستش در رفته و اصلا معلوم نیست که چه می کند. اولاند در الیزه سنگر گرفته و نخست‌وزیر او مانوئل والس هم در دفتر کارش، سخت روی اصلاحات جدید قانون کار، پافشاری می کند. داستانی شده است فرانسه 2016. هیچ چيز، سر جایش نیست و قشنگ معلوم است که «فرانسوا» توسط «فرانسویان» به گوشه رینگ رانده شده است!
خیلی ها امیدوار بودند که بعد از نیکلا سارکوزی، دولت سوسیالیست اولاند بتواند دستی روی اوضاع بکشد و حداقل ترکش های بحران مالی اروپا را دفع کند اما ماجرا آن گونه که آقای رئیس جمهور می خواست پیش نرفت. درست در روزهایی که هر روز به نرخ بیکاری افزوده می شد، او بی خیالی طی می کرد و با گذاشتن کلاه ایمنی بر سر با موتور مشکی رنگ خود، نزد ژولی گیه می‌رفت تا کمی از استرس هایش کم شود! اولاند نه کاریزما دارد و نه جذبه ای؛ او بیشتر به درد وزارت می خورد تا نفر اول فرانسه بودن.
شاید اگر الان همسر سابق او، سگولن رویال روی صندلی ریاست جمهوری نشسته بود، اینقدر فرانسه درگیر حاشیه و اعتراضات داخلی نبود. اولاند انگار استراتژی و نقشه راهی ندارد و همه چیز را سپرده به روزگار؛ البته روزگاری که اصلا روزهای خوشی به او هدیه نداده است. شب های الیزه پر است از کابوس های جورواجور.
این چند روز شاید فقط آرام بخش باشد که به داد سیاستمداران رده بالای حزب سوسیالیسم برسد. حزب آنها خیلی شیک و مجلسی، فرانسه 2016 را به سمت یک انقلاب کارگری پیش می برد. طاقت بیکاران فرانسوی، به سر آمده، حتی آنهایی هم که شاغل هستند از دست قوانین ضدّ حقوق کارگری، حسابی شاکی هستند. در اینکه اولاند، سال 2017 دیگر رأی نخواهد آورد و باید جای خود را به یک نفر دیگر بدهد، هیچ شکی نیست؛ این را 99 درصد نظرسنجی ها می گویند. اما این چند روز در فرانسه چه گذشته است؟
جدای از اینکه هزاران معترض شهرهایی مثل پاریس، مارسی و چندین شهر دیگر را به صحنه رویارویی با پلیس تبدیل کرده اند، هزاران نفر هم دست از کار کشیده و کابوس سیاه اعتصاب را به خواب های آشفته الیزه، اضافه کرده اند. معلوم نیست که آقای رئیس جمهور چه در سر دارد اما صداي پای یک انقلاب کوچک خیلی واضح پشت درهای الیزه شنیده می شود. تمام این مشکلات مالی و اقتصادی را به حملات تروریستی نوامبر 2015 پاریس اضافه کنید. در دوران کاری اولاند، هم امنیت پاشنه‌آشیل فرانسه شده و هم وضعیت اقتصادی. انگار پازل بدشانسی های فرانسوا اولاند، تکمیل و کار برای او تقریبا تمام شده است. حتی شاید کار او به استعفا برسد!
در یک نمونه از بحران فرانسه، در پی اعتصاب کارگران پالایشگاه‌های فرانسه در اعتراض به اصلاح قانون کار، نخست وزیر گفته است که ۲۰ تا ۳۰ درصد جایگاه های عرضه سوخت از چرخه عرضه خارج شده یا با کمبود سوخت مواجه شده اند.
در حالی که اعتصاب کنندگان خواستار لغو لایحه تغییر قانون کار هستند، اولاند اعلام کرده که برنامه خود را با تغییراتی در برخی از مفاد آن به اجرا خواهد گذاشت! در پی فراخوان کنفدراسیون عمومی کار فرانسه (CGT) برای اعتصاب مجدد، بخش قابل توجهی از خطوط راه‌آهن این کشور کاملا تعطیل شده است.باید منتظر باشیم و ببینیم که اولاند در روزهای آینده برای مقابله با بحران چه می کند؛ کوتاه می‌آید یا همچنان می ایستد!
52261
نظر شما