به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، طرح موضوع احتمال حضور نماینده جبهه پایداری در هیات نظارت بر مطبوعات، واکنش‌هایی را در میان اهالی رسانه به همراه داشته است.
مهدی رحمانیان مدیرمسئول روزنامه «شرق» در گفت‌و‌گو با خبرگزاری خبرآنلاین، در مورد ویژگی فردی که از قوه مقننه در هیات نظارت بر مطبوعات حاضر خواهد شد، اظهار کرد: «هیات نظارت بر مطبوعات متشکل از دستگاه‌های مختلف است که یک نماینده از مجلس هم در آن حضور دارد. توقع می‌رود این نماینده قوه مقننه عصاره‌ای از رای کل مجلس شورای اسلامی باشد، نه اینکه طیفی از اقلیت را نمایندگی کند.»
او ادامه داد: «این نماینده باید بر مسائل فرهنگی اشراف داشته باشد و به ویژه به مختصات و شرایط حاکم در مطبوعات محیط باشد. علاوه بر همه این‌ها نباید اهل افراط و تفریط باشد، باید به مطبوعات کمک کند و اهل دست‌گیری از اهالی این عرصه باشد.»
رحمانیان در پاسخ به این پرسش که این ویژگی‌ها را می‌توان در نمایندگان جبهه پایداری که صحبت ورود آنان به هیات نظارت بر مطبوعات مطرح شده، مشاهده کرد،گفت: «آدم‌های جبهه پایداری در این چند وقت نشان دادند که بسیار اهل افراط هستند. آنان سعی می‌کنند موضوعات را چالشی کنند تا اینکه با نرمش و گفت‌و‌گو دنبال حل مسائل باشند.»
او در مورد راهکاری که می‌توان مجلس را به سمت معرفی مناسب‌ترین فرد سوق داد،گفت: «فکر مي‌کنم اکثریت مجلس نسبت به این موضوع دقت نظر خواهند داشت و فردی به هیات نظارت بر مطبوعات معرفی می‌شود که از اعتدال لازم برخوردار باشد.»
علی مطهری نماینده فعلی مجلس شورای اسلامی در هیات نظارت بر مطبوعات در توضیح اتفاق روز چهارشنبه اول مردادماه در صحن علنی مجلس در خصوص انتخاب نماینده جدید قوه مقننه در هیات نظارت توضیحاتی را به ایسنا ارائه کرد: «ماده 218 آیین‌نامه داخلی مجلس آمده است که برای انتخاب ناظران قوه مقننه در مجامع و شوراها و هیات‌های مختلف، کمیسیون تخصصی مربوط - که در موضوع مورد بحث،کمیسیون فرهنگی است - حداقل دو برابر تعداد مورد نیاز را به صحن علنی مجلس معرفی کند تا تعداد مورد نیاز انتخاب شوند. چون قوه مقننه یک نماینده در هیات نظارت بر مطبوعات دارد، کمیسیون فرهنگی باید حداقل دو نفر را به صحن علنی معرفی می‌کرد که کمیسیون آقایان رسایی و نبویان را معرفی کرد و البته می‌توانست بیشتر معرفی کند.
کمیسیون فرهنگی دوازده عضو دارد که از این تعداد حداقل هشت نفر عضو جبهه پایداری هستند. در واقع کار کمیسیون فرهنگی خلاف قانون نبود بلکه به نظر من خلاف تدبیر و خلاف اخلاق حرفه‌ای بود. یعنی کمیسیون فرهنگی نباید از اکثریت خود که اختصاص به جبهه پایداری دارد استفاده نادرست می‌کرد و مجلس را برای انتخاب نماینده قوه مقننه در هیات نظارت بر مطبوعات در تنگنا قرار می‌داد که یا باید به آقای رسایی رأی بدهید و یا به آقای نبویان که هردو از نظر تفکر و مشی سیاسی یکی هستند و در واقع انتخابی در کار نیست. بلکه کمیسیون فرهنگی باید لااقل یک گرایش سیاسی دیگر را در این انتخابات شرکت می‌داد و دست مجلس را باز می‌گذاشت تا نماینده واقعی قوه مقننه انتخاب شود.
در شکل فعلی، نماینده‌ای که انتخاب می‌شود نماینده جبهه پایداری در هیات نظارت بر مطبوعات است نه نماینده قوه مقننه. اقلیت ناچیز جبهه پایداری در مجلس نباید با استفاده نادرست از اختیار قانونی کمیسیون فرهنگی حق اکثریت مجلس را پایمال کند. خیلی از کارها هست که خلاف قانون نیست اما خلاف اخلاق است. مثلا پلیسی که به خودروی حامل مصدومی که در اثر خونریزی مشرف به موت است اجازه عبور از چراغ قرمز نمی‌دهد کاری خلاف قانون نکرده اما کاری خلاف اخلاق انجام داده است.
البته ماده 218 آیین‌نامه داخلی مجلس که اختیار معرفی کاندیداها به صحن مجلس را به کمیسیونهای تخصصی داده، در مواردی که جنبه سیاسی ندارد مثلا در مورد نماینده قوه مقننه در شورای پول و اعتبار، این مشکل را ندارد، اما در مواردی مانند هیات نظارت بر مطبوعات و شورای نظارت بر صدا و سیما که جنبه سیاسی آن قوی است می‌تواند مورد بهره‌برداری سیاسی قرار گیرد که شاید لازم باشد این ماده اصلاح شود.
در کمیسیون فرهنگی به ترتیب آقای رسایی 8 رأی، آقای نبویان 6 رأی و اینجانب 5 رأی آوردم و آقایان هروی و کامران نیز در رتبه‌های بعدی قرار گرفتند. اگر این کمیسیون با توجه به این که آیین‌نامه داخلی مجلس دست او را باز گذاشته است، غیر از آقایان رسایی و نبویان یک نفر دیگر از سه نفر بعدی مثلا آقای هروی یا آقای کامران را نیز به صحن علنی معرفی می‌کرد کسی اعتراض نداشت چون انتخاب میان دو تفکر سیاسی بود و از حالت تحمیلی بودن خارج می‌شد.»
این عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی همچنین گفت: «اعتراض من در صحن علنی به این دلیل نبود که چرا اسم من اعلام نشده است بلکه حرف من این بود که چرا خلاف تدبیر و اخلاق حرفه‌ای عمل شده و دست مجلس برای انتخاب اصلح بسته شده و نمایندگان مجبورند به یک گرایش سیاسی که اکثر آنها با آن مخالف‌اند، رأی بدهند.»
243243
نظر شما