یکی از مشکلات همیشگی ما در سی و چند سال گذشته سیاست زدگی خیلی از سیاستمداران ما و دخالت مستقیم و بی جای آن ها در فرهنگ و هنر و ادب بوده است که همیشه هم تاثیر مخرب و منفی از خود به جای گذاشته است و آسیب های جدی نه فقط به هنر و ادبیات،بلکه به جامعه و مردم زده است.اغلب سیاستمدارانی هم که در این عرصه مزاحمت ایجاد کرده اند معمولا از این مقولات بی بهره و بی اطلاع بوده اند.
برای دومین بار شهرداری تهران شهر را مزّین به "هنر" کرده است و هر جا که چشم می رود با اثری مشهور و گرانبها روشن می شود.این حرکت شهر را باید ستود و بانیان این فکر را باید تشویق کرد.شما ای دوستی که با رأی مردم تهران، عضو شورای شهر شده اید! فرموده بودید که نصب این تابلوها باعث تصادف می شود و معتقدید که هر چه شما می گویید باید در شهر به تماشا گذاشته شود و متوجه نیستید که حرف شما چه معنایی دارد.یعنی اینکه این تصویر جذاب است و توجه مردم را جلب می کرد و باید تصاویری به در و دیوار زد که حواس مردم را پرت نکند،مردم آن ها را نبینند تا تصادفی رخ ندهد.
این صحبت ها ناشی از عدم تسلط شما به زبان و عدم شناخت شما نسبت به شهر،جامعه،هنر و مسائلی از این قبیل است.شما نمی دانید که دیدن یک اثر هنری خوب و جذاب فرقی هم نمی کند که از چه کسی باشد و خالقش اهل کجا باشد، چقدر در روح و روان افراد تاثیر شگرف دارد،حتی افراد عادی و عامی و افرادی که هیچ شناختی نسبت به هنر ندارند.
مردم با دیدن منظره های بی نظیر گوگن، ون گوگ، مونه، سزان و خیلی از نقاشان دیگر خارجی، هم چنین خط ها، پرده ها و تصاویر اسلامی هنرمندان داخلی، خواسته یا ناخواسته لذت می برند و تا مدت ها ذهنشان درگیر این زیبایی ها خواهد بود.
گذشته از این، دیدن این آثار ذوق هر بیننده ای را تربیت می کند، مستقیم با روح او مرتبط می شود و ذهن خسته ی او را در دود و آلودگی و دیدن سیمان و آهن و خلاصه هر چه که خشن و زمخت است سمت زیبایی های طبیعت سوق می دهد و برای او پنجره ای می گشاید سمت دنیایی آرام و آرامش بخش...
نقاشان این آثار هم دیگر به فرانسه و ایتالیا و انگلیس و روس و چین و ایران و کشورهای دیگر تعلق ندارند و متعلق به همه مردم جهانند.مردم تهران هم بخشی از مردم جهانند و حق دارند این آثار چشم نواز را ببینند و لذت ببرند.
5858
نظر شما