الله کرم یا زیباکلام ؛ کدام برنده بود؟

فرهاد عشوندی- خبرآنلاین: «نمی دانم چرا قصه را جدی می گیرد» این را می گوید با یا علی از زمین بلند می شود، نمازش تمام شده و می رود برای ورود به مناظره ای دیگر.

نامش هست صادق زیباکلام. استاد دانشگاه است ، جامعه شناسی ، تاریخ معاصر و البته تاریخ سیاسی. اما کمتر کسی او را برای سمت دانشگاهی اش می شناسد که او معروف است برای نطق های آتشینش . شده پای ثابت همه مناظره های سیاسی و اجتماعی که انگار در این دو قطبی اصلاح طلبی _ اصولگرایی ، او که نه اصلاح طلب است و نه اصولگرا بهتر از همه قواعد مناظره را می داند.

1.ساختمان خبرآنلاین مقارن با صلاه ظهر ؛ او صبح را با مناظره ای طولانی در روزنامه فرهیختگان گذرانده. بی درنگ اما آمده به منبر بعدی که انگار مناظره تنها پیشه اوست. این بار و در این مجال ، رقیب یکی از شاگردان سابقش است. شاگردی که حالا دکتر شده و شده دکتر حسین الله کرم.

2.مرد به نماز ایستاده ، چند روزنامه زیر سجاده اش انداخته ، کمی آن طرف تر از رقیبش برای مناظره به نماز ایستاده . به او اقتدا نکرده که اصلا انگار کیش شان از هم سواست. با طمأنینه نمازش را می خواند و کیسه اش را بدست می گیرد. روزنامه هایی را که زیر جا نمازش انداخته بود ، تا می کند و دوباره در کیسه می گذارد. مکثی می کند و به اتاق مناظره می رود. او حسین الله کرم است ، فرمانده شجاع سال های جنگ . مردی که بعد از 8 سال حضور در جنگ تحمیلی ، جنگ برایش تمام نشد، فقط میدانش عوض شد. ابتدا برای اسلام در بوسنی و بعد ضد آنچه او و همفکرانش در جمعیت انصار حزب الله دین گریزی می نامیدند. سال های پایانی دهه 70 و روزهای سیاست زده دو قطبی ابتدای دولت اصلاحات، نام سردار را حتی بیشتر از سال های جنگ و مقاومتش سر زبان ها انداخت.او که راستی ها قهرمانش می شناختند و برای چپی ها سردسته گروه فشار بود ، بعد از دهه 80 تغییر موضع داد. سردار که دوباره حاجی خطابش می کردند، تصمیم گرفته بود دکتر باشد و در دانشگاه تدریس کند. پس شد دکتر و در دانشگاه تهران هم علوم سیاسی تدریس کرد.

3.دوست ندارد صدایش کنند سردار ، حاجی هم بار دکتر بودنش را نمی کشد. او با توپ پر آمده ، می خواهد برنده مناظره باشد. پنج مشاور جوانش که یکی کت به تن دارد و بقیه پیراهن هایی که روی شلوارهای پارچه ای انداخته اند ، قرار نیست تنها تماشایش کنند و لذت ببرند که قبل از شروع مناظره در تایمی که زیباکلام هنوز یک طبقه بالاتر دارد نماز می خواند ، دورش را می گیرند و استراتژی مناظره را یکبار دیگر چک می کنند. ده ها نسخه روزنامه روی هم جمعند که روی بعضی های شان خط هایی کشیده شده. روزنامه های اصلاح طلب هستند و البته به نظر می رسد چند اتفاق را در بر می گیرند ؛ سخنرانی های اخیر رئیس جمهور ، ماجرای پول های کثیف و بورسیه ها. جوانی که کت به تن دارد، اما انگار در جمع جوانان همراه سردار جایگاهی رفیع تر دارد که نکاتی را با حرکت دست به او گوشزد می کند. انگار دارد برایش استراتژی می چیند و حاضرین در جلسه را یاد لحظه هایی می اندازد که رسول خادم در مسابقات جهانی کشتی ، کشتی گیرانش را کوچ می کند. خودش اما می گوید:«من شاگرد کوچک استادم.نه بابا! مشورت کدام است؟ حاج آقا به ما لطف دارند اما من فقط به عنوان یک شاگردشان اینجا هستم.» در طول مناظره و برگه هایی که او تا کرده به استاد می دهد، البته نشان از این دارد که سردار به این شاگرد بیشتر از حد یک شاگرد اعتماد دارد .

در مقابل اما زیبا کلام که تک و تنها دستش را به دوبنده اش گرفته و آمده برای مناظره با دیدن این صحنه لبخندی می زند و می گوید:«بنده خدا چه جدی گرفته بحث را. مناظره است دیگر ، جایی برای گفت و گو.» چشمانش می درخشد و می رود تا بحث را شروع کند.

4.الله کرم توفنده شروع می کند. می گوید روحانی زبانش تند است و مجال انتقاد به منتقدان نمی دهد. می گوید با ادبیاتی سخیف منتقدان را می راند و مدام سعی می کند از واژگانی استفاده کند که مناظره داغ شود. او حرف می زند. زیباکلام را رضاخانی می خواند. می گوید حرفهایش تکراری هستند. همفکرانش را می کوبد و چند بار از همان شروع بحث، استاد پیشینش را بازنده مناظره اعلام می کند. رحم اجاره ای و حقوقدان سفسطه گر و گفتن از رئیس دولت اصلاحات یا نخست وزیر در حصر ، طعنه زدن به مجری مناظره و از همه هیجان انگیز تر به تمسخر گرفتن مدرک دکتری صادق زیبا کلام ؛ او آمده تا با حملات توفنده برنده باشد. با حرارت سخن می گوید و البته گلایه دارد از اینکه زیباکلام او را سردار می خواند تا بگوید رقیب یک نظامی است و خشونت طلب. او با هیجان از دل حرف های زیباکلام دنبال سوژه می گردد. از شهدای ارتش ، خانواده ارتش و تمام ارکان جمهوری اسلامی عذر می خواهد، چون اعتقاد دارد استاد راهنمایش در دوران دانشجویی در همین مناظره به آنها توهین کرده است.

5.ساکت نشسته ، گاهی با شیطنت های خاص خودش سعی می کند تمرکز رقیب را به هم بزند. جایی سرک می کشد به روزنامه هایی که زیریکی شان را الله کرم خط کشیده، اما در کلیت نگاهش به روبرو است و اصولا در مناظره ها عادت ندارد نگاهش به رقیب باشد. انگار او اصلا حرف های رقیب را نمی شنود . بی دلیل نیست که شاگرد سابقش او را دیکتاتور می خواند که همه شاگردانش فضای کلاس های استاد یادشان هست. کلاس هایی که سخت شروع می شوند اما با خاطره ای شیرین به پایان می رسند . کلاس هایی که پر است از تک صدایی . کلاس هایی که فضای شان را خود الله کرم هم چشیده است احتمالا.

یکی تخت گاز به پیش می رود و دیگری نشسته از تفسیر جامعه پیشرفته و واپس گرا می گوید. الله کرم از اسم ها بهره می گیرد. از اصغرزاده تا حجاریان، از میرحسین تا هاشمی . همه را او به خط می کند و از لب تیغ می گذراند و زیباکلام خیلی دفاع آکادمیک از این مباحث ندارد. او آیا این بار شکست خورده؟ خود خواسته انگار عقب کشیده و سردار با رضایت می گوید:«تا همین جا مناظره را بردم.»

6. مناظره رو به پایان است و شاگردان الله کرم آماده می شوند برای جشن پیروزی . یکباره بحث حجاب پیش می آید.حالا وقت زیباکلام است. او انگار مسی وار می خواهد در دقایق انتهایی نتیجه بازی را عوض کند.

واژه ها را از پی هم بیاورید ؛ تفکیک بودجه فرهنگی کشور ، اعلام بودجه سازمان محیط زیست و مقایسه این دو عدد و سپس انتقاد. انتقاد از انصار حزب الله .او اوج گرفته و با شهامت حرف می زند. حرف از اینکه چرا انصار حزب الله اگر حرف هایش سیاسی نیست به دنبال رعایت حجاب جلوی سازمان تبلیغات نمی روند. از این می گوید که درد این گروه از حزب اللهی ها درد اسلام نیست و حرف هایی به زبان می آورد که انتشارشان به این سادگی ها هم نیست.

مناظره تمام می شود و حالا این پرسش به جای می ماند که برنده این مناظره کدام یک از این دو بودند ؛استاد عاشق رضاخان به زعم الله کرم یا دانش آموخته فرنگ که روزی اگر 5 مناظره هم برای رفتن باشد شاید هیچ کدام شان را رد نمی کند.او پیروز است یا حسین الله کرم که در همه مناظره حتی اگر مخالفش باشی، دغدغه مند و به قول خودش او را آرمانگرای معقول می بینی ؟

1741