دبیر ائتلاف اسلامی زنان در ایران در خصوص مشکلات حوزه زنان و تبعات زنانه شدن فقر در جامعه معتقد است: مسئولان فقط زنگ خطر آسیب های اجتماعی را به صدا در می آورند. سهم زنان قرار نیست به صورت خیریه پرداخت شود و باید طرح‌هایی به اجرا درآورد که تبعیض ها و مشکلات زنان را درکل سیستم‌ها و دستگاه ها از بین برد.
فرشته ولی مراد زندگی پدیده زنانه شدن فقر را ناشی از ضعف عملکرد برخی نهادها دانست و گفت: اشکال اصلی از آنجاست که همه مراکز تصمیم گیری و تصمیم سازی در انحصار مردان است و بصورت مردانه اداره می شود برهمین اساس آنها با مشکلات زنان رابطه ملموس و آشنا ندارد.
وی افزود: متاسفانه زنانی که مدیریت امور زنان کشور را به عهده دارند نیز خود را موظف کردند در چارچوبی که مردان برای آنان در نظر گرفته اند به ایفای نقش بپردازند. در حالی که کسی که مسئولیت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری را بر عهده می گیرد گویی که شمشیری دولبه به دست دارد.
این جامعه شناس با انتقاد از کمبود بودجه معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری گفت: اعتبار و امکانات اندک این معاونت برای اجرای طرحهای کلان در کشور کفایت نمی کند و ما به یک برنامه ریزی اساسی احتیاج داریم که متأسفانه معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری به عنوان عالی ترین جایگاه اجرایی کشور در این مسیر گام برمی دارد و تنها به برگزاری سخنرانی و نشست و همایش می پردازد در حالی که باید با برنامه ریزی دقیق، مشکلات و آسیب های اجتماعی و اقتصادی موجود در جامعه را شناسایی و برای رفع آن براساس برنامه برنامه ریزی اقدام کند همچنین با استفاده از ابزارها و مطالعات علمی مشکلات پیشرو در آینده را شناسایی و برای پیشگیری از بروز آنها اقدام کند.
عضو شورای مرکزی و مسئول کمیته تحقیقات و مطالعات جامعه زینب ادامه داد: در طی 30 سال گذشته فراکسیون زنان، معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری و کمیسیون اجتماعی زنان را در کشور داشتیم و زنان در همه دستگاه‌ها و سازمان‌ها حضور داشتند اما با وجود همه این شوراها، برای رفع مشکلات زنان در مسیر اصلی گام برنداشتند.
ولی مراد گفت: جامعه سنتی ایران همواره وظیفه نان آوری و نفقه را بر عهده مرد خانواده نهاده است. در چنین جامعه ای که همه مخارج زندگی به دوش مرد خانواده است نمی توانیم جامعه ای را ترسیم کنیم که مردان در آن بیکار باشند. مشکل اینجاست که قوانین، فرهنگ سازی و فعالیت های آموزشی متناسب با واقعیت های جامعه بصورت سیستماتیک تغییر نکرده است و این مسئله جامعه و خانواده را آشفته می کند به طوری که باعث جنگ داخل خانواده می‌شود.
وی با بیان اینکه مسئولان فقط زنگ خطر آسیب های اجتماعی را به صدا در می آورند، افزود: تعادل و توازن و هماهنگی در حوزه زنان و خانواده وجود ندارد بنابراین آسیب های اجتماعی در آینده آسیب های روحی- روانی و فشارهای روانی آسیب های بدنی و بیماری های روان تنی را در زنان جامعه برجا می گذارد.
دبیر ائتلاف اسلامی زنان یادآور شد: تنها با برگزاری همایش، کنفرانس، فعالیت های تبلیغاتی و بازدیدهای مختلف نمی توان توقع اصلاح مشکلات بانوان را داشت بلکه نیاز به مجمع‌های تخصصی با نگاه علمی و به دور از نگاه سیاسی داریم تا بتوان این موضوعات را به صورت علمی و مصوب تعریف کرد زیرا فعالیت در حوزه زنان عرصه بازی، شادی و تماشا نیست. کسانی که در حوزه زنان کار می کنند باید جهادگر باشند.
ولی مراد افزود: راه اصلی تقویت و افزایش سهم حضور زنان در مجلس شورای اسلامی، مصوب کردن یک لایحه است که باید از سوی معاونت زنان انجام شود. معاونت زنان باید سهم زنان را در کل کشور بگیرد و برای رفع فقر احتیاج به اصلاح قوانین، برنامه ریزی و از همه مهمتر احتیاج به ارائه تعریف از زن و خانواده مطلوب است زیرا زنان کشور ما فعلاً از تمام این امکانات محروم اند.
وی با بیان اینکه در همه سال های گذشته امور زنان در کشور مسیر غلطی را طی کرده است افزود: برای رفع مشکلات زنان در طی 30 سال واحد کوچکی به نام معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری در نظر گرفته شده که البته این معاونت نیز نقش خیریه بازی می کند در حالی که توزیع شیر در مدارس و توزیع لوازم بهداشتی به زنان در مناطق محروم جزو وظایف نهادهای خیریه سازمان های مردم نهاد و مساجد است.
وی یادآور شد: سهم زنان قرار نیست به صورت خیریه پرداخت شود.معاونت زنان به صورت ستادی دیده شده است بنابراین موظف به برنامه ریزی و سیاست گذاری است و باید طرح‌هایی را به اجرا درآورد که تبعیض ها و مشکلات زنان را درکل سیستم‌ها و دستگاه ها از بین ببرد که البته در طی این 30 سال نهاد معاونت زنان و امور خانواده ریاست جمهوری مسیر را به اشتباه رفته است. نهادی که می تواند در حوزه زنان برنامه ها و طرحهای بسیار بزرگی را بنویسد و به بستر اجرا درآورد.
این فعال حوزه زنان گفت: وقتی جامعه با مشکلات و معضلاتی روبرو است مسئله اشتغال، آسیب های اجتماعی، آسیب های خانوادگی و مسائل اقتصادی همه جامعه را درگیر می کند که البته مشکلات زنان در رابطه با آسیب های اجتماعی مضاعف است. به لحاظ خلاء های قانونی و مسائل جاری در خانواده و اجتماعی،زنان با مشکلات و معضلات بیشتری مواجه هستند. بنابراین مشکلات و مسائل زنان و مردان در جامعه یکسان و برابر نیست اما به هر حال برای رفع مشکل راهی جز تدوین سیاست ها،اهداف، تصمیم گیری و برنامه ریزی کلان وجود ندارد.
۴۷۴۷
نظر شما