۰ نفر
۱۵ تیر ۱۳۹۴ - ۰۹:۴۶
این 30  درصد باقی مانده !

در روزهای آخر مذاکرات وین وداغ شدن مذاکرات همراه با گرمای بی سابقه این شهر دیروز در نشست مطبوعاتی خبرگزاری ها صحبت از حل شدن 70 در صد اختلاف ها و باقی ماندن 30 درصد از موارد می گویند اما این اختلاف ها که باید تا 48 ساعت آینده و یا با زمزمه های که شنیده می شود تا 72 ساعت آینده مشخص شود بر سر چیست؟

پنخشنبه و جمعه هفته گذشته آمانو سفری به تهران داشت که اگرچه دلیل ان چندان واضح و مشخص اعلام نشد اما می شد آن را حدس زد اژانس از چند سال پیش مدعی است بر اساس اطلاعاتی که از منابع غیررسمی دریافت کرده اند ایران روی کلاهک های موشکی که قابلیت حمل سلاح هسته ای دارد کارمی کند. مقامات ایرانی معتقدند این اتهام بدون انکه مستندات حقیقی داشته باشد مطرح شده و آزانس تا به حال نتوانسته اسناد قابل اتکا و موثقی رانشان دهند اما به هر حال ایران امادگی خود را اعلام کرد به ترتیبی که اژانس بتواند در چارچوب ملاحظاتش این مساله را حل کند، کمک های لازم را بکند.

شاید به همین دلیل مقدمات سفر معاون آمانو دیروز یکشنبه به تهران مهیا شد مقامات ایرانی می گویند این تیم به منظور می رود تا هرچه زودتر این موضوع را حل شود .
از طرفی حساسيت بر روي طرح های تحقیق و توسعه که ایران همچنان بروی آن ها و تعطیل نشدن قعالیت هسته ای و نشاط هسته ای تاکید دارد وجود دارد مواردي مانند فوردو، در خصوص متالورژي سوخت، بازفرآوري، سانتريفيوژهايي كه براي ايزوتوپ‌هاي پايدار بايد طراحي شوند و همچنين سانتريفيوژهايي كه اورانيوم به آنها تزريق نخواهد شد اما تا حد تست مكانيكي قابل كار كردن هستند؛ از موارد اختلافی است که باید حل و فصل شود

در خصوص انتقال سوخت مازاد ايران به خارج از كشور هم هنوز راه حل نهایی نشحص نشده است به گزارش اعتماد براي كاستن از ذخاير سوختي سه راه وجود دارد نخستين راه رقيق‌سازي است که طرف ایرانی معتقد است كه كاري غيرمنطقي است اما به آن اشاره هم شده است. راه دوم اين است كه ایران سوخت غني شده را بفروشد و ما به ازاي آن سوخت طبيعي دريافت كند و البته هزينه غني سازي سوختي را هم كه فروخته است دريافت کند. در مواردي هم كه براي ذخاير اوليه نيست و براي ذخاير بعدي است مي‌توانيم توليد به مجتمع سوخت بكنيم. اين سه امكان از نظر فني وجود دارد و بر روي هر سه اين موارد هم كار مي‌شود اما هنوز در اين خصوص نتيجه‌ای حاصل نشده است .
اما مورد بعدی که به نظر می رسد نیاز به حل و فصل دارد , مدت زمان نظارت بر فعالیت هسته ای ایران است در حالی ارنست مونیز وزیر انرژی آمریکا هفته گذشته اعلام کرده است که در توافق احتمالی هسته‌ای با ایران، مدت زمان نظارت کامل بین‌المللی بر فعالیت‌های غنی‌سازی ایران، ۲۵ سال خواهد بود. اما شواهد حاکی از آن است که طرف ایرانی معتقد است که در توافق نهایی این مدت باید به حدود ده سال کاهش یابد.

حالا همه  وزیران اروپایی به وین آمده اند و همه معتقدند؛ اینکه اگر قرار است توافقی شود، وقت آن الان است ویا به گفته اشتاین مایر در پایان یا همه می برند یا می بازند.

کاش طرفین غربی از این فرصت تاریخی استفاده کنند .

 

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 433552

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
2 + 2 =